شرید

از القاب حضرت حجت عج و به معنی « رانده شده » است.

یعنی رانده شده از خلایق ، چون حضرتش را نشناختند ، قدر نعمت وجودش را ندانستند ، ذریه طاهره اش را کشتند و حتی ادله بر اصل نبودن و نفی تولدش اقامه کردند.

آن حضرت به ابراهیم بن علی مهزیار فرمودند: پدرم به من وصیت نمود که در زمین منزل نگسرم ، مگر جایی که از همه جا مخفی تر و دورتر باشد ، به جهت پنهان کردن امر خود و محکم کردن محل خود از حیله دشمنان و گمراهان.

نجم الثاقب – باب دوم