بیوگرافی کیت بکینسیل و همسرش

کیت بکینسیل، بازیگر سرشناس بریتانیایی، سال‌هاست که با استعداد و زیبایی خیره‌کننده‌اش در هالیوود می‌درخشد. اما فراتر از درخشش او روی پرده سینما، زندگی شخصی و روابط عاشقانه او همواره مورد توجه طرفداران و رسانه‌ها بوده است. در این بیوگرافی، نگاهی عمیق‌تر به زندگی کیت بکینسیل و همسرش خواهیم داشت و به بررسی جزئیات روابط، چالش‌ها و لحظات مهم زندگی مشترک این زوج می‌پردازیم. از آغاز فعالیت هنری بکینسیل تا ازدواجش با کارگردان مشهور، لن وایزمن، و فراز و نشیب‌های زندگی زناشویی آن‌ها، همه و همه در این بیوگرافی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

بیوگرافی کیت بکینسیل

کاترین رومانی بکینسیل در تاریخ ۲۶ ژوئیه ۱۹۷۳ در منطقه چیسویک لندن دیده به جهان گشود. او تنها فرزند بازیگران برجسته، ریچارد بکینسیل و جودی لو بود. سامانتا بکینسیل، خواهر ناتنی‌اش، نیز از ازدواج قبلی پدرش، بازیگر است. ریشه‌های خانوادگی پدرش تا حدی به میانمار (برمه) می‌رسد.

او در چهار سالگی، اولین بار در تلویزیون و در قسمتی از برنامه “این زندگی شماست” که به پدرش تقدیم شده بود، ظاهر شد. متأسفانه، در پنج سالگی، پدرش ناگهان در سن ۳۱ سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت. این اتفاق ضربه روحی عمیقی بر او وارد کرد و به گفته خودش، “انتظار اتفاقات بد را در زندگی‌اش تقویت کرد.”

در ۹ سالگی کیت، مادر بیوه‌اش با کارگردان «روی باترس‌بی» زندگی مشترکی را آغاز کرد و کیت در کنار چهار پسر و یک دختر او بزرگ شد. او رابطه نزدیکی با ناپدری خود داشت که در دوران جوانی کیت، از اعضای حزب انقلابی کارگران بود. کیت در کودکی به فروش روزنامه تروتسکیستی “نیوز لاین” کمک می‌کرد و گفته است که پس از قرار گرفتن نام باترس‌بی در لیست سیاه بی‌بی‌سی، تلفن خانه‌شان شنود می‌شد. از دوستان خانوادگی آنها می‌توان به کن لوچ و ونسا ردگریو اشاره کرد.

بکینسیل تحصیلات خود را در مدرسه خصوصی دخترانه گودولفین و لاتیمر در همرسمیت، غرب لندن، گذراند و در کنار آن با تئاتر جوانان اورنج تری همکاری می‌کرد. او دو بار برنده جایزه نویسندگان جوان W.H. Smith در دو بخش داستان و شعر شد. او خود را “دیر شکوفا” توصیف کرده و گفته است: “همه دوستانم خیلی قبل از من پسرها را می‌بوسیدند و شراب سیب می‌نوشیدند. برایم واقعاً افسرده‌کننده بود که ما چادر نمی‌زدیم و همه کارهایی از این قبیل انجام می‌دادند.” در ۱۵ سالگی دچار یک حمله عصبی شد و به بی‌اشتهایی عصبی مبتلا گشت و به مدت چهار سال تحت روانکاوی فرویدی قرار گرفت.

تحصیلات عالی و ورود به بازیگری

بکینسیل در دوران مدرسه به فراگیری زبان روسی پرداخت و سپس در کالج جدید دانشگاه آکسفورد به مطالعه ادبیات فرانسه و روسی مشغول شد. ویکتوریا کورن میچل، هم‌دوره‌ای او، بعدها وی را “فوق‌العاده باهوش، کمی دیوانه و بسیار جذاب” توصیف کرد. او با کرستی، دختر روی کینیر، دوست صمیمی شد. کیت در جامعه دراماتیک دانشگاه آکسفورد فعال بود و به ویژه در نمایشی به نام “نمایی از پل” در تئاتر آکسفورد، زیر نظر هم‌دانشجویی‌اش، تام هوپر (کارگردان مشهور بعدی)، کارگردانی شد.

به عنوان دانشجوی زبان‌های مدرن، او موظف بود سال سوم تحصیل خود را در خارج از کشور بگذراند و به همین منظور در پاریس تحصیل کرد. پس از آن، برای تمرکز بر حرفه بازیگری در حال ظهورش، دانشگاه را رها کرد. او در این باره گفته است: “به جایی رسیده بودم که از هیچ کدام به اندازه کافی لذت نمی‌بردم زیرا هر دو فشار زیادی داشتند.” با این حال، بکینسیل بارها تمایل خود را برای تکمیل تحصیلاتش در دانشگاه آکسفورد ابراز کرده است.

سال‌های ابتدایی فعالیت بازیگری

کیت بکینسیل از سنین جوانی به بازیگری علاقه نشان داد. او می‌گوید: “در دنیای فیلم غرق شدم. خانواده‌ام در این صنعت بودند. به سرعت متوجه شدم که والدینم در کارشان بسیار بیشتر از پدر و مادر دوستانم از کارشان لذت می‌برند.” او از بازی‌های ژان مورو الهام گرفت.

آغاز فعالیت تلویزیونی

بکینسیل اولین بار در سال ۱۹۹۱ با نقشی کوچک در اقتباس تلویزیونی ITV از رمان “آرزوها و وسوسه‌ها” نوشته پی. دی. جیمز، وارد تلویزیون شد. در سال ۱۹۹۲، او در کنار کریستوفر اکلستون در فیلم کوتاه ۳۰ دقیقه‌ای “رویای راشل” از شبکه ۴ حضور یافت. در سال ۱۹۹۳ نیز در قسمت آزمایشی سریال کارآگاهی ITV، “آنا لی”، با بازی ایموژن استابز ظاهر شد.

گام‌های بلند در سینما: “هیاهوی زیاد برای هیچ”

در سال ۱۹۹۳، بکینسیل نقش هیرو را در اقتباس سینمایی کنت برانا از “هیاهوی زیاد برای هیچ” به دست آورد. این فیلم در تعطیلات تابستانی او از دانشگاه آکسفورد، در توسکانی ایتالیا فیلمبرداری شد. او اولین نمایش فیلم را در جشنواره فیلم کن تجربه‌ای فراموش‌نشدنی توصیف می‌کند: “هیچ‌کس حتی به من نگفت که می‌توانم دوستی را همراه خود بیاورم!” او به یاد می‌آورد که بوت‌های “داک مارتنز” به پا داشته و گلی از سینی صبحانه را در موهایش گذاشته بود.

پیتر تراورز از رولینگ استون، تحت تأثیر بازی “دلنشین” او قرار گرفت. وینسنت کنبی از نیویورک تایمز نیز اشاره کرد که بکینسیل و رابرت شان لئونارد “ظاهر درستی دارند و با صداقتی معصومانه رفتار می‌کنند، اگرچه اغلب از شنیدن واژگان پیچیده‌ای که به کار می‌برند، متعجب به نظر می‌رسند.” این فیلم بیش از ۲۲ میلیون دلار در گیشه فروش داشت.

پروژه‌های همزمان با تحصیل در دانشگاه

بکینسیل در دوران دانشجویی خود، سه فیلم دیگر نیز بازی کرد:

۱۹۹۴: در فیلم “شاهزاده یوتلاند”، که بر اساس افسانه دانمارکی الهام‌بخش هملت شکسپیر ساخته شده بود، به عنوان معشوقه کریستین بیل ظاهر شد.

همین سال، در فیلم معمایی “کشف‌نشده” نیز ایفای نقش کرد.

۱۹۹۵: در حین تحصیل در پاریس، فیلم فرانسوی‌زبان “ماری-لوئیز یا اجازه” را فیلمبرداری کرد.

پس از دانشگاه: “مزرعه آرامش سرد” و دیگر آثار

کمی پس از ترک دانشگاه آکسفورد در سال ۱۹۹۵، بکینسیل در فیلم “مزرعه آرامش سرد” به کارگردانی جان شلزینگر، در نقش فلورا پست بازی کرد. فلورا یک زن نوزده‌ساله یتیم شده از طبقه بالای جامعه دهه ۱۹۳۰ است که برای زندگی نزد خویشاوندان دور خود به حومه انگلستان فرستاده می‌شود. این فیلم اقتباسی از رمان استلا گیبونز بود و بازیگرانی چون جوآنا لاملی، آیلین اتکینز، یان مک‌کلن، روفوس سیول و استیون فرای نیز در آن حضور داشتند. بکینسیل در ابتدا برای این نقش بسیار جوان در نظر گرفته شد، اما پس از نوشتن نامه‌ای التماس‌آمیز به کارگردان، انتخاب شد.

امانوئل لوی از ورایتی، قدرت بازی او را به گلندا جکسون جوان و جذابیتش را به جولی کریستی جوان تشبیه کرد. کوین توماس از لس‌آنجلس تایمز او را “یکی دیگر از آن زیبایی‌های بریتانیایی با استعداد بی‌نظیر که صفحه نمایش را روشن می‌کنند” نامید. جنت ماسلین از نیویورک تایمز نیز معتقد بود که او این نقش را “با کمال خونسردی و کمال دقت” بازی کرده است. این فیلم بیش از ۵ میلیون دلار در گیشه آمریکا فروش داشت.

“تسخیر شده” و ورود به تئاتر

همچنین در سال ۱۹۹۵، او در فیلم “تسخیر شده”، یک داستان شبح، حضور یافت که به عقیده درک الی از ورایتی، او “با ظاهر فیزیکی و وقار کلامی خود، صحنه را در دست می‌گیرد.”

سال ۱۹۹۵ اولین حضور حرفه‌ای بکینسیل روی صحنه تئاتر بود، در نقش نینا در نمایش “مرغ دریایی” در تئاتر رویال، بث. او در طول تمرینات این نمایش با هم‌بازی خود مایکل شین وارد رابطه عاشقانه شد. او بعدها گفت: “کاملاً آماده بودم تا بسیار مرعوب شوم. این اولین نمایش من بود و مادرم نقدهایی درباره او در تولیدات قبلی‌اش را بریده بود. و بعد او وارد شد… تقریباً مثل این بود که ‘خدایا، خب، کارم تمام شد. همین است.’… او بااستعدادترین فردی است که تا به حال دیده‌ام.” ایروینگ واردل از ایندیپندنت معتقد بود که “انتخاب بازیگران، از جمله کاستیای آتشین مایکل شین و نینای به تدریج یخ‌زده کیت بکینسیل، عمدتاً بسیار دقیق است.” در اوایل سال ۱۹۹۶، او در دو نمایش دیگر، “دلبر” در تئاتر رویال کورت و “ساعت‌ها و سوت‌ها” در تئاتر بوش، بازی کرد.

“اما” و “شلیک ماهی”

در ادامه، بکینسیل در اقتباس ITV از رمان “اما” اثر جین آستن، در نقش اما در کنار مارک استرانگ (آقای نایتلی) و سامانتا مورتون (هریت اسمیت) بازی کرد. بکینسیل درباره شخصیت اما گفته است: “شما لزوماً نباید اما را دوست داشته باشید. شما او را دوست دارید، اما به همان شیوه‌ای که خانواده یک دختر جوان می‌توانند از رفتارهای فجیع او خسته شوند و با این حال او را دوست داشته باشند.” این برنامه در پاییز ۱۹۹۶، تنها چند ماه پس از اینکه گوئینت پالترو در اقتباس سینمایی از همین داستان بازی کرده بود، پخش شد.

کارین جیمز از نیویورک تایمز احساس می‌کرد که در حالی که “اما خانم بکینسیل ظاهری ساده‌تر از اما خانم پالترو دارد”، او “کاملاً باورپذیرتر و خنده‌دارتر” است. جاناتان براون از ایندیپندنت، تفسیر بکینسیل از اما را “ماندگارترین اجرای مدرن” این نقش توصیف کرده است.

در سال ۱۹۹۷، بکینسیل در کنار استوارت تاون‌سند در کمدی “شلیک ماهی” حضور یافت، که یکی از موفق‌ترین فیلم‌های بریتانیایی از نظر تجاری در آن سال بود. بکینسیل بعدها از اودیشن اولیه خود به یاد آورد: “دندان‌های عقل من تازه کشیده شده بودند. همچنین از داروهای مسکن بسیار قوی استفاده می‌کردم، بنابراین آن ملاقات معمولی نبود.” الی از “اجرایی فوق‌العاده آرام” نوشت. توماس احساس می‌کرد او “فقط در نقش یک اشراف‌زاده‌ای که با خونسردی قابل توجهی با فاجعه روبرو می‌شود، می‌درخشد.” او همچنین روایتگر رمان “اما” برای Hodder & Stoughton AudioBooks و “پیشنهاد” دایانا هندری برای بی‌بی‌سی رادیو ۴ بود. همچنین در سال ۱۹۹۷، در یک تولید صوتی از “رومئو و ژولیت” به کارگردانی شین، در نقش ژولیت در کنار رومئوی مایکل شین بازی کرد.

آخرین فیلم بکینسیل قبل از نقل مکان به ایالات متحده، بازی در نقش آلیس در اقتباس شبکه ۴ از “آلیس در آینه” بود که در جولای ۱۹۹۸ منتشر شد.

۱۹۹۸-۲۰۰۲: حرکت به سمت هالیوود

در این مقطع از حرفه خود، بکینسیل به دنبال کار در ایالات متحده بود. او خودش گفته که این “تصمیم آگاهانه ای نبود… دوست پسرم در نمایشی در برادوی بازی می‌کرد، به همین دلیل ما در نیویورک مستقر شدیم و تست‌های بازیگری من هم تصادفاً برای فیلم‌های آمریکایی بود.” او در سال ۱۹۹۸ در فیلم “آخرین روزهای دیسکو” در کنار کلویی سِوینی ایفای نقش کرد. این فیلم به کارگردانی ویت استیلمن، بر گروهی از فارغ‌التحصیلان عمدتاً دانشگاه‌های آیوی لیگ و کالج همپشایر تمرکز داشت که در صحنه دیسکو منهتن در اوایل دهه ۱۹۸۰ معاشرت می‌کردند.

لهجه آمریکایی بکینسیل به طور گسترده‌ای مورد تحسین قرار گرفت. کنت توران از لس آنجلس تایمز نقش او را در نقش شارلوت سلطه‌گر “زیبا بازی شده” توصیف کرد.

تاد مک‌کارتی از ورایتی تحت تأثیر فیلم قرار نگرفت اما خاطرنشان کرد که “جبران‌هایی شامل بکینسیل می‌شود، که در لباس‌های مشکی پی در پی باورنکردنی به نظر می‌رسد، شخصیتی که حتی اگر بازیگر آن را آزاردهنده نداند، می‌تواند روی اعصاب شما برود.” عملکرد او جایزه حلقه منتقدان فیلم لندن را برایش به ارمغان آورد. این فیلم در سراسر جهان ۳ میلیون دلار فروش داشت.

در سال ۱۹۹۹، بکینسیل در کنار کلر دینز در فیلم “کاخ شکست‌خورده” ظاهر شد، یک درام درباره دو زن جوان آمریکایی که در سفر پس از فارغ‌التحصیلی خود در خارج از کشور مجبور به مقابله با سیستم قضایی تایلند می‌شوند.

بکینسیل که آن زمان ۲۶ سال داشت، نقش یک دختر جوان را بازی می‌کرد. دینز امیدوار بود در طول فیلمبرداری با بکینسیل دوست شود اما او را “پیچیده” و “تندخو” یافت. مک‌کارتی گفت که بازیگران اصلی “وضعیت خود را به عنوان دو نفر از بازیگران زن جوانی که امروز ارزش تماشا کردن را دارند، تأیید می‌کنند” و بکینسیل را “در انتقال ویژگی‌ها و احساسات لایه‌لایه شخصیت بسیار مؤثر” دانست.

توماس گفت: “دینز و بکینسیل بازیگران جوان فوق‌العاده با استعدادی هستند”، اما “متأسفانه، بستر به شدت توسعه‌نیافته فیلمنامه تلاش‌های قابل توجه آنها را در هر مرحله شکست می‌دهد.” استفن هولدن از نیویورک تایمز احساس کرد که شخصیت بکینسیل “هرگز به کانون توجه نمی‌آید.” این فیلم یک شکست در گیشه بود.

“کاسه طلایی” در سال ۲۰۰۰، اولین نقش بکینسیل پس از تولد دخترش را رقم زد. این تولید مرچنت/آیووری بر اساس رمانی از هنری جیمز بود و همچنین اوما تورمن و جرمی نورثام در آن بازی کردند. شریک زندگی بکینسیل، مایکل شین، در صحنه فیلمبرداری به نورثام حمله کرد، پس از اینکه او بکینسیل را تا تریلرش دنبال کرد تا به او به خاطر فراموش کردن یک دیالوگ سرزنش کند.

هولدن خاطرنشان کرد که “رضایت‌بخش‌ترین بازی‌ها از چهار بازیگر اصلی متعلق به بازیگران بریتانیایی، خانم بکینسیل و آقای نورثام است که در لایه‌های پنهان‌کاری احساسی بهتر از همتایان آمریکایی خود هستند”، و اضافه کرد که هر لحظه از بازی بکینسیل “دقیقاً ثبت می‌شود.” توماس احساس کرد که عملکرد او او را به “سطح جدیدی در حرفه” خواهد رساند.

اندرو ساریس از نیویورک آبزرور اظهار داشت که او “نزدیک به به تصویر کشیدن شکوه مگی می‌شود، با وجود این واقعیت آشکار که هیچ فیلمی نمی‌تواند غنای ظریف نثر جیمز را به تصویر بکشد.” این فیلم بیش از ۵ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت.

بکینسیل در سال ۲۰۰۱ با نقشی اصلی در فیلم جنگی “پرل هاربر” به شهرت رسید؛ او در این فیلم نقش پرستاری را بازی کرد که بین دو خلبان با بازی بن افلک و جاش هارتنت گرفتار شده بود. او به دلیل فیلمنامه جذب این پروژه شد: “این روزها خواندن فیلمنامه‌ای که آن ارزش‌های قدیمی را داشته باشد بسیار غیرمعمول است. نه اخلاقیات، بلکه ارزش‌های سینمایی.

این یک حماسه بزرگ و فراگیر است… شما هرگز فرصت انجام چنین کاری را پیدا نمی‌کنید.” کارگردان مایکل بِی در ابتدا در مورد انتخاب این بازیگر شک داشت: “در ابتدا مطمئن نبودم… او در تست بازیگری خود شلوار چرم مشکی پوشیده بود و من فکر کردم کمی بدجنس است… آسان بود که این زن را یک زن ولنگار تصور کنم.” او در نهایت تصمیم گرفت او را استخدام کند زیرا “زیاد زیبا نبود. وقتی زنان کسی را بیش از حد زیبا می‌بینند، احساس ناراحتی می‌کنند.” او از او خواست در طول فیلمبرداری وزن کم کند.

در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۴، این بازیگر خاطرنشان کرد که اظهارات او “ناراحت‌کننده” بود و گفت که او شلوار چرم پوشیده بود زیرا “برف می‌آمد. دقیقاً اینطور نبود که حلقه‌های نوک سینه ام را گذاشته باشم.” او احساس قدردانی می‌کرد که در سنین پایین‌تر مجبور به مقابله با چنین انتقاداتی نشده بود: “اگر در سن [جوانی] به صحنه فیلمبرداری می‌آمدم و کسی می‌گفت: ‘شما کمی قیافه عجیبی دارید، می‌توانید رژیم بگیرید؟’ – ممکن بود از یک ساختمان بپرم. در آن زمان اعتماد به نفس لازم برای این را نداشتم که این را در نظر بگیرم.” با این حال، در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۱، او گفت که “بسیار از بِی خوشش می‌آید.”

“پرل هاربر” نقدهای منفی دریافت کرد. اوون گلایبرمن از اینترتینمنت ویکلی “کیت بکینسیل با چشمان مشتاق و لب‌های یاقوتی را تحسین کرد، بازیگری نادر که هوشش به او شکوفایی شهوانی می‌دهد؛ او مانند پارکر پوسی بدون طعنه است.” اِی. او. اسکات از نیویورک تایمز خاطرنشان کرد که “آقای افلک و خانم بکینسیل هر کاری که می‌توانند با دیالوگ‌هایشان انجام می‌دهند و با درخشش ساتن‌مانند ستارگان واقعی سینما می‌درخشند.” با این حال، مایک کلارک از یواس‌ای تودی احساس کرد که “کیت بکینسیل معمولاً جذاب” “به طور غیرقابل توضیحی – مانند همکاران بیمارستانی‌اش – زیر انبوهی از آرایش اغراق‌آمیز که حتی بازیگران آن دوران هم استفاده نمی‌کردند، غرق شده است.” این فیلم از نظر تجاری موفق بود و در سراسر جهان ۴۴۹ میلیون دلار فروش داشت.

دومین حضور سینمایی بکینسیل در سال ۲۰۰۱ در کمدی رمانتیک “سرندیپیتی” بود، در نقش معشوقه جان کیوساک. این فیلم بلافاصله پس از “پرل هاربر” فیلمبرداری شد و بکینسیل آن را “یک تسکین واقعی برای بازگشت به چیزی کمی آشناتر” دانست. توران بازیگران اصلی را “جذاب و باورپذیر” ستود و اضافه کرد که بکینسیل “تصویر قوی‌ای را که در “مزرعه آرامش سرد”، “کاسه طلایی” و “آخرین روزهای دیسکو” ایجاد کرده بود، تقویت می‌کند” پس از “بهبودی خوب” از حضورش در “پرل هاربر” که بسیار مورد انتقاد قرار گرفته بود.

کلودیا پوییگ از یواس‌ای تودی احساس کرد که “استعدادهای بکینسیل از زمان “مزرعه آرامش سرد” در هیچ فیلم دیگری به این اندازه مؤثر به کار گرفته نشده است.” مک‌کارتی او را “پرانرژی و جذاب” دانست. الویس میچل از نیویورک تایمز او را “درخشان اما مصمم” توصیف کرد. در یک نقد منفی از فیلم، راجر ایبرت او را “بازیگر خوبی” توصیف کرد، “اما آنقدر خوب نیست که بتواند اینقدر احمقانه بازی کند.” این فیلم بیش از ۷۷ میلیون دلار در گیشه جهانی فروش داشت.

در سال ۲۰۰۲، بکینسیل در فیلم “لارل کنیون” به کارگردانی لیزا چولودنکو بازی کرد؛ در نقش یک دانشگاهی خشک و مقید که به طور فزاینده‌ای جذب مادرشوهر آینده‌اش با روحیه آزاد خود می‌شود. این فیلم مستقل فرصت دیگری برای بکینسیل بود تا با کریستین بیل، همبازی‌اش در “شاهزاده یوتلند”، همکاری کند. او صحنه جنسی آنها را ناخوشایند دانست زیرا بیل را خوب می‌شناخت: “اگر یک غریبه بود، آسان‌تر بود.” در حالی که بازی فرانسیس مک‌دورمند در نقش مادر بیل به طور گسترده‌ای مورد تحسین قرار گرفت، بکینسیل نقدهای منفی دریافت کرد. هولدن فیلم را “عالی بازی شده، به استثنای خانم بکینسیل، که الکسِ پرتنش و بی‌رنگش هیچ زندگی درونی را منتقل نمی‌کند” دانست. منتقد لیزا شوارزباوم تحت تأثیر شخصیت‌های “خسته‌کننده” قرار نگرفت و به ویژه از “بازی‌های پر از تکلف بیل و بکینسیل” انتقاد کرد. این فیلم بیش از ۴ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت.

کیت بکینسیل: گذار به هالیوود و اوج‌گیری شهرت (۱۹۹۸-۲۰۰۲)

کیت بکینسیل در اواخر دهه ۹۰، فعالیت هنری خود را به سمت هالیوود سوق داد. به گفته خودش، این تصمیم برنامه‌ریزی‌شده نبود، بلکه به دلیل حضور دوست‌پسرش در یک نمایش برادوی، آنها به نیویورک نقل مکان کردند و تست‌های بازیگری او اتفاقاً برای فیلم‌های آمریکایی بود.

آغاز موفقیت در سینمای آمریکا

۱۹۹۸: آخرین روزهای دیسکو (The Last Days of Disco)

بکینسیل در این فیلم کمدی درام به کارگردانی ویت استیلمن، در کنار کلویی سِوینی ایفای نقش کرد. او نقش شارلوت، یک فارغ‌التحصیل دانشگاهی را بازی می‌کرد که در صحنه دیسکو منهتن در اوایل دهه ۸۰ به معاشرت می‌پرداخت. لهجه آمریکایی او به شدت مورد تحسین قرار گرفت و کنت توران از لس آنجلس تایمز نقش او را “زیبا و بی‌نقص” توصیف کرد. با وجود نظرات متفاوت درباره فیلم، تاد مک‌کارتی از ورایتی، بکینسیل را “باورنکردنی در لباس‌های مشکی” و بازیگر توانایی دانست. این نقش‌آفرینی برای او جایزه حلقه منتقدان فیلم لندن را به ارمغان آورد. فیلم در مجموع ۳ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت.

۱۹۹۹: کاخ شکست‌خورده (Brokedown Palace)

در این درام، بکینسیل مقابل کلر دینز ظاهر شد و نقش دختری جوان را بازی کرد که در تایلند با مشکلات قانونی روبرو می‌شود. اگرچه دینز بکینسیل را “پیچیده” و “تندخو” توصیف کرد، اما منتقدان عملکرد هر دو بازیگر اصلی را ستودند. مک‌کارتی، بکینسیل را “بسیار مؤثر در انتقال ویژگی‌ها و احساسات لایه‌لایه شخصیت” دانست. با این حال، علی‌رغم تلاش بازیگران، فیلمنامه ضعیف منجر به شکست تجاری این اثر شد.

۲۰۰۰: کاسه طلایی (The Golden Bowl)

این فیلم اولین نقش بکینسیل پس از تولد دخترش بود. او در این اقتباس از رمان هنری جیمز، با بازیگران مطرحی چون اوما تورمن و جرمی نورثام همبازی شد. مایکل شین، شریک زندگی بکینسیل، در صحنه فیلمبرداری به دلیل مشاجره نورثام با بکینسیل، با او درگیر شد. بازی بکینسیل و نورثام به دلیل عمق احساسی‌شان مورد تحسین قرار گرفت و منتقدان پیش‌بینی کردند که این نقش، او را به “سطح جدیدی در حرفه‌اش” ارتقا خواهد داد. فیلم بیش از ۵ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت.

اوج شهرت با “پرل هاربر” و چالش‌ها

۲۰۰۱: پرل هاربر (Pearl Harbor)

بکینسیل با نقش اصلی در این فیلم جنگی حماسی به کارگردانی مایکل بِی، به شهرت جهانی رسید. او نقش پرستاری را بازی می‌کرد که بین دو خلبان با بازی بن افلک و جاش هارتنت قرار گرفته بود. او مجذوب داستان حماسی و “ارزش‌های سینمایی قدیمی” فیلمنامه شده بود. با این حال، انتخاب او با تردیدهای اولیه بِی همراه بود که در ابتدا او را “کمی بدجنس” و “ولنگار” تصور کرده بود. بِی در نهایت او را استخدام کرد چون معتقد بود “زیاد زیبا نیست. زنان وقتی کسی را بیش از حد زیبا می‌بینند، احساس ناراحتی می‌کنند” و حتی از او خواست در طول فیلمبرداری وزن کم کند.

بکینسیل در سال ۲۰۰۴ این اظهارات را “ناراحت‌کننده” خواند و بیان کرد که از اینکه در سنین پایین‌تر با چنین انتقاداتی مواجه نشده بود، سپاسگزار است. او گفت: “اگر در سن [جوانی] به صحنه فیلمبرداری می‌آمدم و کسی می‌گفت، ‘شما کمی قیافه عجیبی دارید، می‌توانید رژیم بگیرید؟’ – ممکن بود از یک ساختمان بپرم.” با این حال، او در سال ۲۰۱۱ ابراز کرد که “بسیار از بِی خوشش می‌آید.”

پرل هاربر با وجود نقدهای منفی، از نظر تجاری بسیار موفق بود و ۴۴۹ میلیون دلار در سراسر جهان فروش کرد. منتقدان، با وجود انتقاداتی به فیلم، بازی بکینسیل را ستودند. اوون گلایبرمن او را “بازیگری نادر که هوشش به او شکوفایی شهوانی می‌دهد” توصیف کرد.

۲۰۰۱: سرندیپیتی (Serendipity)

دومین حضور بکینسیل در سال ۲۰۰۱، در کمدی رمانتیک سرندیپیتی بود که در آن نقش معشوقه جان کیوساک را ایفا کرد. این فیلم بلافاصله پس از “پرل هاربر” فیلمبرداری شد و بکینسیل آن را “تسکینی واقعی” دانست. منتقدان بازی او را “جذاب و باورپذیر” توصیف کردند و توران خاطرنشان کرد که او “تصویر قوی‌ای” را که پیش از “پرل هاربر” ایجاد کرده بود، تقویت می‌کند. راجر ایبرت با لحنی طنزآمیز او را “بازیگر خوبی” دانست، “اما آنقدر خوب نیست که بتواند اینقدر احمقانه بازی کند.” این فیلم بیش از ۷۷ میلیون دلار در گیشه جهانی فروش داشت.

نقدهای متفاوت در آثار مستقل

۲۰۰۲: لارل کنیون (Laurel Canyon) در این فیلم مستقل به کارگردانی لیزا چولودنکو، بکینسیل نقش یک دانشگاهی خشک و مقید را بازی کرد که جذب مادرشوهر آینده‌اش با روحیه آزاد خود می‌شود. این فیلم فرصتی برای همکاری مجدد با کریستین بیل (همبازی‌اش در “شاهزاده یوتلند”) بود، اگرچه بکینسیل صحنه جنسی با او را به دلیل آشنایی قبلی‌شان “ناخوشایند” دانست. در حالی که بازی فرانسیس مک‌دورمند مورد تحسین قرار گرفت، بازی بکینسیل نقدهای منفی دریافت کرد. هولدن او را متهم به عدم نمایش “زندگی درونی” شخصیت کرد و لیزا شوارزباوم از “بازی‌های پر از تکلف” او انتقاد کرد. فیلم بیش از ۴ میلیون دلار در سراسر جهان فروش داشت.

این دوره از فعالیت بکینسیل، گذار او از سینمای بریتانیا به هالیوود را نشان می‌دهد، دوره‌ای که با چالش‌ها و موفقیت‌های چشمگیری همراه بود و او را به یک چهره بین‌المللی تبدیل کرد.

کیت بکینسیل: دوران نقش‌آفرینی در فیلم‌های اکشن (۲۰۰۳–۲۰۰۶)

کیت بکینسیل در فاصله سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶، مسیر حرفه‌ای خود را با حضور در فیلم‌های اکشن تغییر داد و به ستاره‌ای در این ژانر تبدیل شد. این تغییر پس از سال‌ها بازی در فیلم‌های تاریخی و کمدی رمانتیک، برای او بسیار رضایت‌بخش بود.

جهان زیرین (۲۰۰۳)

در سال ۲۰۰۳، بکینسیل با ایفای نقش یک خون‌آشام در فیلم جهان زیرین (Underworld)، قدم به دنیای اکشن گذاشت. او این تغییر را مغتنم شمرد و اظهار داشت که بازی در نقش یک قهرمان اکشن و انجام تمرینات فیزیکی مربوط به آن، برایش یک چالش بزرگ بود، چرا که در زندگی واقعی “حتی نمی‌تواند توپی را که به سمتش می‌آید بگیرد.” با وجود نقدهای متفاوت، این فیلم به طور غیرمنتظره‌ای در گیشه موفق بود و به یک فیلم کالت تبدیل شد. در همین سال، او در فیلم کمتر دیده شده تیپ‌توز (Tiptoes) نیز در کنار گری اولدمن و متیو مک‌کانهی به ایفای نقش پرداخت.

ون هلسینگ (۲۰۰۴)

در سال ۲۰۰۴، بکینسیل برای دومین بار در یک فیلم اکشن ترسناک به نام ون هلسینگ (Van Helsing) حضور یافت. او از این اتفاق ابراز تعجب کرد و این نقش را “بسیار خوب” توصیف کرد. در زمان فیلمبرداری، بکینسیل از مایکل شین، شریک زندگی طولانی‌مدت خود، جدا شده بود. او از فضای گرمی که توسط کارگردان استفن سامرز و هم‌بازی‌اش هیو جکمن در صحنه ایجاد شده بود، قدردانی کرد و این فضا را “کمک‌کننده در گذر از آن دوران سخت” دانست. اگرچه فیلم در گیشه جهانی بیش از ۳۰۰ میلیون دلار فروش کرد و موفق بود، اما نقدهای مثبتی دریافت نکرد. منتقدان مانند میک لاسال از San Francisco Chronicle او را “بازیگری زیبا که برای حفظ وقار خود تلاش می‌کند” توصیف کردند و رکس رید از The New York Observer نیز معتقد بود که او “به شدت به یک ایجنت جدید نیاز دارد.”

هوانورد (۲۰۰۴)

همچنین در سال ۲۰۰۴، بکینسیل شانس همکاری با مارتین اسکورسیزی را در فیلم بیوگرافی هوارد هیوز (The Aviator) پیدا کرد و نقش آوا گاردنر را ایفا کرد. اسکورسیزی دلیل انتخاب او را علاقه‌اش به کارهای قبلی بکینسیل و موافقت او با تست بازیگری عنوان کرد. عملکرد بکینسیل در این فیلم با نقدهای متفاوتی روبرو شد؛ برخی آن را “با شکوه کامل” و “متقاعدکننده” دانستند، در حالی که برخی دیگر معتقد بودند که این نقش به درستی از آب درنیامده و “جذابیت غنی گاردنر” در آن غایب است. با این وجود، فیلم در سطح جهانی بیش از ۲۱۳ میلیون دلار فروش داشت.

جهان زیرین: تکامل (۲۰۰۶) و کلیک (۲۰۰۶)

در سال ۲۰۰۶، بکینسیل بار دیگر به نقش سلین در دنباله موفق جهان زیرین: تکامل (Underworld: Evolution) بازگشت. این فیلم که به کارگردانی همسرش، لن وایزمن، ساخته شد، اولین تجربه‌اش درگیر شدن کامل در فرآیند تولید یک فیلم از “ایده خام تا مرحله تدوین” بود. دخترش نیز در این فیلم در نقش سلین جوان‌تر، حضور کوتاهی داشت. جهان زیرین: تکامل با فروش ۱۱۱ میلیون دلاری در سراسر جهان، موفقیت تجاری دیگری را برای بکینسیل رقم زد.

دومین فیلم او در سال ۲۰۰۶، کمدی کلیک (Click) بود که در آن در مقابل آدام سندلر و کریستوفر واکن بازی کرد. این فیلم درباره مردی پرکار است که با کشف یک کنترل از راه دور جادویی، می‌تواند زمان را کنترل کند. فرصت ایفای نقش یک مادر در این فیلم برای بکینسیل بسیار جذاب بود. کلیک با بودجه ۸۲.۵ میلیون دلاری، به فروش ۲۳۷ میلیون دلاری در سراسر جهان دست یافت و سودآوری بالایی داشت.

کیت بکینسیل: بازگشت به درام‌های مستقل (۲۰۰۷-۲۰۰۸)

کیت بکینسیل پس از تجربه بازی در پروژه‌های بزرگ هالیوودی، در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ تصمیم گرفت به فیلم‌های با مقیاس کوچک‌تر و مستقل بازگردد. او توضیح داد که اگرچه از فیلم‌های اکشن لذت می‌برد، اما نمی‌خواهد تنها به این ژانر محدود شود. بکینسیل بیان کرد که حضور اولیه او در فیلم‌های اکشن مانند “دنیای زیرین” (Underworld) برای مقابله با کلیشه‌ای شدن در نقش‌های کلاسیک بود، اما این مسیر “کمی بیش از حد جدی شد.”

“فرشتگان برفی” (Snow Angels) – ۲۰۰۷

در سال ۲۰۰۷، بکینسیل در درام مستقل و دلخراش “فرشتگان برفی”، اقتباسی از رمان استوارت او’نان، مقابل سم راکول بازی کرد. او نقش یک مادر تنها و درگیر را به تصویر کشید که این تجربه برایش چالش‌برانگیز بود. منتقدان عملکرد بکینسیل را ستودند؛ پویگ آن را “بهترین بازی او در سال‌های اخیر” و ریچارد کورلیس از تایم آن را “تیزترین کار او” نامیدند. با این حال، اسکات معتقد بود که مهارت او نتوانست به طور کامل باورپذیری نقش را در آن محیط خشن ایجاد کند. این فیلم از نظر تجاری موفق نبود و تنها ۴۱۴,۴۰۴ دلار در سراسر جهان فروش داشت.

“جای خالی” (Vacancy) – ۲۰۰۷

همچنین در سال ۲۰۰۷، بکینسیل در کنار لوک ویلسون در تریلر “جای خالی”، که در یک متل دور افتاده اتفاق می‌افتد، ظاهر شد. اگرچه سارا جسیکا پارکر در ابتدا برای این نقش در نظر گرفته شده بود، اما بکینسیل جایگزین او شد. منتقدان زوج ویلسون و بکینسیل را “ایده‌آل” برای یکدیگر دانستند، اما مانولا دارگیس از نیویورک تایمز از عملکرد بکینسیل انتقاد کرد و او را “ملکه بی‌چون و چرای فیلم‌های درجه ب بی‌حس و حال” خواند. با این وجود، فیلم از نظر مالی موفق بود و با بودجه ۱۹ میلیون دلاری، ۳۵ میلیون دلار در سطح جهانی فروش کرد.

“مخلوقات بالدار” (Winged Creatures) – ۲۰۰۸

در سال ۲۰۰۸، بکینسیل در فیلم “مخلوقات بالدار”، که به بررسی چگونگی کنار آمدن شش شاهد با پیامدهای یک تیراندازی می‌پرداخت، ایفای نقش کرد. او در میان جمعی از بازیگران از جمله داکوتا فنینگ، جنیفر هادسون، و فارست ویتاکر، نقش یک مادر تنها پیشخدمت را بازی کرد. بکینسیل تجربه فیلمبرداری را “سریع و خوب” توصیف کرد. بتسی شارکی از لس آنجلس تایمز بازی او را “پرشور” و “درد شدید” شخصیتش را “قابل لمس” دانست. اما دارگیس بر این باور بود که بازیگران در جان بخشیدن به شخصیت‌های کلیشه‌ای فیلم با مشکل روبرو بودند. این فیلم اکران محدودی داشت و همزمان با انتشار دی‌وی‌دی روانه بازار شد.

“فقط حقیقت” (Nothing but the Truth) – ۲۰۰۸

همچنین در سال ۲۰۰۸، بکینسیل در فیلم “فقط حقیقت”، که بر اساس پرونده جودیت میلر ساخته شده بود، در نقش یک روزنامه‌نگار که از افشای منبع خود سرباز می‌زند، ظاهر شد.

او برای این نقش تحقیقات گسترده‌ای انجام داد، از جمله گذراندن وقت با خبرنگاران زن در لس آنجلس تایمز و صحبت با جودیت میلر. آن هورنادای از واشنگتن پست عملکرد بکینسیل و ورا فارمیگا (هم‌بازی او) را ستود و آنها را “دو تا از جذاب‌ترین شخصیت‌های زن سینمایی” توصیف کرد که توسط “دو بازیگر با استعداد در اوج کار خود” به تصویر کشیده شده‌اند. بکینسیل برای این نقش نامزد جایزه انتخاب منتقدان شد. متأسفانه، این فیلم پس از ورشکستگی توزیع‌کننده، هرگز اکران کامل سینمایی پیدا نکرد و تنها ۱۸۶,۷۰۲ دلار در سراسر جهان فروش داشت.

بکینسیل از این اتفاق ابراز تأسف کرد و گفت: “من دعا کرده‌ام – دعا کرده‌ام – که شرکت‌های فیلم‌سازی در مورد فیلم‌هایی که ساخته‌ام ورشکست شوند، و سپس این اتفاق برای فیلمی که دوست دارم می‌افتد. معمولاً این فیلم‌هایی هستند که بیشتر از آنها خجالت می‌کشید، که در کنار هر اتوبوسی قرار دارند.”

کیت بکینسیل: بازگشت به دنیای اکشن (۲۰۰۹-۲۰۱۵)

در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵، کیت بکینسیل بار دیگر به ژانر فیلم‌های اکشن بازگشت و در چندین پروژه قابل توجه ظاهر شد.

ماجراهای قطبی و بازگشت خون‌آشامی (۲۰۰۹)

در سال ۲۰۰۹، بکینسیل در فیلم اقتباسی از کمیک‌بوک “Whiteout” نقش یک مارشال آمریکایی را ایفا کرد که مسئول تحقیق درباره قتلی در قطب جنوب بود. این فیلم که در کانادا فیلمبرداری شد، از نظر فیزیکی برای او راحت‌تر از فیلم‌های “Underworld” بود، زیرا “سه لایه شلوار و یک کاپشن محافظت بیشتری نسبت به لباس لاتکس به شما می‌دهند.” با این حال، “Whiteout” با شکست تجاری و نقدهای منفی مواجه شد؛ منتقدان آن را “باوجود جذابیت همیشگی بکینسیل، به دلیل ریتم کند و داستانی بی‌روح، سرد و بی‌جان” توصیف کردند. در همان سال، او در پیش‌درآمد “Underworld: Rise of the Lycans” نیز حضور کوتاهی به شکل فلش‌فوروارد داشت.

درام خانوادگی و وقفه (۲۰۰۹-۲۰۱۱)

همچنین در سال ۲۰۰۹، بکینسیل در درام خانوادگی “Everybody’s Fine” در کنار بازیگران مطرحی چون رابرت دنیرو، درو بریمور و سم راکول بازی کرد. او از همکاری با دنیرو که سال‌ها پیش او را ملاقات کرده بود، بسیار هیجان‌زده بود. اما این فیلم نیز در گیشه ناموفق بود. در می ۲۰۱۰، بکینسیل به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران جشنواره فیلم کن، به ریاست تیم برتون، فعالیت کرد. به دلیل عدم یافتن فیلمنامه‌ای که او را به وجد آورد، بکینسیل در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ فعالیت هنری کمتری داشت و بیشتر وقت خود را به دخترش اختصاص داد.

بازگشت پرقدرت به اکشن (۲۰۱۲)

سال ۲۰۱۲، سال بازگشت پرقدرت بکینسیل به سینما بود و او در سه فیلم اکشن به ایفای نقش پرداخت:

“Contraband”: او در این تریلر اکشن، نقش همسر شخصیت مارک والبرگ را ایفا کرد؛ مردی که پس از تهدید خانواده‌اش مجبور به بازگشت به دنیای جرم و جنایت می‌شود. منتقدان معتقد بودند که نقش او به عنوان “همسر قربانی” تا حدودی کلیشه‌ای است و “چیز زیادی جز حمایت و نگرانی” برای او به ارمغان نمی‌آورد. با این حال، فیلم با بودجه ۲۵ میلیون دلاری، بیش از ۹۶ میلیون دلار در سراسر جهان فروخت و به موفقیت تجاری رسید.

“Underworld: Awakening”: بکینسیل بار دیگر در نقش محبوب خود، سلین، در چهارمین قسمت از فرنچایز خون‌آشامی “Underworld” ظاهر شد. با اینکه این فرنچایز در ابتدا سه‌گانه طراحی شده بود، کیفیت فیلمنامه او را برای بازگشت قانع کرد. منتقدان اشاره کردند که “وقتی او در حال مبارزه نیست، بازی‌اش چیزی جز قدم زدن هدفمند به سمت یا دور از دوربین نیست.” این فیلم با بودجه ۷۰ میلیون دلاری، بیش از ۱۶۰ میلیون دلار در سطح جهانی فروش کرد.

“Total Recall”: او همچنین در بازسازی علمی-تخیلی اکشن “Total Recall”، به کارگردانی همسرش لن وایزمن، در نقش همسر یک کارگر کارخانه بازی کرد. این فیلم عمدتاً نقدهای منفی دریافت کرد؛ منتقدان بازی او را “یک‌بعدی” و “یک‌نواخت” توصیف کردند. با وجود فروش ۱۹۸ میلیون دلاری در برابر بودجه بیش از ۱۲۵ میلیون دلاری، این فیلم نیز موفقیت هنری قابل توجهی به دست نیاورد. در همین سال، بکینسیل در یک ویدیوی طنزآمیز از “Funny or Die” با عنوان “جمهوری‌خواهان، بیا تو واژنم” نیز حضور یافت که به نقد سیاست‌های حزب جمهوری‌خواه در مورد سقط جنین می‌پرداخت.

تریلرهای روانشناختی و صداپیشگی (۲۰۱۳-۲۰۱۴)

در سال ۲۰۱۳، بکینسیل در تریلر حقوقی “The Trials of Cate McCall” در کنار نیک نولتی بازی کرد که نقدهای منفی دریافت کرد و به صورت یک فیلم تلویزیونی منتشر شد. او سپس در تریلر روانشناختی کمتر دیده شده “Stonehearst Asylum” ظاهر شد که اقتباسی آزاد از داستان کوتاه ادگار آلن پو بود. این فیلم نیز با استقبال متوسط منتقدان مواجه شد. در سال ۲۰۱۴، بکینسیل صداپیشه شخصیت ملکه آیرن در بازی ویدیویی “The Elder Scrolls Online” بود.

فیلم‌های هنری و کمدی بریتانیایی (۲۰۱۴-۲۰۱۵)

همچنین در سال ۲۰۱۴، بکینسیل در تریلر روانشناختی “The Face of an Angel” به کارگردانی مایکل وینترباتم و در کنار دانیل برول بازی کرد. این فیلم با الهام از پرونده مردیت کرچر ساخته شده بود، اما منتقدان احساس کردند که بازی “کاریزماتیک” او هدر رفته است. در سال ۲۰۱۵ نیز، او در کمدی بریتانیایی “Absolutely Anything” (با استقبال ضعیف) در کنار سایمون پگ نقش آفرینی کرد. او در این فیلم نقش کارمند یک آژانس ادبی و معشوقه شخصیتی را ایفا کرد که توسط موجودات فضایی برای انجام هر کاری که می‌خواهد انتخاب شده بود. لازم به ذکر است که بکینسیل از طرفداران مونتی پایتون بود و در سال ۲۰۱۴ در قسمتی از برنامه “Monty Python’s Best Bits (Mostly)” در مورد طرح کمدی مورد علاقه‌اش صحبت کرد.

کیت بکینسیل: از «عشق و دوستی» تا حضور در دنیای مدلینگ

کیت بکینسیل، بازیگر پرکار و تحسین‌شده، از سال ۲۰۱۶ با پروژه‌های متنوعی در سینما و تلویزیون حضور مستمر داشته است.

نقش‌آفرینی‌های سینمایی و تلویزیونی (۲۰۱۶ به بعد)

در سال ۲۰۱۶، بکینسیل با کمدی رمانتیک «عشق و دوستی» که بر اساس رمان «لیدی سوزان» از جین آستن ساخته شده بود، بار دیگر با کارگردان و بازیگر «آخرین روزهای دیسکو»، یعنی استیلمن و سویینی، همکاری کرد. او در این فیلم نقش اصلی یک بیوه زن زیرک و حسابگر را ایفا کرد که برای ازدواج دخترش با مردی ثروتمند برنامه‌ریزی می‌کند اما در نهایت خودش با او ازدواج می‌کند. این فیلم مورد استقبال گسترده منتقدان قرار گرفت و با موفقیت تجاری در سینماهای هنری همراه بود. منتقدان عملکرد بکینسیل را ستودند؛ جاستین چنگ از ورایتی نقش او را “یکی از رضایت‌بخش‌ترین نقش‌های سینمایی کارنامه او” خواند و تاد مک‌کارتی از هالیوود ریپورتر، توانایی او در ارائه دیالوگ‌های طولانی و شخصیت‌پردازی یک خودخواه آگاه را تحسین کرد.

همین سال، او در فیلم ترسناک «اتاق ناامیدی‌ها» مقابل مل رایدو ظاهر شد. این فیلم داستان زوجی را روایت می‌کند که در خانه‌ای جدید با اتاقی مخفی و گذشته‌ای تسخیرشده روبرو می‌شوند. متأسفانه، این فیلم با انتقادات شدید منتقدان مواجه شد و در گیشه با شکست روبرو شد و تنها ۲.۴ میلیون دلار در آمریکای شمالی فروش داشت. کریستین هولوب از اینترتینمنت ویکلی آن را به عنوان “بیشتر فیلم فقط بکینسیل است که نگران به نظر می‌رسد” توصیف کرد، در حالی که جو لیدون از ورایتی بازی او را “قابل باور و قانع‌کننده” دانست. اواخر سال ۲۰۱۶، بکینسیل برای پنجمین بار در نقش سلین در «دنیای مردگان: جنگ‌های خونین» به پرده سینما بازگشت که در سراسر جهان ۸۱.۱ میلیون دلار فروش کرد.

در سال ۲۰۱۷، بکینسیل در درام رمانتیک «تنها پسر زنده در نیویورک» به کارگردانی مارک وب، در کنار پیرس برازنان، کالوم ترنر و جف بریجز ایفای نقش کرد. او نقش یک ویراستار کتاب و معشوقه یک ناشر را بازی می‌کند که زندگی پسرش را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. نقدهای فیلم متوسط بود و تنها مخاطبان محدودی را جذب کرد. در سال ۲۰۱۸، او در فیلم بریتانیایی «فارمینگ» در نقش اینگرید کارپنتر ظاهر شد.

در سال ۲۰۱۹، بکینسیل پس از بیش از ۲۰ سال، با درام «بیوه» (محصول ITV/Amazon Prime) به تلویزیون بازگشت. او در این سریال نقش زنی انگلیسی را بازی می‌کند که معتقد است همسرش که سه سال پیش در سقوط هواپیما کشته شده، هنوز در کنگو زنده است. در سال ۲۰۲۱، بکینسیل در فیلم اکشن کمدی آمریکایی «شوک» در کنار بازیگرانی چون بابی کاناواله و استنلی توچی ایفای نقش کرد. این فیلم که بر اساس فیلمنامه‌ای از اسکات واشا و به کارگردانی تانیا وکسلر ساخته شده بود، در ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۱ توسط آمازون استودیوز منتشر شد. همین سال، او در سریال کمدی سیاه «طرف گناهکار» از پارامونت+ بازی کرد و به عنوان تهیه‌کننده اجرایی نیز فعالیت داشت.

ددلاین در سال ۲۰۲۱ اعلام کرد که بکینسیل در درام خانوادگی «دختر زندانی» به کارگردانی کاترین هاردویک ایفای نقش خواهد کرد.

فعالیت در عرصه مدلینگ

با اینکه بیشتر به عنوان بازیگر شناخته می‌شود، کیت بکینسیل که بی‌بی‌سی از اوایل سال ۲۰۰۱ او را “رز انگلیسی” نامیده، به طور گاه‌به‌گاه به عنوان مدل نیز فعالیت داشته است. او در سال ۱۹۹۷ در موزیک ویدئوی “والس دور شدن با رؤیا” از جورج مایکل حضور یافت. در سال ۲۰۰۲، در یک تبلیغ تلویزیونی گپ به کارگردانی کامرون کرو در کنار اورلاندو بلوم بازی کرد.

همچنین در سال ۲۰۰۴، در یک تبلیغ تلویزیونی دایت کوک به کارگردانی میشل گوندری ظاهر شد. جدیدترین فعالیت مدلینگ او به سال ۲۰۰۹ برمی‌گردد که در یک کمپین تبلیغاتی چاپی برای وودکا ابسولوت که توسط الن فون اونورت عکاسی شده بود، حضور یافت.

کیت بکینسیل: نگاهی به زندگی شخصی و حرفه‌ای

کیت بکینسیل، بازیگر سرشناس، زندگی شخصی و حرفه‌ای پر فراز و نشیبی داشته که همواره مورد توجه رسانه‌ها و عموم بوده است.

روابط عاطفی

بکینسیل از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ با بازیگر ولزی، مایکل شین، در ارتباط بود. این دو در اوایل سال ۱۹۹۵ در جریان تولید یک نمایش تئاتری با هم آشنا شدند و خیلی زود زندگی مشترکشان را آغاز کردند. آنها در سال ۱۹۹۷ به عنوان صداپیشه در تولید کتاب صوتی رومئو و ژولیت همکاری کردند و در سال ۱۹۹۹ صاحب دختری شدند. اگرچه بکینسیل در سال ۲۰۰۱ اظهار داشت که از عدم پیشنهاد ازدواج شین “خجالت‌زده” است، اما احساس می‌کرد که متأهل است. رابطه آنها پس از فیلمبرداری دنیای زیرین در اوایل سال ۲۰۰۳ به پایان رسید، اما با وجود جدایی، آنها دوستان بسیار نزدیکی باقی ماندند. بکینسیل در سال ۲۰۱۶ درباره شین گفت: “او واقعاً از اعضای عزیز و نزدیک خانواده من است. او کسی است که من از ۲۱ سالگی می‌شناختم. من واقعاً او را خیلی دوست دارم.”

بکینسیل در سال ۲۰۰۳، در حین کار بر روی فیلم دنیای زیرین با کارگردان آمریکایی، لن وایزمن آشنا شد. جالب اینکه او ابتدا وایزمن را متقاعد کرد تا شین را در فیلم بازی دهد، اما در طول پروژه، بکینسیل و وایزمن عاشق یکدیگر شدند. این رابطه به اتهاماتی مبنی بر خیانت از سوی همسر وقت وایزمن، دانا، منجر شد. بکینسیل و وایزمن در ۹ مه ۲۰۰۴ در بل-ایر، کالیفرنیا ازدواج کردند. با این حال، آنها در نوامبر ۲۰۱۵ از هم جدا شدند و وایزمن در سال ۲۰۱۶ به دلیل “تفاوت‌های آشتی‌ناپذیر” درخواست طلاق داد. طلاق آنها در نوامبر ۲۰۱۹ نهایی شد. پس از این، بکینسیل به طور کوتاهی در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ با کمدین آمریکایی، مت رایف، در رابطه بود.

از ژانویه تا آوریل ۲۰۱۹ نیز، بکینسیل با کمدین آمریکایی، پیت دیویدسون، وارد رابطه شد.

باورهای شخصی و سیاسی

کیت بکینسیل سیگار می‌کشد. او از ۹ سالگی و پس از اینکه مادرش با روی بَترزبی زندگی کرد، از طریق پسران بَترزبی با سیگار آشنا شد.

او الکل مصرف نمی‌کند و در سال ۲۰۰۳ اظهار داشت: “من حتی هرگز مست نبوده‌ام. هرگز مواد مخدر مصرف نکرده‌ام. هرگز رابطه یک‌شبه نداشته‌ام.”

بکینسیل در حمایت از مسائل اجتماعی و سیاسی نیز فعال بوده است. در سال ۲۰۰۷، او در ویدئوهای اینترنتی “پروژه بی‌کلام” در حمایت از اعتصاب کاری اتحادیه نویسندگان آمریکا علیه “اتحادیه تولیدکنندگان فیلم و تلویزیون” حضور یافت. در سال ۲۰۱۲ نیز، در ویدئوی طنزآمیز “جمهوری‌خواهان، به واژن من وارد شوید” از “فانی اور دای” ظاهر شد که به سیاست‌های حزب جمهوری‌خواه درباره سقط جنین و مراقبت‌های دوران بارداری می‌پرداخت.

مسائل حقوقی و رسانه‌ای

بکینسیل با برخی مسائل حقوقی مرتبط با حریم خصوصی خود نیز روبرو بوده است. در ژوئیه ۲۰۰۳، “کمیسیون رسیدگی به شکایات مطبوعات” شکایت او را علیه روزنامه “دیلی میل” رد کرد. این روزنامه با انتشار عکس‌هایی از بکینسیل و همسر وقتش، لن وایزمن، و دختری که ظاهراً به صحنه بی‌توجه بود، به حریم خصوصی آنها تجاوز کرده بود. کمیسیون این عکس‌ها را “در مکان عمومی گرفته شده” و فاقد “جزئیات خصوصی” دانست.

اما در اوت ۲۰۰۳، بکینسیل از “دیلی میل” عذرخواهی عمومی دریافت کرد. این روزنامه به دروغ ادعا کرده بود که او پس از جدایی از مایکل شین “مدتی را در کلینیک سپری کرده است.” این عذرخواهی پس از شکایت بکینسیل به “کمیسیون رسیدگی به شکایات مطبوعات” انجام شد. در سال ۲۰۰۹ نیز، بکینسیل در پی اقدام قانونی علیه “اکسپرس نیوزپیپرز” و گزارش دروغین آنها مبنی بر “دلشکستگی” او به خاطر از دست دادن نقشی در بازسازی “باربارلا”، مبلغ ۲۰,۰۰۰ پوند (معادل ۳۳,۹۰۰ پوند در سال ۲۰۲۳) غرامت از “دادگاه عالی بریتانیا” دریافت کرد.

فعالیت‌های خیریه

بنیاد قلب بریتانیا خیریه مورد علاقه بکینسیل از شش سالگی او بوده است، زیرا پدرش بر اثر یک حمله قلبی شدید درگذشت. او همچنین یادگاری‌های فیلم را به موسسات خیریه مختلفی از جمله “بنیاد تحقیقات پزشکی اپیدرمولیز بولوزا”، “مدی‌سینما”، “هبیتات فور هیومنتی” و “بنیاد صنعت سرگرمی” اهدا کرده است. در سال ۲۰۰۸، او میزبان “چهارمین مهمانی صورتی” سالانه برای جمع‌آوری کمک مالی برای “مؤسسه تحقیقات سرطان زنان” بود و نمایش فیلم “همه چیز درباره حوا” را برای “فیلم‌اید بین‌المللی” سازماندهی کرد. در سال ۲۰۱۲، بکینسیل به برنامه “به اشتراک گذاشتن لذت مطالعه” نستله پیوست تا به ترویج سوادآموزی کمک کند.

دسترسی به آثار کیت بکینسیل

کیت بکینسیل، بازیگر مشهور، کارنامه هنری گسترده‌ای دارد که اکثر آثار آن به راحتی در دسترس عموم قرار گرفته‌اند. با این حال، برخی از اجراهای او به دلیل فرمت‌های قدیمی یا محدودیت‌های انتشار، کمیاب‌تر هستند.

آثار عمومی و با کیفیت بالا

به جز دو حضور اولیه او در درام تلویزیونی بریتانیایی “زوج‌ها” (Couples) محصول سال ۱۹۷۵ که احتمالاً دیگر وجود ندارد (زیرا پیش از آغاز آرشیو کردن کامل تولیدات بی‌بی‌سی ساخته شده بود)، تقریباً تمام اجراهای ضبط‌شده بکینسیل به صورت عمومی در دسترس هستند. بیشتر این آثار نیز با کیفیت بالا (HD) قابل تماشا هستند.

نسخه‌های خاص و کمیاب

فیلم “شلیک به ماهی” (Shooting Fish): نسخه اکران‌شده در بریتانیا، چند دقیقه بیشتر از نسخه بین‌المللی دارد. تنها نسخه اصلی VHS منتشر شده در بریتانیا این صحنه‌های اضافه را شامل می‌شود؛ در حالی که نسخه‌های بعدی VHS و تمام DVD و پلتفرم‌های استریمینگ، نسخه کوتاه‌تر بین‌المللی را ارائه می‌دهند.

فیلم “جهان زیرین” (Underworld): نسخه‌های اولیه DVD این فیلم شامل دو تفسیر صوتی (یکی هنری و دیگری فنی) بودند. اما تفسیر فنی از نسخه‌های بعدی DVD حذف شد و هرگز روی بلوری منتشر نشد.

سریال “طرف گناهکار” (Guilty Party): این سریال ابتدا با کیفیت 4K Dolby Vision در Paramount+ قابل دسترسی بود، اما پس از مدتی عدم دسترسی رسمی، اکنون فقط با کیفیت 1080p SDR از طریق سرویس‌های دیگر قابل مشاهده است و هنوز به صورت فیزیکی منتشر نشده است.

نریشن‌ها و اجراهای صوتی

نریشن‌های صوتی او برای “اما” (Emma)، “اما و نایتلی: خوشبختی بی‌نقص در هایبری” (Emma & Knightley: Perfect Happiness in Highbury) و “ببر کوچک جسور” (Bold Little Tiger) تنها بر روی نوار کاست منتشر شده‌اند.

اجرای نمایشی او در نقش ژولیت در “رومئو و ژولیت” نیز ابتدا روی نوار کاست منتشر شد و همچنان روی CD و به صورت دیجیتال از طریق Audible و کتابخانه صوتی Naxos Spoken Word Library قابل دسترسی است.

نریشن او برای “غرور و تعصب” (Pride and Prejudice) به صورت انحصاری به عنوان یک کتاب صوتی دیجیتال از طریق Apple Books در دسترس است.

آثار با محدودیت زبانی و غیرمنتشر شده

مجموعه کامل سریال “آنا لی” (Anna Lee) (شامل قسمت “Headcase”) در سال ۲۰۲۱ توسط PIDAX روی DVD منتشر شد، اما متأسفانه فقط با دوبله آلمانی و بدون صدای اصلی انگلیسی عرضه شد.

آثاری مانند “رویای راشل” (Rachel’s Dream)، “آنا لی” با صدای اصلی انگلیسی، “ماری-لوئیز یا اجازه” (Marie-Louise ou la permission)، و “پیشنهاد” (The Proposal) هرگز به صورت رسانه خانگی منتشر نشده‌اند، اما می‌توان آن‌ها را در یوتیوب یا آرشیو اینترنت یافت.

تبلیغات و اجراهای صحنه‌ای

تمام تبلیغات تلویزیونی و ویدئوهای کوتاه اینترنتی که کیت بکینسیل در آن‌ها حضور داشته، در یوتیوب قابل مشاهده هستند.

هیچ اطلاعی از ضبط شدن پنج اجرای صحنه‌ای او در دست نیست، اگرچه چندین عکس از آن‌ها موجود است.

اینستاگرام کیت بکینسیل

برای مشاهده صفحه اینستاگرام کیت بکینسیل بر روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.instagram.com/katebeckinsale

فیلم های کیت بکینسیل

سریال های کیت بکینسیل

سریال های اینترنتی

موزیک ویدئوها

بازی‌های ویدئویی

صحنه (تئاتر)

کلام گفتاری (کتاب صوتی و رادیو)

خوانندگی

مستندها