علت زردی چشم چیست؟

هپاتیت و زردی چشم 

چنانچه اختلالی در فعالیت کبد (مانند هپاتیت در بدن) ایجاد شود یا مسیر خروجی صفرا انسداد یابد و فرد دچار سنگ صفراوی شود، بیلی روبین دفع نخواهد شد، در نتیجه به دلیل تجمع بیلی روبین در بدن، فرد دچار زردی می‌شود بنابراین بروز زردی به معنای هپاتیت نیست و به عوامل مختلفی بستگی دارد.

به عنوان مثال همولیز (تخریب سریع گلبول‌های قرمز) می‌تواند منجر به زردی شود. همچنین مصرف فراوان هویج نیز می‌تواند باعث زردی شود. در بسیاری از میوه‌ها و سبزی‌ها مانند هویج و نارنگی، ماده زرد رنگی به نام «کاروتن» وجود دارد.

اگر فردی روزی یک لیوان آب هویچ بنوشد. کبد توانایی لازم برای سوخت و ساز و دفع آن را نخواهد داشت. در نتیجه با افزایش میزان آن در بدن، این ماده در زیر پوست جمع شده و باعث زرد شدن پوست می‌شود. زردی حاصل از استفاده از هویج بیشتر در اطفال به وجود می‌آید، اما زردی حاصل از آن با بیماری زردی یا یرقان تفاوت دارد.

تفاوت اصلی این نوع زردی با زردی حاصل از بیماری کبدی و خونی ناشی از تجمع رنگدانه کاروتن در خون به دلیل مصرف بیش از حد مواد غذایی است. در این نوع زردی، صلبیه چشم (سفیده چشم) زرد نمی‌شود بنابراین اگر مصرف این نوع مواد غذایی کاهش یابد، زردی به تدریج در طول چند هفته از بین می‌رود و مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

در حال حاضر بسیاری از مبتلایان به هپاتیت و به ویژه ناقلان هپاتیت «بی» سابقه‌ای از زردی ندارند و زرد نیستند.

سندرم ژیلبرت و زردی چشم ها

در سندرم ژیلبرت، بدون اختلال در کار کبد، میزان بیلی روبین خون بالا می رود. این افراد بدون هیچ مشکلی، فقط کمی زردی در چشم ها دارند.

هموگلوبین موجود در گلبول های قرمز بدن ما در نهایت تبدیل به رنگدانه زردرنگی به نام بیلی روبین می شود که کبد مسئول دفع این ماده به خارج از بدن از طریق صفرا است.

جهت پی بردن به علت اصلی لازم است که معاینه کامل چشم و نیز آزمایش خون از نظر میزان بیلی روبین انجام شود.

سندرم ژیلبرت (Gilbert’s syndrome یا GS یا Gilbert–Meulengracht syndrome) یک بیماری کبدی ژنتیکی خوش‌خیم مزمن است که. از علائم اصلی آن زردی پوست و چشم به سبب افزایش غلظت بیلی روبین غیرکونژوگه در خون است. علت افزایش بیلی روبین غیرکونژوگه در خون، کاهش فعالیت آنزیم گلوکورونیل ترانسفراز است که کار این آنزیم کونژوگه کردن بیلی روبین و برخی مولکول‌های چربی‌دوست دیگر است.

این بیماری در ۳ تا ۱۲ درصد جمعیت دیده می‌شود و در هر دو جنس و در تمام سنین دیده می‌شود، اما تمایل چشمگیری به جنس مذکر دارد. این نشانگان از تولد با فرد همراه است اما علایم آن ممکن است تا ۲۰ الی ۴۰ سالگی آشکار نشوند.

حساسیت چشم و زردی چشم ها

افرادی که دارای چشم حساس اند، به مرور زمان در اثر التهاب مزمن با رفع قرمزی چشم به زردی چشم مبتلا می شوند. این عارضه با گذشت زمان و تجویز اشک مصنوعی و ضدعفونی کننده ها توسط پزشک متخصص چشم رفع می شود.

زردی چشم در بعضی از افراد به صورت خال بروز می کند که از طریق عمل جراحی برطرف می شود.

سیگار و زردی چشم ها

مصرف سیگار، سبب کاهش خون رسانی به چشم و اختلال بینایی می‌شود.

قرمز شدن لبه پلک ها، پف آلود شدن پلک، چروک شدید پوست دور چشم و زردی چشم ها از دیگر عوارض شایع مصرف سیگار هستند.

افرادی که سیگار می کشند، تمام تصاویر را تیره و تاریک تر می بینند که البته این نارسایی در دید به دنبال قطع مصرف سیگار و پس از سه هفته کاهش می یابد.

بر این اساس، افرادی که سیگار می کشند، در صورت کاهش تدریجی دید و بروز اختلال در “دید رنگ” باید به چشم پزشک مراجعه کنند.

قطع فوری سیگار، مصرف ویتامین های آنتی اکسیدان همچون ویتامین E و C در پیشگیری از ابتلا به این عوارض در بینایی نقش موثری دارند.