معرفی کامل دارو دمیترون + موارد مصرف و عوارض جانبی

دمیترون جهت پیشگیری از تهوع ناشی از شیمی درمانی، رادیوتراپی و جراحی کاربرد دارد .

دارو دمیترون

قبل از مصرف این دارو، در موارد زیر با پزشک مشورت کنید:

• درصورت داشتن سابقه حساسیت به این دارو، مواد دیگر مانند غذاها، مواد محافظ و رنگ ها.
• در صورت شیردهی، بارداری و یا تصمیم به باردار شدن.
• درصورت داشتن هر نوع بیماری به ویژه بیماری کبدی و فنیل کتونوری و انجام جراحی شکم.

مصرف در بارداری و شیردهی

مصرف این دارو در دوران بارداری و شیردهی بهتر است تحت نظر پزشک متخصص باشد.

عوارض جانبی

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است دارای یکسری عوارض جانبی نیز باشد اگر چه تمامی این عوارض ممکن است در یک فرد بروز نکند ولی در صورت بروز هر یک از آنها با پزشک خود مشورت کنید.

عوارضی که در صورت بروز باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید:

• قرمزی، درد و سوزش در محل تزریق
• تنگی نفس، خس خس سینه، تنفس کوتاه و سخت
• بثورات جلدی، کهیر و خارش.

عوارضی كه در صورت تداوم و یا تشدید باید با پزشك مطرح شود:

• یبوست، اسهال
• تب، سردرد
• درد در ناحیه شکم و معده
• سوزش، خارش
• گیجی، خواب آلودگی
• خشکی دهان
• احساس سرما، خستگی و ضعف غیر معمول.

نحوه صحیح مصرف دارو

این دارو را می توانید همراه یا بدون غذا مصرف نمایید.

دوز فراموش شده

در صورت فراموش كردن یك نوبت دارو به محض به یادآوردن بلافاصله آن را مصرف كنید ولی اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده بود از مصرف آن صرف نظر كرده مطابق قبل دارو را مصرف كنید و از دو برابر كردن مقدار مصرفی دارو پرهیز نمایید. در صورتی که تهوع و استفراغ وجود داشت، هرچه سریع تر نوبت فراموش شده را مصرف نمایید.

مقدار صحیح مصرف دارو

پیشگیری از استفراغ و تهوع ناشی از شیمی درمانی :

قرص: بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا: ابتدا مقدار ۸ میلی گرم، ۳۰ دقیقه قبل از دریافت داروی شیمی درمانی تجویز می شود، سپس ۸ میلی گرم، ۸ ساعت بعد از اولین نوبت مصرف و سپس هر ۱۲ ساعت ۸ میلی گرم دارو به مدت ۲ روز تجویز می شود.
کودکان ۴ تا ۱۲ سال: ابتدا مقدار ۴ میلی گرم، ۳۰ دقیقه قبل از دریافت داروی شیمی درمانی تجویز می شود، سپس ۴ میلی گرم از دارو، ۴ و ۸ ساعت بعد از اولین نوبت مصرف و سپس هر ۸ ساعت ۴ میلی گرم به مدت ۱ تا ۲ روز تجویز می شود.

آمپول: بزرگسالان و کودکان بالای ۶ ماه: مقدار ۰/۱۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار، سه بار در روز تا حداکثر مقدار مصرفی ۱۶ میلی گرم در هر نوبت مصرف تجویز می گردد. اولین دوز باید ۳۰ دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و طی مدت ۱۵ دقیقه انفوزیون شود و دو دوز دیگر، ۴ و ۸ ساعت پس از تجویز دوز اول اندانسترون تجویز گردد.

برای بیماران با نارسایی کبدی شدید، حداکثر مقدار مصرفی روزانه ۸ میلی گرم، ۳۰ دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی به صورت انفوزیون وریدی طی ۱۵ دقیقه می باشد.
محلول خوراکی: بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال: ابتدا مقدار ۸ میلی گرم، ۳۰ دقیقه قبل از دریافت داروی شیمی درمانی تجویز می شود، سپس ۸ ساعت بعد از اولین نوبت مصرف ۸ میلی گرم و بعد از آن ۸ میلی گرم هر ۱۲ ساعت به مدت ۱ تا ۲ روز تجویز می شود.

کودکان ۴ تا ۱۲ سال: ابتدا مقدار ۴ میلی گرم، ۳۰ دقیقه قبل از دریافت داروی شیمی درمانی تجویز می شود، سپس ۴ میلی گرم از دارو، ۴ و ۸ ساعت بعد از اولین نوبت مصرف و سپس هر ۸ ساعت ۴ میلی گرم به مدت ۱ تا ۲ روز تجویز می شود.
کودکان کوچکتر از ۴ سال: مقدار مصرف مشخص نشده است.

پیشگیری از استفراغ و تهوع ناشی از رادیو تراپی:

قرص: در بزرگسالان ابتدا یک دوز ۸ میلی گرم، ۱ تا ۲ ساعت قبل از رادیوتراپی و سپس هر ۸ ساعت ۸ میلی گرم تجویز می گردد.
محلول خوراکی: بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال: ابتدا مقدار ۸ میلی گرم، ۱ تا ۲ ساعت قبل از شروع رادیوتراپی تجویز می شود و بعد از رادیوتراپی مقدار ۸ میلی گرم هر ۸ ساعت تجویز می گردد.
پیشگیری از استفراغ و تهوع بعد از جراحی: قرص: در بزرگسالان معمولا ۱۶ میلی گرم، یک ساعت قبل از بیهوشی مصرف می گردد.
آمپول: معمولا ۴ میلی گرم از دارو در مدت ۳۰ ثانیه تا ۵ دقیقه به صورت داخل وریدی (بدون رقیق سازی) بلافاصله قبل از القای بیهوشی و یا در صورتی که بیمار برای پیشگیری از تهوع و استفراغ دارویی دریافت نکرده و در فاصله ۲ ساعت بعد از جراحی دچار تهوع و استفراغ شده است، تجویز می گردد. روش دیگر تزریق ۴ میلی گرم از این دارو (بدون رقیق سازی) به صورت عضلانی و تک دوز است.

کودکان ۱ ماه تا ۱۲ سال: مقدار ۰/۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار، برای کودکـان با وزن کمتر از ۴۰ کیلوگرم به صورت تـک دوز
استفاده می شود و برای کودکان با وزن بیشتر از ۴۰ کیلوگرم مقدار ۴ میلی گرم به صورت تک دوز به کار می رود که در مدت ۳۰ ثانیه تا ۵ دقیقه
به صورت داخل وریدی (بدون رقیق سازی) بلافاصله قبل از القای بیهوشی و یا در صورتی که بیمار برای پیشگیری از تهوع و استفراغ دارویی دریافت نکرده در فاصله کوتاهی بعد از جراحی دچار تهوع و استفراغ شود، تجویز می شود.

محلول خوراکی: بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال: مقدار ۱۶ میلی گرم ۱، ساعت قبل از بیهوشی.
• آمپول تزریقی اندانسترون به صورت بی رنگ و شفاف می باشد، در صورت مشاهده هرگونه كدورت و ذرات خارجی از تزریق دارو خودداری نمایید.
• آمپول تزریقی اندانسترون برای پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی، باید قبل از تجویز در ۵۰ میلی لیتر محلول تزریقی دکستروز ۵% و یا سدیم کلراید ۹/ ۰% رقیق گردد.
• مخلوط کردن آمپول تزریقی اندانسترون با سایر داروها، به ویژه محلولهای آلکالینی (بیکربنات سدیم) به علت بروز ناسازگاری فیزیکی و شیمیایی و تشکیل رسوب توصیه نمی گردد.

هشدارها

• • مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد افسردگی، ضد اضطراب و ضد میگرن ممکن است موجب اضطراب، توهم، بی قراری، نوسان فشار خون، افزایش ضربان قلب، تعریق، گُرگرفتگی، لرزش و سختی عضلات گردد. در صورت بروز این علائم به پزشک اطلاع دهید.
• • مصرف این دارو در بیماران مبتلا به اختلالات الکترولیتی (کمبود سطح پتاسیم و منیزیم) و ضربان قلب نامنظم، باید با پایش نوار قلب صورت گیرد.