بیوگرافی ماتیلدا سوینتن و همسرش

تیلدا سوینتن، بازیگر بریتانیایی با ظاهری خاص و سبک بازیگری منحصر به فرد، همیشه در سینما متفاوت بوده است. او با انتخاب نقش‌های چالش‌برانگیز و همکاری با کارگردانان صاحب‌نام، جایگاه ویژه‌ای در دنیای سینما پیدا کرده است. از نقش‌های عجیب و غریب تا شخصیت‌های پیچیده، تیلدا سوینتن همیشه مخاطبان را شگفت‌زده کرده است. در این بیوگرافی، به سراغ زندگی این بازیگر خاص و جاه‌طلب می‌رویم تا از نزدیک شاهد مسیر موفقیت او باشیم.

بیوگرافی ماتیلدا سوینتن

کاترین سوینتن، بازیگر برجسته بریتانیایی ۵ نوامبر ۱۹۶۰ در لندن متولد شد. او فرزند خانواده‌ای اصیل و با پیشینه تاریخی است. پدرش، سر جان سوینتون، یک نظامی بلندپایه و از خانواده‌ای قدیمی اسکاتلندی بوده است. او به عنوان لرد کیمرگامه هاوس، صاحب یک عمارت تاریخی در اسکاتلند بوده است. مادر او، جودیت بالفور، اهل استرالیا بود.

سوینتون دارای سه برادر است و در خانواده‌ای تحصیل‌کرده بزرگ شده است. پدربزرگ پدری او، جورج سوینتون، یک سیاستمدار و منادی اسکاتلندی بوده است. همچنین، جد بزرگ مادری او، جان هاتون بالفور، یک گیاه‌شناس برجسته اسکاتلندی بوده است. این نشان می‌دهد که خانواده سوینتون ریشه‌های عمیقی در تاریخ و فرهنگ اسکاتلند دارد.

سوینتون خود را در درجه اول یک اسکاتلندی می‌داند و به هویت و میراث خود بسیار افتخار می‌کند. این وابستگی عاطفی و فرهنگی به اسکاتلند در بسیاری از جنبه‌های زندگی و کار او نیز نمود پیدا کرده است.

دوران کودکی تیلدا سوینتون

تیلدا سوینتون ابتدا در مدرسه کوئینز گیت در لندن تحصیل کرد و سپس به مدرسه شبانه روزی وست هیث منتقل شد. در وست هیث، او با لیدی دیانا اسپنسر، همسر آینده شاهزاده چارلز، همکلاسی و دوست بود.

تجربه تحصیل در مدرسه شبانه روزی برای سوینتون چندان خوشایند نبوده است. او در مصاحبه های مختلفی اظهار داشته است که محیط وست هیث بسیار منزوی و تنها بوده و معتقد است که مدارس شبانه روزی برای رشد کودکان مناسب نیستند، زیرا آنها را از محبت و حمایت والدین محروم می کند.

پس از اتمام دوران مدرسه، سوینتون دو سال را به عنوان داوطلب در آفریقای جنوبی و کنیا گذراند. سپس وارد دانشگاه کمبریج شد و در رشته علوم اجتماعی و سیاسی تحصیل کرد. در طول دوران تحصیل در کمبریج، او به حزب کمونیست پیوست و بعدها به حزب سوسیالیست اسکاتلند نیز ملحق شد. همچنین، در همین دوران بود که سوینتون به فعالیت های هنری و نمایشی علاقه مند شد و شروع به اجرای نمایش بر روی صحنه کرد.

آغاز فعالیات هنری

تیلدا سوینتون، فعالیت هنری خود را در تئاتر آغاز کرد و در سال 1984 به گروه سلطنتی شکسپیر پیوست و در نمایش “اندازه گیری برای اندازه گیری” به کارگردانی دکلان دونلان به ایفای نقش پرداخت. همچنین در سال 1987 در نمایش “مرد آدم است” اثر مانفرد کارگه در تئاتر تراورس در ادینبورگ به روی صحنه رفت.

سوینتون در سال 1986 با بازی در فیلم “کاراواجو” به کارگردانی درک جارمن وارد دنیای سینما شد. این همکاری آغازگر یک رابطه طولانی و پربار با جارمن بود. او در فیلم‌های مهمی از جارمن مانند “آخرین انگلستان”، “رکوییم جنگ” در کنار لارنس اولیویه و “ادوارد دوم” به ایفای نقش پرداخت. برای بازی در “ادوارد دوم” در جشنواره فیلم ونیز 1991 برنده جام ولپی بهترین بازیگر زن شد.

تیلدا سال 1987 در فیلم “مرگ دوستی” به کارگردانی پیتر وولن نیز به ایفای نقش پرداخت. در این فیلم او نقش یک ربات فضایی زن را بر عهده داشت که در ماموریت صلح آمیز به زمین آمده بود.

علاوه بر بازیگری، سوینتون در عرصه هنرهای تجسمی نیز فعالیت داشته است. او در سال 1989 در اثر هنری اجرایی “ولکانو ساگا” اثر جوان جوناس به اجرا پرداخت. این اثر هنری ویدیویی 28 دقیقه‌ای بر اساس “سگا لاکسدالا” ایسلندی قرن سیزدهم ساخته شده است و داستان اسطوره ای یک زن جوان را روایت می‌کند که رویاهایش از آینده خبر می‌دهند.

سوینتون در طول دوران فعالیت هنری خود، جوایز متعددی از جمله جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در فیلم “مایکل کلیتون” (2007) و جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای بازی در فیلم “هتل بزرگ بوداپست” (2014) را دریافت کرده است. او به دلیل بازی‌های متنوع، استایل منحصر به فرد و تعهدش به هنرهای مستقل، یکی از شناخته‌شده‌ترین و تحسین‌شده‌ترین بازیگران معاصر جهان است.

نقش ماندگار تیلدا

به دلیل نقش آفرینی های متنوع و جسورانه خود شهرت دارد. یکی از نقش های به یادماندنی او، ایفای نقش اصلی در فیلم “اورلاندو” (۱۹۹۲) به کارگردانی سالی پاتر است. این فیلم بر اساس رمان مشهور ویرجینیا وولف ساخته شده است. “اورلاندو” داستان شخصیتی را روایت می کند که طی قرن ها زندگی می کند و در طول زمان، تغییرات اساسی می کند.

این نقش برای سوینتون فرصتی ارزشمند بود تا به بررسی و نمایش مفاهیم پیچیده جنسیت و هویت جنسی روی پرده سینما بپردازد. این موضوع همواره یکی از علایق شخصی سوینتون بوده است و او به سبک اندروژین (ترکیبی از ویژگی های مردانه و زنانه) علاقه و گرایش خاصی دارد.

در مصاحبه ای که با او انجام شد و با عکس هایی زیبا همراه بود، سوینتون درباره تجربه بازی در این نقش تأمل کرد. او اشاره کرد که بسیاری از افراد به موضوع اندروژینی به صورت کلیشه ای و سطحی نگاه می کنند. اما اکران مجدد فیلم “اورلاندو” باعث شد تا او دوباره به عمق و انعطاف پذیری این مفهوم فکر کند.

در این مصاحبه، سوینتون به هنرمند فرانسوی، کلود کاهون اشاره کرد. کاهون یک هنرمند پیشرو در دهه ۱۹۲۰ بود که به دلیل سبک هنری جسورانه و اندروژین خود شناخته می شد. سوینتون معتقد است که کاهون نشان داد که یک حرکت اندروژین می تواند بی حد و مرز و بسیار متنوع باشد. این دیدگاه با دیدگاه شخصی سوینتون درباره اندروژینی همسو است.

سایر فعالیت ها

تیلدا سوینتون، سال 1993 به عنوان یکی از داوران هجدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو فعالیت داشته است.

یکی از پروژه‌های هنری شاخص سوینتون، پرفورمنسی به نام “شاید” (The Maybe) است که در سال 1995 در گالری سرپنتاین لندن اجرا شد. در این اثر هنری، سوینتون به مدت یک هفته درون یک محفظه شیشه‌ای قرار گرفت و در معرض دید عموم قرار داشت. او در طول این مدت، به خواب رفته بود یا ظاهراً به خواب رفته بود. این پروژه با همکاری تهیه‌کننده، جوآنا اسکانلان، طراحی و اجرا شد.

نکته قابل توجه این است که این اثر هنری گاهی به اشتباه به کورنیلیا پارکر نسبت داده می‌شود. اما در واقع، سوینتون بود که پارکر را به عنوان یکی از همکاران خود در این پروژه دعوت کرد.

پرفورمنس “شاید” در سال 1996 در موزه باراکو در رم و مجدداً در سال 2013 در موزه هنر مدرن نیویورک تکرار شد.

علاوه بر فعالیت‌های هنری، سوینتون در سال 1996 در موزیک ویدیوی آهنگ “جعبه” (The Box) از گروه الکترونیک بریتانیایی، اوربیتال، نیز حضور داشته است.

موفقیت در گیشه

تیلدا سوینتون، در سال‌های اخیر مسیر حرفه‌ای خود را به سمت پروژه‌های تجاری‌تر و جریان اصلی سینما تغییر داده است. یکی از این پروژه‌ها، فیلم آمریکایی “عمق زیاد” (The Deep End) در سال 2001 بود. در این فیلم، او نقش مادری پیچیده و دراماتیک را ایفا کرد که پسرش، به قتل دوستش مشکوک است. این نقش چالش‌برانگیز و پرتعلیق، تحسین منتقدان را برانگیخت و سوینتون را نامزد دریافت جایزه معتبر گلدن گلوب کرد.

علاوه بر “عمق زیاد”، سوینتون در فیلم‌های پرفروش و شناخته شده‌ای مانند “ساحل” (The Beach) محصول سال 2000 با بازی لئوناردو دی کاپریو، “اسکای وانیلی” (Vanilla Sky) در سال 2001 و فیلم فانتزی “کنستانتین” (Constantine) به عنوان فرشته ارشد جبرائیل ظاهر شد. این حضورها، او را به عنوان یک بازیگر توانا و قابل‌اعتماد در پروژه‌های بزرگ و تجاری تثبیت کرد.

سوینتون همچنین در فیلم‌های مستقل و هنری بریتانیایی همچون “بیانیه” (The Statement) و “مرد جوان” (Young Adam) در سال 2003 به ایفای نقش پرداخت. عملکرد درخشان او در فیلم “آدام جوان” با تحسین گسترده منتقدان روبرو شد و به دریافت جایزه بهترین بازیگر زن آکادمی بریتانیا اسکاتلند منجر شد. این جایزه، موفقیت او را در عرصه سینمای مستقل و هنری نیز به اثبات رساند.

در مجموع، این دوره از فعالیت حرفه‌ای سوینتون، نشان‌دهنده گرایش او به سمت پروژه‌های متنوع‌تر و گسترش دامنه فعالیت‌هایش در عرصه سینما است. او با پذیرش نقش‌های چالش‌برانگیز و متفاوت، توانایی خود را در بازیگری در ژانرهای مختلف به اثبات رسانده و به عنوان یکی از بازیگران شاخص و تأثیرگذار معاصر سینما شناخته می‌شود.

شعر خوانی ماندگار

سوینتون در نمایش تک نفره “One Woman Show 2003” طراحان مد، ویکتور و رولف بازی کرد. در این نمایش، تمامی مدل‌ها با الهام از ظاهر و ویژگی‌های فیزیکی سوینتون آرایش و لباس پوشیدند تا شبیه به او به نظر برسند.

خود سوینتون نیز در این نمایش حضور داشت و شعری از سروده‌های شخصی خود را خواند که در آن جمله تأثیرگذار “There is only one you. Only one” (فقط یک تو وجود دارد. فقط یکی) به چشم می‌خورد. این نمایش، با تمرکز بر شخصیت منحصر به فرد سوینتون، به نوعی تجلیل از اصالت و شخصیت او تبدیل شد.

تاسیس مدرسه

تیلدا سوینتون در سال 2013، او به همراه همکار خود، ایان ساترلند مک‌کاک، مدرسه عالی درمدوان را در منطقه فایندورن اسکاتلند تأسیس کردند.

علت اصلی تأسیس این مدرسه، ارائه ادامه تحصیل به فرزندان این دو هنرمند بود. فرزندان آن‌ها در مدرسه اشتاینر مورای تحصیل می‌کردند، سیستمی آموزشی که بر اساس فلسفه رودولف اشتاینر بنا شده و تاکید ویژه‌ای بر رشد خلاقیت و خودشناسی دانش‌آموزان دارد. در این سیستم، دانش‌آموزان در سن 14 سالگی فارغ‌التحصیل می‌شوند.

سوینتون و مک‌کاک با تأسیس درمدوان، قصد داشتند محیطی آموزشی فراهم کنند که در آن فرزندانشان بتوانند تحصیلات خود را در چارچوب فلسفه اشتاینر ادامه دهند، اما بدون محدودیت‌های سنتی مانند نمره و امتحانات. این رویکرد، تاکید بر یادگیری عمیق و لذت‌بخش را در اولویت قرار می‌داد.

با این حال، در آوریل 2019، سوینتون از سمت مدیر مدرسه درمدوان استعفا داد. دلایل دقیق این تصمیم مشخص نیست.

علاوه بر فعالیت‌های آموزشی، سوینتون در عرصه سینما نیز به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته است. در فوریه 2013، او در ویدئوی تبلیغاتی آهنگ “ستاره‌ها (بیرون‌اند)” ساخته دیوید بویی، نقش همسر این خواننده مشهور را ایفا کرد. این ویدئو به کارگردانی فلوریا سیگزموندی، با استقبال گسترده منتقدان و مخاطبان مواجه شد.

فرد خوش‌پوش بالای 50 سال

در سال 2013، مجله گاردین، سوینتون را به عنوان یکی از 50 فرد خوش‌پوش بالای 50 سال انتخاب کرد، که نشان‌دهنده توجه به استایل خاص و منحصر به فرد او بود.

در سال 2015، سوینتون در فیلم هیجان‌انگیز “پرتاب بزرگتر” به کارگردانی لوکا گوادانینو، در کنار بازیگران مطرحی چون داکوتا جانسون، ماتیس شوئنارتس و رالف فاینز به ایفای نقش پرداخت. این فیلم تحسین منتقدان را برانگیخت و به یکی از آثار موفق آن سال تبدیل شد.

همچنین در سال 2015، سوینتون در فیلم کمدی “ترکش” به کارگردانی جود آپاتو، نقش دیان، سردبیر مجله‌ای که شخصیت اصلی داستان (امی شومر) در آن مشغول به کار است، را بازی کرد. این فیلم نیز با موفقیت تجاری و هنری قابل توجهی مواجه شد.

تاسیس جشنواره فیلم

تیلدا سوینتون، بازیگر و هنرمند بریتانیایی، در سال 2008 اقدام به تاسیس جشنواره فیلمی تحت عنوان “سینمای رویاهای بالرینا بالروم” کرد. این جشنواره در ماه آگوست همان سال در یک سالن دنس واقع در شهر نیرن، در منطقه مورای فیرث اسکاتلند برگزار شد.

پس از این فعالیت، سوینتون در فیلم “بعد از خواندن بسوزان” ساخته برادران کوئن ایفای نقش کرد. این فیلم کمدی سیاه در سال 2008 به نمایش درآمد. همچنین، او در فیلم درام تاریخی “داستان عجیب بنجامین باتن” به کارگردانی دیوید فینچر به ایفای نقش الیزابت ابوت پرداخت. در این فیلم، سوینتون در کنار ستارگانی همچون کیت بلانشت و برد پیت به هنرنمایی پرداخت.

در سال 2009، سوینتون با پاتریک ولف، موسیقی‌دان و هنرمند انگلیسی، همکاری کرد. این همکاری در آلبوم موسیقی ولف به نام “مجرد” (The Bachelor) نمود یافت. سوینتون در این آلبوم با ارائه چهار قطعه گفتار، به این اثر هنری رنگ و بوی دیگری بخشید.

در همان سال، سوینتون و مارک کازینس، منتقد و فیلمساز ایرلندی، دست به یک پروژه سینمایی جاه‌طلبانه زدند. آن‌ها یک سینما قابل حمل با وزنی معادل 33.5 تن را بر روی یک کامیون بزرگ نصب کردند.

سپس، این سینما سیار را به صورت دستی در سراسر ارتفاعات اسکاتلند حمل کردند. هدف از این پروژه، برپایی یک جشنواره فیلم مستقل سیار در مناطق مختلف این کشور بود. این پروژه منحصر به فرد در مستندی به نام “سینما همه جا هست” به طور گسترده به تصویر کشیده شد. جشنواره فیلم سیار سوینتون و کازینس در سال 2011 نیز تکرار شد.

فعالیت های سال 2011 تا 2012

در سال ۲۰۱۱، او در فیلم درام روانشناختی “ما باید درباره کِوین صحبت کنیم” به کارگردانی لین رمزی بازی کرد. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام ساخته شده است و داستان مادری را روایت می‌کند که با عواقب وحشتناک اقدامات پسر نوجوانش دست و پنجه نرم می‌کند. سوینتون در این فیلم نقش مادر را ایفا کرد و عملکرد درخشان او تحسین منتقدان را برانگیخت.

در سال ۲۰۱۲، سوینتون در فیلم “تنها عاشقان زنده‌اند” به کارگردانی جیم جارموش، یکی از نام‌های بزرگ سینمای مستقل، به ایفای نقش پرداخت. این فیلم داستان دو خون‌آشام با قرن‌ها عمر را روایت می‌کند. “تنها عاشقان زنده‌اند” در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۳ به نمایش درآمد و در سال ۲۰۱۴ در ایالات متحده اکران شد.

در همان سال، سوینتون در فیلم علمی تخیلی “اسنوبیرسر” به کارگردانی بونگ جون-هو، کارگردان نام‌آشنا و برنده اسکار کره‌ای، بازی کرد. این فیلم داستان جامعه‌ای دیستوپیایی را روایت می‌کند که در یک قطار دائماً در حال حرکت زندگی می‌کنند. سوینتون در این فیلم نقش میسون، یکی از شخصیت‌های اصلی داستان را ایفا کرد.

علاوه بر بازیگری در فیلم، سوینتون در سال ۲۰۱۲ در پروژه هنری “آهنگ ۱” به کارگردانی داگ آیتهون نیز شرکت کرد. این پروژه شامل یک نصب ویدیویی فضای باز بود که در موزه هیرشورن و باغ مجسمه‌سازی در واشنگتن دی سی به نمایش درآمد.

همچنین در سال ۲۰۱۲، سوینتون و همسرش، ساندرو کوپ، در یکی از قسمت‌های سریال کمدی “بهتر شدن” شبکه بی‌بی‌سی به عنوان بازیگر مهمان حضور داشتند.

اینها تنها بخشی از فعالیت‌های هنری گسترده تیلدا سوینتون در سال ۲۰۱۲ و سال‌های پیش از آن هستند. او با نقش‌آفرینی‌های متنوع و متفاوت خود، جایگاه خود را به عنوان یکی از بازیگران صاحب‌سبک و تأثیرگذار سینما تثبیت کرده است.

در دنیای سینمایی مارول

تیلدا سوینتون، بازیگر برجسته بریتانیایی، در طول حرفه هنری خود در آثار متنوع و تحسین‌برانگیزی به ایفای نقش پرداخته است. او به خاطر بازی‌های متمایز و جسورانه‌اش شناخته شده و در آثار سینمایی مختلفی از جمله فیلم‌های مستقل، آثار بزرگ هالیوود و فیلم‌های هنری حضور داشته است.

یکی از نقش‌های شناخته‌شده سوینتون، ایفای نقش «باستانی» در دنیای سینمایی مارول است. او در فیلم «دکتر استرنج» در سال ۲۰۱۶ و «انتقام‌جویان: پایان بازی» در سال ۲۰۱۹ به عنوان این شخصیت قدرتمند و مرموز ظاهر شد.

سوینتون در سال ۲۰۱۸ در بازسازی فیلم ترسناک ایتالیایی «سوسپریا» به کارگردانی لوکا گوادانینو به ایفای نقش پرداخت. این فیلم که با تحسین منتقدان روبرو شد، اجرای قدرتمند و متنوع سوینتون را به نمایش گذاشت. او در این فیلم در نقش‌های مختلفی ظاهر شد و با نام مستعار «لوتز ابرسدورف» در تیتراژ فیلم ثبت شد.

در سال ۲۰۲۱، سوینتون در فیلم «فرانس دیسپچ» به کارگردانی وس اندرسون، یکی از کارگردانان محبوب و صاحب سبک سینما، نقش روزنامه‌نگار «جی.کی.ال. برنسن» را ایفا کرد. در همین سال، او در فیلم «مموریا» به کارگردانی آپിച്ചاتپونگ ویراسثاکول، فیلمساز تایلندی صاحب‌نام، نقش «جسیکا هلند» را بازی کرد که اولین فیلم انگلیسی زبان ویراسثاکول محسوب می‌شود.

در سال ۲۰۲۲، سوینتون در فیلم فانتزی «سه هزار سال اشتیاق» به کارگردانی جورج میلر، کارگردان «مکس دیوانه»، ایفای نقش کرد. همچنین در همان سال، او صداپیشگی «روح جنگل» و «مرگ» را در فیلم انیمیشن «پینوکیو» ساخته گی‌یرمو دل تورو، کارگردان مکزیکی برنده جایزه اسکار، بر عهده داشت. علاوه بر این، او در درام گوتیک «دختر جاودان» به کارگردانی جوآنا هاگ، نقش دوگانه مادر و دختر را بازی کرد که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. ریچارد برودی، منتقد سینما از مجله نیویورکر، اجرای سوینتون را در این فیلم «شاهکار» توصیف کرد.

در سال ۲۰۲۳، سوینتون بار دیگر با وس اندرسون در فیلم «شهر سیارکی» همکاری کرد. همچنین در این سال، او در کمدی سورئال «پروبلمیستا» ساخته خولیو تورس و فیلم اکشن هیجان‌انگیز «قاتل» به کارگردانی دیوید فینچر، کارگردان نامدار هالیوود، به ایفای نقش پرداخت.

در سال ۲۰۲۴، سوینتون در سریال پرطرفدار «پسران» که در پلتفرم آمازون پرایم پخش می‌شود، یک حضور کوتاه داشت. او در این سریال صداپیشگی «آمبروسیوس»، عاشق اختاپوس یکی از شخصیت‌های اصلی داستان را بر عهده گرفت.

زندگی در دوران اپیدمی ایدز در انگلستان

سوینتون بیان کرده است که تجربیات شخصی خود را در دوران اپیدمی ایدز، با تجربیات شخصیت‌های سریال “این گناه است” (It’s a Sin) ساخته راسل تی دیویس، شبیه می‌داند. این سریال به شیوع ایدز در دهه 1980 در انگلستان می‌پردازد و تأثیر عمیقی بر جامعه آن زمان داشت.

اینستاگرام ماتیلدا سوینتن

جهت مشاهده صفحه ماتیلدا سوینتن در شبکه اجتماعی اینستاگرام بر روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.instagram.com/swinton.tilda

فیلم های ماتیلدا سوینتن