شاید شما هم در مورد نوشتن بگید یا بگین دچار شک شوید که کدام املا درست می باشد ، در این مطلب املای این واژه را بررسی میکنیم تا در هر مورد از املای صحیح استفاده کنیم . ( بگید یا بگین ? )
بگید
اگر بخواهیم فعل گفتن را به صورت امری صرف کنیم ، دو حالت خواهد داشت :
- بگوی ( بگو )
- بگویید
نوع فعل | تو | شما |
---|---|---|
امر | بگوی | بگویید |
نهی | نگوی | نگویید |
با شکسته تلفظ کردن « بگویید » به « بگید » تبدیل شده است .
در فرهنگ ما گاهی برای احترام بیشتر افعال را بجای دوم شخص به صورت سوم شخص جمع التزامی بیان میکنیم . پیرو همین موضوع « بگید » به « بگین » تبدیل شده است .
بطور خلاصه میتوان گفت که « بگید » و « بگین » هر دو اشتباه هستند و بجای آنها باید گفت « بگویید » .
صرف کردن فعل گفتن
گذشتهی ساده فعل گفتن :
من | گفتم |
---|---|
تو | گفتی |
او/آن | گفت |
ما | گفتیم |
شما | گفتید |
ایشان/آنها | گفتند |
گذشته ناتمام فعل گفتن :
من میگفتم تو میگفتی او/آن میگفت ما میگفتیم شما میگفتید ایشان/آنها میگفتند
گذشته استمراری فعل گفتن :
من داشتم میگفتم تو داشتی میگفتی او/آن داشت میگفت ما داشتیم میگفتیم شما داشتید میگفتید ایشان/آنها داشتند میگفتند
گذشته نقلی فعل گفتن :
من گفتهام تو گفتهای او/آن گفته(است) ما گفتهایم شما گفتهاید ایشان/آنها گفتهاند
گذشته پیشین فعل گفتن :
من گفته بودم تو گفته بودی او/آن گفته بود ما گفته بودیم شما گفته بودید ایشان/آنها گفته بودند
گزارشی – حال
حال ساده فعل گفتن :
من گویم تو گویی او/آن گوید ما گوییم شما گویید ایشان/آنها گویند
حال ناتمام فعل گفتن :
من میگویم تو میگویی او/آن میگوید ما میگوییم شما میگویید ایشان/آنها میگویند
حال استمراری فعل گفتن :
من دارم میگویم تو داری میگویی او/آن دارد میگوید ما داریم میگوییم شما دارید میگویید ایشان/آنها دارند میگویند
گزارشی – آینده
آینده ساده فعل گفتن :
من خواهم گفت تو خواهی گفت او/آن خواهد گفت ما خواهیم گفت شما خواهید گفت ایشان/آنها خواهند گفت
التزامی – گذشته
گذشته نقلی فعل گفتن :
من گفته باشم تو گفته باشی او/آن گفته باشد ما گفته باشیم شما گفته باشید ایشان/آنها گفته باشند
التزامی – حال
حال ساده فعل گفتن :
من بگویم تو بگویی او/آن بگوید ما بگوییم شما بگویید ایشان/آنها بگویند
امری – حال
حال ساده امری فعل گفتن :
من – تو بگو او/آن بگوید ما بگوییم شما بگویید ایشان/آنها بگویند