باکتری‌های استرپتوکوک در گلو نوزادان
با این که باکتری‌های استرپتوکوک ناحیه گلوی نوزادان را هدف قرار می‌دهند، اما 10٪ از این عفونت‌ها نیز ممکن است بر روی معده فرزند شما تأثیر بگذارند. یادتان باشد که تماس نزدیک نوزادان با یک فرد آلوده به این نوع باکتری می‌تواند عفونت را به آسانی به بدن فرزند سالم شما انتقال دهد؛ بنابراین، اگر به عنوان یک مادر شیرده، گلودرد دارید، از برقراری تماس نزدیک با نوزاد خود خودداری کنید یا هنگام شیر دادن به او، از یک ماسک برای جلوگیری از انتقال تصادفی باکتری به بدن فرزند کوچک خود استفاده نمایید.
گلودرد استرپتوکوکی از طریق تماس نزدیک با فرد بیمار منتقل می‌شود. برای تأیید ابتلای فرد به گلودرد استرپتوکوکی، لازم است آزمایشی موسوم به کشت حلق انجام گیرد. حتی بدون این آزمایش، مورد احتمالی گلودرد استرپتوکوکی را می‌توان از روی نشانه‌ها تشخیص داد. مصرف آنتی‌بیوتیک می‌تواند برای فرد مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی مفید باشد.
آنتی‌بیوتیک‌ها داروهایی هستند که باکتری‌ها را از بین می‌برند. این داروها اغلب برای پیشگیری از بروز عوارضی نظیر تب روماتیسمی استفاده می‌شوند و کمتر برای کاستن از دوره بیماری مصرف می‌شوند. گلودرد استرپتوکوکی جزو دسته گسترده گلو درد یا التهاب حلق است. سالانه حدود ۱۱ میلیون نفر در ایالات متحده به گلو درد مبتلا می‌شوند. عامل بروز بیشتر موارد گلو درد، ویروس است. باکتری استرپتوکوک بتا-همولیتیک گروه A عامل ۱۵ تا ۳۰ درصد از موارد گلو درد کودکان است. این باکتری عامل ۵ تا ۲۰ درصد از موارد گلو درد بزرگ‌سالان است. موارد گلو درد معمولاً در اواخر زمستان و اوایل بهار بروز می‌کنند.
- استرپتوکوک‌های گروه A
مهمترین گونه استرپتوکوک‌های گروه A، استرپتوکوک پیوژنز(S. pyogenes) است. این باکتری عامل، گلودرد چرکی، تب روماتیسمی، مخملک، گلومرولونفریت حاد، فاسئیت نکروزان (قانقاریا) است. این باکتری، توکسین‌هایی (سم‌ها) تولید می‌کند که موجب تخریب کلیه‌ها (گلومرولونفریت)، دریچه‌های قلبی (تب روماتیسمی)، پوست (مخملک) و از بین رفتن بافت (فاسئیت نکروزان) می‌شود. سایر استرپتوکوک‌هایی که آنتی ژن گروه A را دارند عبارتند از استرپتوکوک دیسگالاکتیه زیرگونه اکوئی سیمیلیس (S. dysgalactiae subsp. equisimilis) و استرپتوکوک آنژینوسوس (S. anginosus). باکتری‌های اخیر، غیرشایع هستند.
- استرپتوکوک‌های گروه B
استرپتوکوک آگالاکتیه (S. agalactiae) عامل پنومونی (سینه پهلو) و مننژیت در نوزادان و گاهی اوقات باکتریمی (عفونت خون) در افراد سالخورده‌است. باکتری می‌تواند روده و اندام تناسلی زنان را کلونیزه کند. زایمان زودرس و پارگی زودهنگام غشا در هنگام بارداری، خطر انتقال باکتری به نوزاد را افزایش می‌دهد. زنان بارداری (زنان باردار بین هفته ۳۵ ام تا ۳۷ ام از بارداری) که توسط باکتری کلونیزه شده‌اند باید به‌طور پیشگیرانه تحت درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها قرار گیرند تا خطر انتقال باکتری به نوزاد کاهش پیدا کند.
نشانه‌های بیماری استرپتوکوک عبارتند از:
- سر درد (سر درد)
- استفراغ کردن یا بروز حالت تهوع
- معده درد
- درد عضلانی
- خارش (جوش‌های ریز و قرمز رنگ) پوست بدن یا دهان یا حلق. این نشانه غیرعادی ولی ویژه‌است.
درمان باکتری استرپتوکوک
گلودرد استرپتوکوکی بدون درمان معمولاً چند روز باقی می‌ماند. درمان با آنتی‌بیوتیک معمولاً باعث می‌شود تا نشانه‌ها ۱۶ ساعت زودتر ناپدید شوند. دلیل اصلی درمان با آنتی‌بیوتیک، کاستن از احتمال ابتلا به بیماری‌های خطرناک‌تر است. مثلاً، نوعی بیماری قلبی به نام تب روماتیسمی یا تجمع چرک در گلو موسوم به ورم پشت حلقی. مصرف آنتی‌بیوتیک در بازه زمانی ۹ روز پس از شروع بروز نشانه‌ها بیشترین کارایی را دارد.
این باکتری رو واقعا جدی بگیرید