فال حافظ با تعبیر

ابتدا یک حمد و سوره بخوانید
سپس متن زیر را بخوانید:
 ای حافظ شیرازی، تو محرم هر رازی، تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هرچه صلاح و مصلحت میبینی برایم آشکار سازی 


در میان ایرانیان رسم است که وقتی برای انجام کاری دچار شک و تردید می شوند و در دوراهی قرار می گیرند، یا با اصول مذهبی و از افراد مختصص درخواست استخاره می کنند یا به روش های مختلف فال می گیرند. استخاره کمی بحثش متفاوت است، هم با تسبیح و هم قرآن قابل انجام دادن است. 

در طی چند قرن گذشته از ولادت خواجه شمس الدین تا به امروز از فال حافظ بسیار استفاده شده و اگر درست بودن آن به اصطلاح از روی شانس می بود در طی چند قرن محال بود که تکرار شود. پس از قدمت فال حافظ متوجه راستی آن می شویم. با اینکه نمی توان این مسئله را شانسی رقم زد ولی دلیل علمی و محکمی هم برای اثبات آن وجود ندارد.

نحوه گرفتن فال حافظ

فال حافظ ابتدا به ساکن مختص ایرانیان است چراکه برگرفته از کتاب غزلیات شاعر نامی و خوش آوازه ایرانی خواجه حافظ شیرازی است. ایرانی ها بر حسب آئین و آداب و رسوم سنتی خود در برخی روزهای سال و اعیاد باستانی به گرفتن فال حافظ مشغول می شوند.

روزهایی مانند عید نوروز، شب یلدا و… کتاب دیوان حافظ را بر روی خود می گشایند و تفألی به کتاب حضرت حافظ می زنند. روش کار به این صورت است که بزرگ خانواده کتاب دیوان را آورده و شروع به گرفتن فال حافظ می کند.

ابتدا باید برای شادی روح لسان الغیب صلواتی فرستاده و یا فاتحه ای خوانده شود، آنگاه فال گیرنده در ذهن خود به اصطلاح نیت می کند و به طور تصادفی صفحه ای از کتاب را می گشاید و سپس شروع به خواندن می کند.

چرا به تعبیر نیاز داریم ؟

ایهام در سروده های لسان الغیب شیرازی بسیار به چشم می خورد و این چند وجهی بودن، تفسیر فال توسط افراد مبتدی را که با شعر آشنایی چندانی ندارند سخت می کند.

این که فال شما خوب آمده یا بد باید با دقت در کلمات به کار برده شده در شعر به دست آید. برخی از این ابیات و سروده ها کاملا واضح هستند و شما بر اساس نیت خود می توانید بیت تعیین کننده را بیابید، چراکه برخی مصرع ها دقیقا خوب یا بدشان قابل تشخیص است. به هرحال اگر از تعبیر بیت خود عاجز بودید می توانید این کار را به افراد ماهرتری بسپارید.

بیوگرافی حافظ شیرازی

خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین محمد حافظ شیرازی (زاده ح. ۷۲۷ (قمری)- درگذشته ۷۹۲ (قمری))، معروف به لسان‌الغیب ، ترجمان الاسرار، لسان‌العرفاو ناظم‌الاولیا، شاعر بزرگ سدهٔ هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران نامی جهان است.

بیش‌تر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات حافظ شهرت دارند. گرایش حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی و شباهت شیوهٔ سخنش با او مشهور است. او از مهم‌ترین تأثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود.

در سده‌های هجدهم و نوزدهم اشعار او به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و نام او به گونه‌ای به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. هرساله در تاریخ ۲۰ مهرماه مراسم بزرگ‌داشت حافظ در محلآرامگاه او در شیراز با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی برگزار می‌شود. مطابق تقویم رسمی ایران این روز را روز بزرگ‌داشت حافظ نامیده‌اند.