معرفی کامل دارو ممانتین + عوارض جانبی

دارو ممانتین

ممانتین یک داروی مورد استفاده برای کنترل بیماری آلزایمر و بیماری های عصبی می باشد .

تداخلات دارویی

 در صورت مصرف سایر داروها بخصوص داروهای دارای تداخل شامل هیدروکاروتیازید ، دکسترومتورفان ، آمانتادین ، رانیتیدین ، کیلیدین ، سدیم بی کربنات

مصرف در بارداری و شیردهی

استفاده از ممانتین در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمیشود . این دارو در طبقه بندی داروها در دوران بارداری جزء گروه  B  میباشد و مضر بودن آن برای جنین به اثبات نرسیده اسj.

هشدار

 دارو را میتوان همراه یا قبل از غذا مصرف نمایید .

مقدار مصرف در بزرگسالان

در دمانس آلزایمر :

 ابتدا 5 میلی گرم از راه خوراکی یکبار در روز مصرف نمایید .  دوز نهایی 10 میلی گرم است . در صورت نیاز دوز بتدریج اضافه شده و به 20 میلی گرم در روز میرسد که حداقل فاصله افزایش دوز باید 1 هفته باشد که در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه مقدار دارو تعدیل میشود .     

عوارض جانبی

عوارضی که نیاز به توجه پزشکی دارد :

فشار خون ، دوبینی ، سر درد ، تند شدن ضربان قلب ، سرخی صورت  و ادم محیطی ( باد کردن صورت ) .

 عوارضی که در صورت تداوم نیاز به توجه پزشکی دارد :

گیجی ، سر درد .

عوارض نادر :

کاهش وزن ، بی اشتهایی ، درد پشت ، توهم زایی ، اسهال ، اشکال در تنفس ، سندرم شبه آنفولانزا ، تهوع ، استفراغ ، عفونت ادراری و عفونت تنفسی .        

شرایط نگهداری

دارو را دور از نور و رطوبت ، درون جعبه در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد نگهداری نمایید .

دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری نمایید .

نکات مهم

• وجود هر نوع حساسیت به ممانتین و ترکیبات مشابه .
• وجود هر نوع حساسیت به موارد دیگر از قبیل غذاها ، مواد محافظ و رنگها .
• در صورت حاملگی و شیردهی .
• در صورت بیماریهایی  نظیر صرع  و انسداد مجار ی ادراری .
• برای ایجاد اثر بهتر دارو را هر روز سر ساعت مشخص مصرف نمایید .
• دوره درمان را کامل کنید .
• در صورت فراموش نمودن یک دوز ، دارو را به محض به یاد آوردن مصرف کنید اما اگر تقریباً زمان مصرف دوز بعدی رسیده است دارو را مصرف نکنید و مقدار دارو را در نوبت بعدی دو برابر نکنید .
•  از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری نمایید .

مکانیسم اثر ممانتین

ممانتین با آنتاگونیزه کردن غیررقابتی گیرنده NMDA عمل می کند.به گیرنده کانال کاتیونی NMDA متصل می شود.سطح بالای طولانی گلوتامات در مغز بیماران دمانس با مهار وابسته به ولتاژ گیرنده NMDA توسط یون منیزیم مقابله می کند و موجب نشت دائمی یون کلسیم به سلول و در نهایت دژنراسیون نورونی می شود.

مطالعات می گوید داروی ممانتین موثرتر از یون منیزیم  به گیرنده NMDA متصل می شود و با مهار ورود کلسیم به سلول از طریق آن در حالی که فعال شدن فیزیولوژیک گذرای کانال با غلظت های بالای گلوتامات سیناپسی آزاد شده را حفظ می کند، موجب مهار فعالسازی دائمی گیرنده به خاطر غلظت بالای دائمی گلوتامات می شود.

داروی ممانتین فعالیت آنتاگونیستی بر گیرنده نوع 3 سروتونرژیک (5-HT₃) با قدرتی مشابه با اثر بر گیرنده NMDA دارد و قدرت آنتاگونیستی کمتری بر گیرنده استیل کولین نیکوتینی دارد.این دارو به گیرنده های گابا، بنزودیازپین، دوپامین، آدرنرژیک، هیستامین، گلایسینی وابسته به ولتاژ کلسیم، کانال های پتاسیم یا سدیم تمایلی ندارد.

فارماکودینامیک

مرور کارآزمایی های بالینی نشان داده است که داروی ممانتین اثر مثبتی بر شناخت، خلق، رفتار و توانایی انجام اعمال روزانه دارد. شواهدی از پیشگیری یا کاهش نورودژنراسیون در بیماران آلزایمری وجود ندارد.

فارماکوکینتیک

• زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی:3-7 ساعت برای قرص سریع رهش و 9-12 ساعت برای قرص آهسته رهش
• اتصال به پروتئین:45%
• حجم توزیع:9-11 لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن
• متابولیت:3 متابولیت قطبی با فعالیت ناچیز
• نیمه عمر:60-80 ساعت
• دفع:74% ادراری

معرفی کامل دارو ممانتین + عوارض جانبی

معرفی کرم زایلا پی + عوارض جانبی