حتما برای شما هم پیش آمده است ، «ضرس قاطع » را بشنوید یا مشاهده کرده باشید و از معنی دقیق آن مطلع نباشید، در این مطلب معنی دقیق این کلمه را مرور میکنیم (ضرس قاطع یعنی چه ?)
فهرست مطالب
معنی ضرس قاطع
مترادف و معادل «ضرس قاطع» :
- با قاطعیت حرف زدن
- به درستی
- بی گفتگو
- درست و محکم
اگر بخواهیم « ضرس قاطع » را کلمه کلمه معنی کنیم معنی آن می‌شود: دندانِ قاطع، یا دندانِ بُرنده و تیز. میباشد.
اشتباه تایپی: qvs rhxu ضرس قاطع به انگلیسی: Speak decisively ضرس قاطع در جدول: دندان شکن
تلفظ ضرس قاطع:
معنی ضرس در لغتنامه دهخدا
ضرس [ ض ِ ] ( ع اِ ) دندان ( دهار ) ( منتهی الارب )( منتخب اللغات ) ( مهذب الاسماء )، سِن، ج، ضُروس، اضراس ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء )، و اضراس نام دیگر دندانهای آسیا یعنی طواحن است. ( از ذخیره خوارزمشاهی )، دندان کرسی ( بحر الجواهر )، و آن شانزده دندانست از پس ضواحک، هشت بر بالا و هشت بر زیر، چهار بر جانب راست و چهار بر جانب چپ، نام دندان آسیاست، دندان بزرگ یعنی دندان آسیا که بهندی داره گویند ( غیاث ).
– به ضرس قاطع: از روی یقین.
|| درددندان. دندان درد، || پشته درشت ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات )، || باران ِ اندک ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ) ( مهذب الاسماء ) ج، ضروس، || ( مص ) طول قیام در نماز ( منتهی الارب )، بسیار ایستادن در نماز ( منتخب اللغات )، || بند کردن چشم برقع.
|| ( اِ ) گیاه شیح ( منتهی الارب )، درمنه ( منتخب اللغات )، || درخت رمث که بیخ آنها پوسیده و خورده شده باشد، || سنگ که بدان گرداگرد چاه را برآورند، ( منتهی الارب )، سنگی که به آن چاه را بگیرند ( منتخب اللغات )، ج، ضُروس، || ضرس العیر؛ لقب شمشیر علقمةبن ذی قیفان است ( منتهی الارب ).
ادامه معنی ضرس در لغتنامه دهخدا
ضرس [ ض َ ] ( ع مص ) گزیدن سخت، ( منتهی الارب ) سخت گزیدن، ( منتخب اللغات ).
|| سخت شدن روزگار بر کسی ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات )، سختی زمانه. || سکوت تمام روز تا شب ( منتهی الارب )، خاموش بودن تا شب ( منتخب اللغات )، || بریدن بینی شتر به سنگ سپس آن گذاشتن بر آن دوال یازه را تا رام شود ( منتهی الارب ).
|| بدندان آزمودن چوب را بنرمی و سختی ( منتهی الارب )، بدندان نرمی و سختی چوب آزمودن، ( منتخب اللغات ) دندان برتیر نهادن و جز آن ( تاج المصادر ). دندان بر تیر نهادن تا سخت است یا سست ( زوزنی ).
|| برزیدن چاه به سنگ ( تاج المصادر ) چاه به سنگ برآوردن ( زوزنی )، برآوردن گرداگرد چاه را از سنگ ( منتهی الارب ) || کند شدن دندان از ترشی. ( منتهی الارب ) ( منتخب اللغات ) ( زوزنی ) ( تاج المصادر )، خیره شدن دندان، خیرگی دندان رجوع به خیرگی شود.
|| ( ص ، اِ ) زمین که جای جای گیاه دارد ( منتهی الارب ).
ضرس [ض َ رِ ] ( ع ص ) آنکه خشم گیرد از گرسنگی ( منتهی الارب )، غضبناک از گرسنگی || بدخو، مرد تندخو، مردی درشت، ضَرِس ٌ شَرِس ٌ؛ مرد دشوارخو ( منتهی الارب ).
ضرس [ ض َ رِ ] ( اِخ ) نام اسپی که نبی ( ص ) از فزاری خرید و نام آن به سکب تغییر فرمود ( منتهی الارب ).
معنی ضرس در لغتنامه معین
(ض ) [ ع ] (اِ ) دندان آسیا، ج – اضراس، ضروس، به ~ قاطع از روی یقین، با کمال اطمینان .
فرهنگ عمید:
دندان، به ویژه دندان آسیا.
* ضرس قاطع: [مجاز] با اطمینان.
قاطع یعنی چه ?
مترادف و معادل واژه قاطع:
- برا
- بی چون و چرا
- برنده
- تند
- مصمم
- یقین
- خطی که دایره را قطع میکند
| آوا: | /qAte~/ |
| متضاد قاطع: | کند |
معنی قاطع در لغتنامه دهخدا
قاطع [ طِ ] ( ع ص ) برنده، جداکننده، تیز و بران ( ناظم الاطباء ) :
کید قاطع مگو که واصل ماست
کید چون گردد آفتاب منیر(خاقانی)
– برهان قاطع: حجة قاطع، حجتی که شبهه و شک را میبرد: منکران توحید و تمجید باریتعالی را به برهان قاطع شمشیر مسخر گردانید ( ترجمه تاریخ یمینی ).
خطی که یار تراشید و نو برون آورد
شد آصفی پی قطع تو حجة قاطع
خواجه آصفی ( از آنندراج )
– لبن قاطع: شیر ترش زبان گز ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
|| ( اِ ) آلت قطع ( ناظم الاطباء )، گازی که بدان جامه و چرم و جز آن برند، مقطع، شکلی که بدان قطع کرده شود ( ناظم الاطباء ).
|| نوعی دیگر از آهن است که آب میگیرد و از آن تیغهای رومی و سقلابی و آلت زرگران و نجاران میسازند و این نوع را قاطع خوانند ( معرفة الجواهر ).
قاطع [ طِ ] ( ع ص ) از مرغان، که به گرم سیر و سردسیر روند در موقعی معلوم از سال، خلاف آید، ج، قواطع.
(اقوام) قاطع [ طِ ] ( اِخ ) طایفه ای از قبیله بنی طرف از قبائل عرب خوزستان ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 92 ).
قاطع در لغتنامه معین
(طِ ) [ ع ] (اِفا) برنده، قطع کننده .
فرهنگ عمید
- [مجاز] تغییرناپذیر.
- قطع کننده، برنده.
- تیز، بران.
- محکم، استوار.
مطالب پیشنهادی
ضرس قاطع یعنی چه ?
در زبان عامیانه فارسی، از عبارت “ضرس قاطع” برای تأکید بر قاطعیت و یقین در مورد چیزی استفاده می‌شود. به عنوان مثال، اگر کسی بگوید “به ضرس قاطع می‌گویم که او دزد است”، منظور او این است که با قاطعیت کامل و بدون هیچ تردیدی معتقد است که آن شخص دزد است.
ریشه عبارت “ضرس قاطع” به کلمه “ضرس” در زبان عربی برمی‌گردد که به معنای “دندان” است. در اصطلاح شطرنج، ضرس به مهره‌هایی گفته می‌شود که در ردیف جلو قرار دارند و می‌توانند مهره‌های حریف را “ببرند” یا “حذف کنند”. از این نظر، می‌توان عبارت “ضرس قاطع” را به معنای “دندان تیز و برنده” دانست که می‌تواند حریف را از پا درآورد.