غزل شماره 299 دیوان حافظ
اگر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک
برو به هر چه تو داری بخور دریغ مخور
که بی دریغ زند روزگار تیغ هلاک
به خاک پای تو ای سرو نازپرور من
که روز واقعه پا وامگیرم از سر خاک
چه دوزخی چه بهشتی چه آدمی چه پری
به مذهب همه کفر طریقت است امساک
مهندس فلکی راه دیر شش جهتی
چنان ببست که ره نیست زیر دیر مغاک
فریب دختر رز طرفه می زند ره عقل
مباد تا به قیامت خراب طارم تاک
به راه میکده حافظ خوش از جهان رفتی
دعای اهل دلت باد مونس دل پاک
تعبیر فال شما :
هر چه داری با بقیه تقسیم کن. کرم داشته باش. با خساست به جایی نمی رسی. این خوبی هاست که نامت را ماندگار می کند. اگر این کارها را انجام بدهی تا زمان مرگ خدا همیشه پشت و پناهت می باشد. با اینکه انسان با تجربه ای هستی باز هم راهت را گم می کنی. اهل عبادت باش تا دلت پاک و منزه شود.