شاید شما هم در مورد نوشتن انحطاط یا انحتاط دچار شک شوید که کدام املا درست می باشد ، در این مطلب املای این واژه را بررسی میکنیم تا در هر مورد از املای صحیح استفاده کنیم . ( اضطراب یا اظطراب ? )

املای اضطراب
املای اضطراب

املای صحیح این واژه « اضطراب » می‌باشد و نوشتن به صورت « اظطراب » نادرست است .

اضطراب یعنی چه ?

مترادف و معادل واژه اضطراب:

  • هیجانی مبهم و ناخوشایند که با بی قراری و پریشانی همراه است
  • آشوب
  • التهاب
  • اندوه
  • بی تابی
  • بیقراری
  • بیم
  • پریشانی
  • تپش دل
  • ترس
  • تشویش
  • توهم
  • خوف
  • دغدغه
  • دل واپسی
  • دلهره
  • رنج
  • سراسیمگی
  • قلق
  • ناراحتی
  • واهمه
  • هیجان
  • لرزیدن جنبیدن
  • تپش دل

هم خانواده اضطراب :

  • مُضْطَرِب
  • اِضْطَرَبَ
  • اضطرار
  • اضطرارى

تلفظ اضطراب :

تلفظ اضطراب

/~ezterAb/

معی اضطراب در لغتنامه دهخدا

اضطراب. [ اِ طِ ] ( ع مص ) اضطراب چیزی ؛ تحرک و موج زدن و برخی از آن برخوردن یا زدن به برخی است. ( از اقرب الموارد ).

تحرک و موج زدن. ( از لسان العرب ).

جنبیدن و حرکت نمودن. ( منتهی الارب ).

جنبیدن و حرکت کردن. ( ناظم الاطباء ).

جنبیدن و لرزیدن و طپیدن. ( آنندراج ).

سخت جنبان شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( مؤید الفضلا ) ( زوزنی ).

جنبیدن. ( لطائف اللغه ، نسخه خطی کتابخانه مؤلف ). طپیدن. ( غیاث ).

تپیدن. طپش. اهتزاز. حرکت. ( لسان العرب ).

هیش. هوشة. هیط. ( منتهی الارب ).

|| اضطراب بحر و نحو آن ؛ موج زدن دریا و مانند آن. ( ناظم الاطباء ).

|| اضطراب موج ؛ به هم خوردن موجها. ( از ناظم الاطباء ) ( از لسان العرب ). مأج. ( منتهی الارب ).

|| اضطراب برق در ابر؛ تحرک آن. ( از لسان العرب ).

|| اضطراب مرد؛ دراز شدن با نرمی و فروخفتگی. ( از منتهی الارب ).

دراز شدن مرد با سستی و فروهشتگی. ( از ناظم الاطباء ). اضطراب رجل ؛ طول مع رخاوة. ( اقرب الموارد ).و در لسان : اضطراب ؛ طول مع رخاوة.

|| اضطراب امر کسی ؛ اختلال آن. ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).

مختل شدن کار کسی.( ناظم الاطباء ). خلل یافتن کار. ( آنندراج ). خلل یافته شدن. ( لطائف اللغة ).

|| اضطراب مرد؛ اکتساب وی ، گویند: ضرب مناقب جمة و اضطربها؛ اذا حازها. ورزیدن. ( منتهی الارب ).

ادامه معنی اضراب در لغتنامه دهخدا

اضطراب فلان ؛ کسب کردن فلان. ( ناظم الاطباء ) :
رحب الفناء اضطراب المجد رغبته
والمجد انفع مضروب لمضطرب

کمیت ( از لسان العرب ).

|| خواستن کسی که بخش نمایند جهت او. ( از منتهی الارب ). اضطراب فلان ؛ پرسیدن که برای او بیان و وصف کنند. ( از اقرب الموارد ).

|| اضطراب حبل در میان قوم ؛ پدید آمدن اختلاف کلمه در میان آنان. ( از لسان العرب ). اختلاف کلمه. ( از اقرب الموارد ). مختلف گردیدن کلمه قوم. ( ناظم الاطباء ). مختلف و پراکنده شدن سخن قوم. ( منتهی الارب ).

|| جنبیدن کودک در شکم. ( از لسان العرب ).

|| زدن شمشیرو جز آن با یکدیگر. ( غیاث ) ( آنندراج ). با همدیگر شمشیر زدن. ( لطائف اللغة ).

با یکدیگر شمشیر زدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( مؤید الفضلا ). بشمشیر یکدیگر را زدن. ( از اقرب الموارد ).

|| بهم واکوفتن. ( زوزنی ) ( لطائف اللغة ). هم واکوفتن. ( تاج المصادر بیهقی ).

با هم واگرفتن. ( مؤید الفضلا ). واگفتن به همدیگر. ( آنندراج ) . اضطراب قوم ؛ زدن یکدیگر را. ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).

جنگ و خصومت نمودن قوم با یکدیگر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). التدام. ( تاج المصادر بیهقی ).

نصو. ( منتهی الارب ) : حاجبان و غلامان در وی آویختند، و خوارزمشاه آواز داد که یله کنید، در آن اضطراب از ایشان لگدی چند به خایه وی رسید و او را بخانه بازبردند و نماز پیشین فرمان یافت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 324 ).

چون بی جنگ و اضطراب کار یکرویه شد…دانست که فرصتی یابد و شری بپا کند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 343 ).

ادامه معنی اضطراب

|| اضطراب مرد در کار خود؛ تردد و شک وی و رفت و آمد او. ( از اقرب الموارد ). دودله و تَیّاه گردیدن. ( منتهی الارب ).

|| اضطراب مرد خاتم طلا را؛ امر کردن وی که خاتمی از طلا درکالبد ریزند برای وی. ( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

|| آشفتگی. ( ناظم الاطباء ). آشفتن. ( تفلیسی ). پریشان حال شدن. ( لطائف اللغة ) ( آنندراج ). نابسامانی :
خلق نبینی همه خفته ز علم
عدل نهان گشته و فاش اضطراب

ناصرخسرو

و آخر استقامت امور پادشاهی و دولت فرس روزگار اپرویز بود و بعد از آن در اضطراب و فترت افتاد و هیچ نظام نگرفت. ( فارسنامه ابن البلخی ص 108 ).
از قدمش چون فلک رقص کنان شد زمین
همچو ستاره بصبح خانه گرفت اضطراب

خاقانی.

|| اندوه و ملال و آزردگی. ( ناظم الاطباء ).

دلتنگی. غم و غصه : دانست که اضطراب در محنت جز محنت نیفزاید. ( ترجمه تاریخ یمینی چاپی ص 215 ).
شاخ گل از اضطراب بلبل
با آنهمه خار در سر آورد

سعدی.

|| پریشانی و تشویش و سرگردانی و بیقراری و بی آرامی و حیرانی. ( ناظم الاطباء ). دغدغه. نگرانی.

پریشانی خاطر.قَلَق. بی تابی. تلواسه. غرنگ. تبعّص. تبعصص .

|| شوریدن. شوریدگی. طغیان و سرکشی. شورش : به خوارزم اضطراب بزرگ افتاد به کشتن هرون ممکن نبود آنجای رفتن. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 478 ). میشنود که چند اضطراب است و هرون عاصی مخذول پسر خوارزمشاه میساخته بود که به مرو آید با لشکر بسیار تا خراسان بگیرد و هر دو جوان با یکدیگر بساختند و کار راست کردند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 472 ).

|| شتابزدگی. ( ناظم الاطباء ).

|| و در مثنوی معنوی اضطراب بمعنی مضطرب نیز آمده. ( آنندراج ) ( غیاث از منتخب و بهار عجم و لطائف ).

و در لطائف و شرح لغات مثنوی که نسخه خطی آن در کتابخانه مؤلف هست نیز چنین است ، و نیز در مثنوی معنوی بعضی جاها بمعنی مضطرب است که بمعنی فاعل ( اسم فاعل ) واقع شده. و شعر آن را نیاورده است.
– اضطراب افکندن ؛ بیقراری ایجاد کردن. تشویش و غصه و بی آرامی و نگرانی و پریشانی تولید کردن .

– اضطراب باریدن ؛ پدید آمدن هیجان و دغدغه و بی آرامی و تشویش و بیقراری :
چنان کز آن لب خامش عتاب می بارد
به آرمیدن ما اضطراب می بارد.

صائب ( از آنندراج ).

ترکیبات اضطراب در دهخدا

– اضطراب دادن ؛ به موج درآوردن. به جنبش درآوردن. پریشان کردن :
شکیبم اضطرابی داد درپای شهادت را
که چون موج از سر شوریده ام فتراک میلرزد

اسیری ( از آنندراج ).

– اضطراب داشتن ؛

نگرانی داشتن. تشویش داشتن .

اضطراب سختی از تمکین او داریم ما
موج سیلاب از رگ سنگ است در کهسار او.تأثیر ( از آنندراج ).ورجوع به اضطراب شود.
– اضطراب ریختن ؛پریشانی و بی تابی و نگرانی پدید آمدن .

– اضطراب کردن ؛ التباط. ملط. کصیص. تترتر. دلدلة. ( منتهی الارب ): ارتکاض ؛ اضطراب کردن در کاری. ( تاج المصادر بیهقی ).
– || نگرانی کردن. تشویش نمودن : مثال داده بود [محمود] تادر نامه حضرت خلافت اول نام برادر ما نبشته بودند، وما هیچ اضطراب نکردیم و گفتیم جز چنین نشاید تا بهانه نیارند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 215 ).

چند سر از آنکه نخواسته بودند اضطراب می کرد آنگاه بدان آسانی فروگذاشت و برفت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 316 ).

هنوز اول عشق است اضطراب مکن.؟ قَمس ؛ اضطراب کردن بچه در شکم. موج ؛ اضطراب کردن مردم. ( منتهی الارب ).
– اضطراب کشیدن ؛ پریشانی تحمل کردن. بی تابی کردن :
غالب شریک حاصل عمر آفت است از آن
بیهوده اضطراب تلف می کشیم ما.؟ ( از آنندراج ).

– اضطراب نمودن ؛ اضطراب کردن. رجوع به اضطراب کردن شود.
– || پریشانی نشان دادن.
– || بی تابی نشان دادن : سَهف ؛ در خون طپیدن کُشته و اضطراب نمودن آن در حالت نزع و جان دادن. ( منتهی الارب ).
– به اضطراب آمدن ؛ به جنبش آمدن. به جوش آمدن. به حرکت درآمدن. رجوع به اضطراب شود.
– به اضطراب آوردن ؛ مضطرب کردن. اغتشاش کردن. رجوع به مضطرب و اضطراب شود.

ادامه معنی اضراب در معین

(اِ طِ ) [ ع . ] =

۱ – (مص ل . ) پریشان حال شدن . ۲ – لرزیدن . ۳ – (اِمص . )آشفتگی ، بی تابی .

معنی اضطراب در فرهنگ عمید

  1. جنبیدن.
  2. لرزیدن، تپیدن.
  3. پریشان حال شدن، آشفتگی، بی تابی، بی آرامی.
  4. یکدیگر را با چیزی زدن، به هم واکوفتن.
  5. (روان شناسی ) پریشانی ذهن براثر ترسی مبهم.

اضطراب به عربی

متن اصلیمعنی
غضب اضطراب
قلقاضطراب
ايجاساضطراب
تبُّرماضطراب
تَشويش اضطراب
جَأشاضطراب
خالَجةاضطراب
ذبدبةاضطراب
رَوعاضطراب
شَجا (شجو)اضطراب
اضطراب به عربی

مطالب مرتبط

به این پست امتیاز بدید...

خیلی ضعیف/ضعیف/متوسط/خوب/عالی

میانگین امتیازات :4.9 تعداد آرا: 157

هنوز کسی رای نداده...




طراحی سایت بیوگرافی شما
یکبار هزینه برای 5 سال
آدرس دلخواه شما با پسوند .ir