غزل شماره 41 دیوان حافظاگر چه باده فرح بخش و باد گل بیز استبه بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز استصراحی ای و حریفی گرت به چنگ افتدبه عقل نوش که ایام فتنه انگیز استدر آستین مرقع پیاله پنهان کنکه همچو چشم صراحی زمانه خون ریز…
نویسنده
fal_admin
1189 نوشته ها