ریسک فاکتورها و علائم بیماری ام اس در زنان
در بین بیماری هایی که از نوع عصبی برای بدن اتفاق می افتد، یکی از ناتوان کننده ترین آنها را می توانیم ام اس بنامیم. متأسفانه بیماری ام اس در زنان از شیوع بیشتری خبر می دهد.
بیماری ام اس در ابتدا بر اساس یک تغییر در وضعیت سیستم ایمنی ما به وجود می آید. در اولین مراحل شاید علائم خاصی نداشته باشد اما رفته رفته بر علائم مربوط به آن افزوده خواهد شد. تا جایی که می تواند فرد را به صورت کامل ناتوان کرده و در نتیجه آن را از فعالیت های اولیه زندگی دور کند. در این بیماری تنها اعضایی از بدن که بیشتر مورد حمله قرار می گیرند، مغز و همچنین نخاع خواهد بود. یعنی دو عضو مهمی که قدرت تفکر و حرکت ما را برعهده دارند با این بیماری به صورت کامل دچار ناتوانی می شوند.
بررسی ها نشان می دهند که بیشترین افراد مبتلا به آن، خانم ها هستند. یکی از دلایل دیگر اهمیت این بیماری را می توان به سن ابتلا به آن دانست که معمولاً در رده سنی جوان بوده و فرد را در زمان جوانی دچار افسردگی می کند. چنین افرادی به مرور زمان توانایی بدن را از دست می دهند که گاهاً خانه نشین شده و دچار افسردگی های شدید خواهند شد. اما بهتر است تا این نکته را بدانیم که ام اس یک بیماری معمولی نیست که از همان ابتدا فرد را به چنین حالتی دچار کند، در حقیقت می توان گفت که این بیماری می تواند با درمان های رایج تا حدودی کنترل شود
علائم اولیه در بیماری ام اس
در این بیماری علائم مربوطه بسیار متنوع هستند اما برخی از آنها به عنوان یک سری از علائم کلیدی مطرح می شوند که عبارتند از :
- بی حسی های از نوع ماهیچه
- گرفتگی های عضلانی
- بی حس شدن و بی حرکت شدن عضو
- عدم تعادل و مشکل در راه رفتن
- هماهنگ نبودن حرکت دست ها و پاها
- خستگی های مفرط در یک پا یا هر دو ( این خستگی ها و عدم تعادل از ران ها و در برخی از مواقع حتی از بازوها شروع می شوند)
- مشکلات مربوط به بینایی با آسیب زدن به اعصاب بینایی و . . .
- بررسی جزئیات تأثیر بیماری ام اس بر سیستم های مختلف در بدن
در صورتی که بیماری ام اس به چشم های فرد حمله کنند در ابتدا تنها می توان گفت که بینایی فرد تحت تأثیر خواهد بود اما رفته رفته این کاهش دید بیشتر شده و در نهایت می تواند به کوری فرد هم منجربه شود. این کاهش دید تنها در یک چشم دیده می شود که خود می تواند به تشخیص این بیماری بخصوص در زنان کمک کند.
مشکلات بینایی
فرد ممکن است که به بیماریهای دیگری در چشم هم مبتلا شود که به عنوان مثال می توان به دوتایی دیدن، مشکل در چشم ها بخصوص در زمانی که چشم ها به طرفین در حال چرخش اند، ناراحتی های کلی و . . . توجه داشت.
مشکلات بینایی هم در مردان و هم در زنان مبتلا به بیماری ام اس دیده می‌شود. این مشکلات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن بینایی، جزئی یا کامل، که اغلب در یک چشم اتفاق می‌افتد
- درد در هنگام حرکت چشم‌ها
- دوبینی
- تاری دید
- حرکات غیرارادی حرکت چشم
- نارسایی عمومی چشم و اختلالات بینایی بیشتر
تمام این علائم ام اس در چشم به علت آسیب بیماری در قسمتی از مغز است که مسئول کنترل و هماهنگی دید است.
تاثیر ام اس بر دستگاه گوارش
گاهاً پیش می آید که ام اس از نوعی بوده که می تواند بر روی عملکرد سیستم گوارشی ما هم اثرگذار باشد. سیستم گوارشی یک سیستم کاملاً منسجم بوده و هیچ گاه نمی توان به راحتی در کار آن اختلال ایجاد کرد مگر آنکه عوامل تخریب کننده همانند عوامل بیماری زای انگلی، بیماری های مربوط به سیستم عصبی و . .. بر روی این بخش از بدن وارد شوند و عملکرد را تحت کنترل خود قرار دهند.
علائم بیماری مربوطه در بدن نظیر اسهال مزمن ، یبوست، عفونی شدن مثانه، ادرار از نوع کاملا دردناک با سوزش ، تکرر ادرار، مشکل در بی اختیاری مدفوع و ادرار می باشد که در چنین مواقعی فرد در روده های خود مدفوع را دارد اما بدون آنکه متوجه شود این مدفوع یا ادرار از مثانه به بیرون نشت پیدا می کند و به بی اختیاری مبتلا می شود. این علامت به دلیل از بین رفتن حس مربوط به اعصاب و عملکرد آنها است که به مرور با ام اس از بین خواهد رفت و هیچ ادراکی وجود ندارد.
بی حسی بدن
علامت دیگر در بیماری ام اس در خانم ها بی حس شدن بدن است. در مواقعی که بدن خانم ها شدیداً دچار بی حسی می شود، زنگ خطری برای ابتلا به ام اس خواهد بود. البته بیماری های دیگری هم در این بین نقش دارند اما این نوع بی حسی با دیگر بیماریها متفاوت خواهد بود. این نوع از بی حسی عموماً می تواند با علائم مهمی همانند مورمورشدن یا حتی احساس یک درد و سوزشی مبهم همراه شود.
معمولاً با از بین رفتن سیستم عصبی غذاخوردن برای این افراد مشکل ساز می شود. خانم هایی که به بیماری ام اس مبتلا شده اند نمی توانند به آسانی و به سرعت غذا بخورند. این افراد به دلیل مشکلات در بلع حتی نمی توانند به قورت دادن غذا نیز بپردازند. علاوه بر این برای صحبت کردن هم علائمی خاص دارند به عنوان مثال: پایین آمدن تن صدا، نفس نفس زدن در حرف ها، شمرده شمرده حرف نزدن، نامفهوم بودن برخی از صحبت ها. قدرت حافظه و حتی میل جنسی هم با تشدید این بیماری کمتر می شود.
مشکلات جنسی ناشی از بیماری ام اس
مشکلات جنسی مردان و زنان هر دو می توانند مشکلات جنسی ناشی از ام اس را تجربه کنند. مشکلاتی از جمله :
- کاهش میل جنسی
- کاهش احساس در ناحیه تناسلی
- کاهش ارگاسم
- افزون بر این زنان احساس خشکی در واژن و درد در هنگام دخول خواهند کرد.
يائسگي و ام اس
در دوران يائسگي برخي علائم ام اس از جمله خستگي و مشكلات مثانه مي توانند وخيم تر شوند. زيرا در دوران يائسگي نيز مانند دوران بارداري سطوح هورموني تغيير مي كند.
يك مطالعه كه به تازگي به بررسي تاثير يائسگي بر ام اس پرداخته است، نشان مي دهد كه بعد از يائسگي زماني كه بدن توليد هورمون استروژن را متوقف مي سازد، سطح ناتواني با ميزان سريعتري افزايش مي يابد. درمان جايگزين با هورمون (HRT) با افزايش سطح استروژن در بدن، به تاخير اين تاثير در زنان مبتلا به ام اس كمك مي كند.
عوامل خطرساز
هنوز علت اصلي ابتلاي برخي افراد به بيماري ام اس مشخص نشده است. اما به نظر مي رسد كه ابتلا به اين بيماري به علت تركيبي از عوامل ژنتيكي و زيست محيطي باشد.
برخي عوامل خطر كه مي تواند احتمال ابتلاي برخي افراد را به ام اس افزايش دهد، عبارتند از :
- جنسيت : احتمال ابتلاي زنان به ام اس دو برابر بيشتر از مردان است
- سن : ام اس معمولا در سنين 15 تا 60 سالگي بروز مي كند و در زنان بطور اختصاصي تر در سنين بين 20تا 30 سالگي رخ مي دهد.
- سابقه خانوادگي : اگر در خانواده اي يك از والدين و يا يك خواهر يا بردار به ام اس مبتلا باشند احتمال اينكه فرد ديگري در اين خانواده به ام اس مبتلا شود، افزايش مي يابد.
- ويروس هايي مانند اپشتين-بار (Epstein-Barr) كه باعث مونونوكلئوز عفوني يا بيماري بوسه مي شوند.
- مونو نوكلئوز عفوني يا بيماري بوسه، يك بيماري ويروسي است كه از طريق دهان منتقل شده و علائمي شبيه آنفلوآنزا (تب، خستگي و…) دارد.
- برخي از وضعيت هاي خود ايمني مانند بيماري التهابي روده، بيماري تيروئيد و يا ديابت نوع 1
- سطح كم ويتامين D
- چاقي
- -سيگار كشيدن
- نژاد و وضعيت اقليمي : افراد سفيد پوست، به طور عمده افرادي كه از تبار شمال اروپا هستند بيشتر احتمال دارد به بيماري ام اس مبتلا شوند.
- بيشترين ميزان شيوع اين بيماري در كشورهايي مانند كانادا، شمال آمريكا، جنوب- شرق استراليا و اروپا مشاهده مي شود.
ام اس خوش خیم، فرمی از بیماری از ام اس است که در آن، فرد برای مدت زمانی حدود 5 تا 10 سال از بیماری خود اطلاعی ندارد یا به عبارت دیگری بیماری او علائمی را بروز نمی دهد که بیمار از بیماری خود اطلاع یابد. گاهی پزشکان مشکل اساسی این نوع از ام اس را در این می دانند که بعد از چند سال پس از شروع، علامت های کوچک و مشکوک را هم بروز نمی دهد.
شایع ترین فرم بیماری ام اس خوش خیم در صورتی که علائم آن بروز کند، ام اس رفت و برگشتی است. البته این حالت در ام اس بدخیم نیز وجود دارد و یک علامت شاخص است به طوری که 75 درصد بیماران این گونه ام اس را تجربه می کنند. اما 25 درصد باقی مانده ممکن است حالت دیگری به نام پشرونده ثانویه که فرم بدخیم ام اس بوده و خوشبختانه درصد بسیاری کمتری نسبت به نوع خوش خیم دارد. درمان ام اس خوش خیم بسیار آسان تر از نوع بدخیم و علائم شدید آن خواهد بود.
چرا اینقد مطالبتون پزشکی هس😐 لطفا نکات زیبایی یا خانه داری هم بذارید