پرسیاوشان

Adianthaccae

پرسیاوشان

سرخسی چند ساله ، با ساقه های زیر زمینی خزنده ، با فلس های متراکم ، برگ هایی به طول 5 تا 30 سانتی متر ، بدون کرک ، دمبرگ دار، دمبرگ بلند ، کرکی ، قهوه ای تا سیاه

پراکندگی جهان :

در نواحی معتدله و شبه گرم و مرطوب سراسر جهان به جز جنوب امریکا.

پراکندگی در ایران:

این سرخس در نواحی صخره ای و مرطوب در استان های مازندران ، لرستان ، چهار محال و بختیاری ، کهکیلویه و بویر احمد ، خوزستان ، بوشهر ، فارس ، هرمزگان ، سیستان و بلوچستان ، سمنان و تهران رویش دارد.

اندام مورد استفاده : برگ

خواص درمانی :

برگ های این گیاه خاصیت دارویی دارد. دم کرده برگ های این گیاه خلط آور است و در درمان عفونت های تنفسی و آسم کاربرد دارد. شربتی که از برگ های این گیاه تهیه می شود ، در درمان سرفه های مزمن استفاده می شود .

همچنین از عصاره این گیاه در گذشته برای تقویت مو و پوست استفاده می گردید. این گیاه علاوه بر اثر خلط آور مقوی ، قابض و درمان کننده مشکلات قاعدگی نیز می باشد.

پرسیاوشان سبب تحریک ادرار می شود و قاعده آور است و برای از بین بردن سنگ کلیه ، مثانه و طحال مفید است . علاوه بر آن برای درمان یرقان ، اسهال ، تنگی نفس و هاری نقش کمک کننده دارد.

برای درمان شوره سر ، خاکستر پرسیاوشان را با آب مخلوط می کنند و مو ها را با آن می شویند و اگر خاکستر مذکور با سرکه یا روعن زیتون ترکیب شود ، برای درمان موخوره و ریزش مو نیز مفید می باشد.

کاربرد این گیاه در مناطق جنوبی کشور :

از دم کرده این گیاه برای درمان سرماخوردگی ، آسم تسکین درد گلو و هم چنین خلط آور استفاده می شود . علاوه بر این در استان بوشهر دم کرده این گیاه برای دفع سنگ های مجاری ادراری کاربرد دارد.

گیاهان دارویی – مهدی دولتخواهی

به این پست امتیاز بدید...

خیلی ضعیف/ضعیف/متوسط/خوب/عالی

میانگین امتیازات :4.6 تعداد آرا: 16

هنوز کسی رای نداده...




طراحی سایت بیوگرافی شما
یکبار هزینه برای 5 سال
آدرس دلخواه شما با پسوند .ir