جنیفر لارنس، بازیگر برنده اسکار، در یک خوداندیشی صادقانه، به مصاحبه‌های قدیمی خود نگاهی دوباره انداخته و اعتراف کرده که در گذشته «آزاردهنده» بوده است. او فاش ساخت که اکنون برای انجام مصاحبه‌های مطبوعاتی فیلم‌های جدیدش احتیاط می‌کند، چرا که نگران واکنش‌های منفی احتمالی است.
در گفتگویی با نشریه نیویورکر، لارنس نقل قول کرد که زمانی به وایولا دیویس گفته است: «هر وقت مصاحبه می‌کنم، با خودم می‌گویم ‘دیگر نمی‌توانم این کار را با خودم بکنم.’ احساس می‌کنم وقتی مجبورم برای تبلیغ یک فیلم با رسانه‌ها صحبت کنم، کنترل زیادی بر هنر و صنعت خودم را از دست می‌دهم.»
هنگامی که بحث مصاحبه‌های گذشته به میان آمد، لارنس با ناراحتی چهره‌اش را جمع کرد و گفت: «اوه، نه. چقدر پرانرژی و هیجانی بودم. واقعاً خجالت‌آور است.»
از صداقت محبوب تا اتهام ریاکاری
در ابتدا، مخاطبان به دلیل مصاحبه‌های صریح و بی‌پرده لارنس—که از حس خودانتقادی و خودکم‌بینی او نشأت می‌گرفت—عاشق او شده بودند و با او احساس نزدیکی می‌کردند. با این حال، با موشکافی‌های عمیق در شبکه‌های اجتماعی، این تصور به وجود آمد که او در حال تظاهر است و به دنبال آن، سیل انتقادات به سویش روانه شد.
لارنس در توضیح این رفتار خود گفت: «خب، آن شخصیت واقعاً شخصیت واقعی من بود، یا در گذشته بود، اما همزمان یک سازوکار دفاعی هم بود. یک مکانیزم دفاعی بود که بگویم ‘من این‌طوری نیستم! من هر روز شلوارم را خیس می‌کنم!’»
او در ادامه افزود: «وقتی به آن مصاحبه‌ها نگاه می‌کنم، می‌بینم که آن آدم [گذشته] آزاردهنده است. می‌فهمم چرا دیدن مداوم آن شخص در همه جا می‌تواند آزاردهنده باشد. تقلیدی که آریانا گرانده از من در [برنامه کمدی] SNL انجام داد، دقیقاً درست بود.»
لارنس در اینجا به تقلید گرانده از او در اپیزود سال ۲۰۱۶ SNL اشاره کرد. در آن بخش کمدی، گرانده در قالب لارنس، دقیقاً همان تصویری را به نمایش می‌گذارد که طرفداران کم‌کم از این بازیگر برنده اسکار درک کرده بودند.
گرانده در نقش لارنس می‌گوید: «آن‌ها به من گفتند در مسابقه تلویزیونی شرکت نکنم، اما با خودم گفتم ‘به جهنم! می‌خواهم خوش بگذرانم. من یک آدم معمولی‌ام!’»
در ادامه، کنان تامپسون در نقش استیو هاروی طعنه می‌زند: «می‌دونی، تو بیشتر از هر آدم معمولی‌ای که من می‌شناسم، میگی که یک آدم معمولی هستی.»
در جایی دیگر از آن بخش کمدی، گرانده در نقش لارنس می‌گوید: «من فقط یک اسنک‌باز هستم. منظورم اینه که من عاشق چیپس پرینگلز هستم. اگه کسی نگاهم نکنه، ممکنه یه قوطی کاملشو بخورم.»
احساس طرد شدگی عمیق
لارنس اشاره کرد که واکنش عمومی منفی علیه او، فضایی «غیرقابل سکونت» ایجاد کرده بود. او افزود: «احساس می‌کردم – نه فقط احساس می‌کردم، بلکه فکر می‌کنم طرد شدم، نه به خاطر فیلم‌هایم، نه به خاطر دیدگاه‌های سیاسی‌ام، بلکه به خاطر خودم، به خاطر شخصیتم.»
این اولین باری نیست که لارنس در مورد نحوه قضاوت مخاطبان صحبت می‌کند. او در سال ۲۰۲۱ در مصاحبه‌ای با ونتی فیر درباره دلیل دوری موقتش از هالیوود سخن گفت:
«فکر می‌کنم همه از من خسته شده بودند. حتی خودم هم از خودم خسته شده بودم. کار به جایی رسیده بود که نمی‌توانستم هیچ کار درستی انجام دهم. اگر روی فرش قرمز راه می‌رفتم، می‌گفتند ‘چرا ندوید؟’» او نتیجه گرفت: «من تقریباً تمام عمرم سعی می‌کردم دیگران را راضی نگه دارم. کار کردن باعث می‌شد حس کنم هیچکس نمی‌تواند از دست من عصبانی باشد: ‘باشه، گفتم آره، انجامش می‌دیم. هیچکس عصبانی نیست.’ بعد به جایی رسیدم که دیدم مردم حتی از وجود من هم ناراضی‌اند. این موضوع مرا از این فکر بیرون آورد که کار یا حرفه‌ات می‌تواند برای روحت آرامش بیاورد.»
