سندروم کاوازاکی
سندرم کاوازاکی یا بیماری کاوازاکی (به انگلیسی: Kawasaki syndrome) شایع‌ترین واسکولیت دوران کودکی است و بیشتر در کودکان کمتر از ۵ سال بروز می‌کند. شیوع بیماری بین ۳–۸/۰درصد می‌باشد. نسبت مؤنث به مذکر ۳۷/۱ است.
بیماری کاوازاکی بیماری است که باعث التهاب عروق درسراسر بدن می‌شود. این بیماری اولین بار در سال ۱۹۶۷ درژاپن توضیح داده شد. بعضی از کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی، بدون درمان خود بخود بهتر می‌شوند، درحالی که ۲۵٪-۱۵ دچار صدمه به عروق کرونر می‌گردند. در بیماری کاوازاکی بسیاری از عروق دچار آسیب می‌شوند، اما عروق کرونر بیشتر صدمه می‌بینند که باعث شده بیماری کاوازاکی یکی از علل عمدهٔ بیماری قلبی در دوران کودکی (بعد از تولد) باشد.
علت این بیماری ناشناخته‌است، گرچه عوامل عفونی، عوامل محیطی (از جمله مهم‌ترین این عوامل قرار گرفتن در تنگنا و فشار عصبی و ترس فرار کردن از موقعیت‌های تنش زا)، توکسین‌ها و سوپرآنتی‌ژن‌ها ممکن است نقش داشته باشند.
مهم‌ترین عارضه درگیری عروق کرونر قلب است (۲۰ تا ۲۵ درصد در صورت عدم درمان).
درمان
- ایمونوگلوبولین وریدی
- آسپیرین
