غزل شماره 490 دیوان حافظدر همه دیر مغان نیست چو من شیداییخرقه جایی گرو باده و دفتر جاییدل که آیینه شاهیست غباری دارداز خدا می طلبم صحبت روشن راییکرده ام توبه به دست صنم باده فروشکه دگر می نخورم بی رخ بزم آرایینرگس ار لاف زد…
خانه » فال حافظ آنلاین »