شاید شما هم در مورد نوشتن اهانت یا احانت دچار شک شوید که کدام املا درست می باشد ، در این مطلب املای این واژه را بررسی میکنیم تا در هر مورد از املای صحیح استفاده کنیم . ( اهانت یا احانت ? )
املای صحیح این واژه « اهانت » می‌باشد و نوشتن به صورت « احانت » نادرست است .
فهرست مطالب
اهانت یعنی چه ?
مترادف و معادل واژه اهانت:
- استخفاف
- بی حرمتی
- تحقیر
- توهین
- خوارداشت
- وهن
- هتک حرمت
- سبک کردن
- خوار
- کوچک کردن
- خارسازی
متضاد واژه اهانت : احترام .
تلفظ اهانت :
/~ehAnat/
معنی اهانت در لغتنامه دهخدا
اهانت. [ اِ ن َ ] ( ع مص ) اهانة. سبک داشتن کسی را. ( صراح از غیاث اللغات ). خوار وذلیل گردانیدن. ( ناظم الاطباء ). حقیر و سبک داشتن کسی را و خواری کردن و با لفظ کشیدن و کردن مستعمل است. ( آنندراج ).
خوار کردن. حقیر داشتن. سبکداشت. حقیر شمردن. خوار داشتن. خوار گرفتن. توهین. تحقیر. استخفاف. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). و رجوع به اهانة شود.
|| ( حامص ) حقارت. تحقیر. خواری. ذلت. ( ناظم الاطباء ). سبکداشت. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
اهانة. [ اِ ن َ ] ( ع مص ) خوار کردن. ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) ( مؤید الفضلاء ) ( تاج المصادر بیهقی ). حقیر و سبک داشتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
|| در اصطلاح اهل شرع عبارت است از آنچه از خوارق عادات بدست کفار و بدکاران بر خلاف مدعای آنان بظهور رسد. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ).
معنی اهانت در لغتنامه معین
اهانت = (اِ نَ ) [ ع . اهانة ] (مص م . ) توهین کردن ، تحقیر کردن .
معنی اهانت در فرهنگ عمید
۱. خوار کردن، پست کردن.
۲. سبک داشتن، توهین کردن.
۳. [قدیمی] خواری، پستی.
نقش: اسم آوا: /~ehAnat/ اشتباه تایپی: hihkj
وهن یعنی چه ?
مترادف و معادل واژه وهن :
- اهانت
- تحقیر
- توهین
- سرشکستگی
- ارتخا
- بیحالی
- رخوت
- سستی
- ضعف
- فتور
/vahn/
معنی وهن در لغتنامه دهخدا
وهن. [ وَ ] ( ع مص ) سستی کردن در کار و سست گردیدن. ( منتهی الارب ). سستی کردن در کار و سست گردیدن در بدن. ( اقرب الموارد ). سست شدن. ( ترجمان علامه جرجانی ترتیب عادل بن علی ).
|| سست گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ). لازم و متعدی استعمال شود. ( منتهی الارب ).
|| در نیم شب درآمدن. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
|| ( اِمص ) سستی. ( غیاث اللغات ) ( نصاب ).
سستی در امر و کار و بدن. ( از اقرب الموارد ).
– وهن افکندن ؛ تولید ضعف و سستی و ناهمواری کردن : و وهنی که روزگار جبر مکاسر آن به دست جباران کامگار اکاسره روزگار نتواند کرد بر ایشان افکندند. ( مرزبان نامه چ 1317 ص 226 ).
– وهن رسیدن به کسی ؛ سستی و ناهمواری او را رسیدن :
گرچه وهنی رسید از ایامش
زودش ایام کامیاب کندخاقانی.
– وهن پذیرفتن ؛ ضعف و سستی گرفتن. نااستوار شدن. ( فرهنگ فارسی معین ).
|| ( اِ ) پاره ای از شب. ( مهذب الاسماء ). نزدیک به نیمه شب یا بعد از ساعتی از نیمه شب. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
|| ( ص ) مرد کوتاه درشت اندام. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
|| الوهن من الابل ؛ الکثیف. ( از اقرب الموارد ). شتر انبوه. ( منتهی الارب ).
وهن. [ وَ هََ ] ( ع مص ) سستی کردن در کار و سست گردیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). سست شدن.
|| سست گردانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). لازم و متعدی استعمال شود. ( منتهی الارب ).
وهن. [ وُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ واهن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به واهن شود.
معنی وهن در لغتنامه معین
وهن (وَ هْ ) [ ع . ] (اِمص . ) = ضعف ، سستی .
معنی وهن در فرهنگ عمید
۱. خواری، توهین.
۲. ضعف، سستی.
مجازات توهین در قانون
بر اساس ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی: «توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاط رکیک، چنانچه موجب حد قذف نباشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه و یا پنجاه هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود.»
قذف در لغت به معنی «تهمت و افترا بستن است» و در اصطلاح طبق ماده ۲۴۵ قانون مجازات اسلامی، «قذف یعنی نسبت دادن زنا یا لواط به یک نفر.» طبق ماده ۲۵۰ قانون مجازات اسلامی مجازات قذف ۸۰ ضربه شلاق می باشد. از آن جا که میزان مجازات قذف به طور صریح در قرآن کریم تعیین شده به آن حد قذف می گویند.
اثبات جرم توهین
طبق ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی در مورد راه های اثبات جرم:
«ادله ی اثبات جرم عبارت است از اقرار، شهادت، علم قاضی و قسامه و سوگند در موارد مقرر قانونی.»
از مهمترین مواردی که به اثبات جرم کمک می کند، شهادت شهود است. اگر در هنگام وقوع توهین افرادی حضور داشته اند که می توانند با قطعیت اتفاقات پیش آمده را نزد قاضی و در دادگاه شرح دهند، می توان از گواه آن ها در اثبات جرم توهین و فحاشی استفاده نمود.
در زبان فارسی، کلمه صحیح “اهانت” است.
اهانت به معنی خوار کردن، سبک شمردن، توهین کردن و تحقیر کردن است. این کلمه در موارد مختلفی استفاده می‌شود و می‌تواند به صورت کلامی، رفتاری یا حتی نوشتاری باشد.
احانت کلمه صحیحی در زبان فارسی نیست و احتمالاً اشتباهی تایپی یا تلفظی است.