غزل شماره 456 دیوان حافظ
نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
چنگ در پرده همین می دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی
در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز کار همه غافل باشی
نقد عمرت ببرد غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصه مشکل باشی
گر چه راهیست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقف منزل باشی
حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی
تعبیر فال شما :
برای کاری که نیت کرده اید اگر تلاش کنید خیلی زود به مرادتان می رسی. شانس به شما رو کرده، حیف است اگر آن را از خود دور کنید. روزگارتان آنقدر خوب می شود که تمام غم ها و غصه های گذشته را فراموش می کنید. برای رسیدن به مرادتان کمی سختی می کشید ولی اگر عاقل باشید به راحتی به نیات خودتان می رسید.