fal_admin

غزل شماره 35 دیوان حافظبرو به کار خود ای واعظ این چه فریادستمرا فتاد دل از ره تو را چه افتادستمیان او که خدا آفریده است از هیچدقیقه ایست که هیچ آفریده نگشادستبه کام تا نرساند مرا لبش چون ناینصیحت همه عالم به گوش من…