بیوگرافی مختصری از میرزا محمد حسین نائینی
بسم الله الرحمن الرحیم
میرزا محمد حسین نائینی فرزند حاجی میرزا عبدالرحیم، شیخ الاسلام نائین در سال 1277قمری در شهر نائین به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات علوم دینی در زادگاهش،در 17 سالگی برای ادامه تحصیل به اصفهان رهسپار شد.
در حوزه علمیه اصفهان، دانش های مقدماتی، علم اصول، فلسفه، کلام و فقه را فراگرفت.سپس در سال 1303 قمری برای ادامه تحصیل راهی عراق شد و از محضر استادانی چون سید محمد شیرازی، سید اسماعیل صدر و سید محمد فشارکی بهره گرفت. وی در سال 1314 قمری وارد حوزه کربلا و سپس به حوزه نجف مشرف و از محضر درس آخوند خراسانی بهرمند شد.
بعد از این به تدریس در حوزه نجف اشرف مشغول شد. نقش نائینی در جنبش های معاصر، بویژه مشروطیت بسیار چشمگیر است. به دنبال شکل گیری مشروطیت ، نائینی همواره در سنگر دفاع از آزادی حضور داشت؛ به طوری که از همان آغاز حرکت، با رهبری قیام همکاری نزدیکی داشت.
اوج تلاش های نائینی به سال های حکومت محمد علی شاه و دوران استبداد صغیر بر می گردد.به نحوی که ایشان ضمن افزودن بر تکاپوی سیاسی خود به استوار سازی تفکر دینی همت گماشت و در همین دوران استبداد بود که کتاب معروف خود را به نام «تنبیه الامه و تنزیه المله» در سال 1327 قمری به زبان فارسی در مورد مشروطیت به نگارش در آورد و باعث بیداری ایرانیان شد. سرانجام میرزا محمد حسین نائینی ، در 26 جمادی الاول سال 1355 قمری(24 مرداد1315 شمسی) در 78 سالگی دار فانی را وداع گفت و در کنار حرم مطهر مولی الموحدین، حضرت علی (ع) به خاک سپرده شد.