غزل شماره 105 دیوان حافظصوفی ار باده به اندازه خورد نوشش بادور نه اندیشه این کار فراموشش بادآن که یک جرعه می از دست تواند دادندست با شاهد مقصود در آغوشش بادپیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفتآفرین بر نظر پاک خطاپوشش بادشاه ترکان…
نویسنده
fal_admin
1189 نوشته ها