غزل شماره 118 دیوان حافظ
آن کس که به دست جام دارد
سلطانی جم مدام دارد
آبی که خضر حیات از او یافت
در میکده جو که جام دارد
سررشته جان به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و می و زاهدان و تقوا
تا یار سر کدام دارد
بیرون ز لب تو ساقیا نیست
در دور کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه های مستی
از چشم خوشت به وام دارد
ذکر رخ و زلف تو دلم را
وردیست که صبح و شام دارد
بر سینه ریش دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاه ذقن چو حافظ ای جان
حسن تو دو صد غلام دارد
تعبیر فال شما :
هر کس که در خانه ی او را زد ناامید بر نمی گردد. پس برای بازگشت سلامتی، دست به سوی او دراز کنید. از او بخواهید در ازای سلامتی، روح و جسم خویش را در راهش صرف کنید. خداوند هم به این حسن نیت شما از سر گناهتان خواهد گذشت. انشاالله.