حتما برای شما هم پیش آمده است کلمه « معیت» را بشنوید یا مشاهده کرده باشید و از معنی دقیق آن مطلع نباشید، در این مطلب معنی دقیق این کلمه را مرور میکنیم ( معیت یعنی چه ?).
فهرست مطالب
معنی معیت
مترادف و معادل واژه معیت:
- با
- به همراه
- مع
- همراهی
- همپایی
| آوا: | /ma~iyyat/ مَعیَّت |
| اشتباه تایپی: | ludj nv ludj |
| متضاد معیت: | بدون بی |
| معیت به انگلیسی: | company |
همنشین شما، همراه شما، به همراه شما.
(مَ یَّ ) [ ع معیة ] (مص جع) همراهی، مشارکت.
۱- با هم بودن، همراه بودن
۲- همراهی
معنی معیت در لغتنامه دهخدا
معیت [ م َ عی ی َ ] ( ع مص جعلی، اِمص ) همراهی، صحابت: از استاد ابوعلی شنیدم که گفت صابران فیروزی یافتند به عز هر دو سرای زیرا که از خدای معیت یافتندچنانکه گوید ان اﷲ مع الصابرین.
زهی سبقت که با آن اولیت
ندارد هیچ موجودی معیت ( اسرارنامه چ گوهرین ص 17 )
این معیت کی رود از گوش من
تا نگردم گرد دوران زمن
کی کنم من از معیت فهم راز
جز که از بعد سفرهای دراز
حق معیت گفت و دل را مهر کرد
تا که عکس آن به گوش آید نه طرد (مولوی)
این معیت با حق است و جبر نیست
این تجلی مه است این ابر نیست (مولوی)
تا معیت راست آید زانکه مرد
با کسی جفت است کو را دوست کرد (مولوی)
– به معیت: به صحابت، به همراهی.
|| ( اصطلاح منطق ) مع بودن و مع دو چیز راگویند که میان ایشان تقدم و تأخر نبود به اعتبار هریکی از این وجوه بعد از اشتراک در آن معنی که اقتضاء یکی از این اقسام کند مانند دو چیز زمانی که یکی را بر دیگری تقدم و تأخر نبود و یا دو ذات موجود که معلول یک علت باشند، مقابل تقدم و تأخر است.
– معیت بالطبع: معیت ذاتی را دو فرد است یکی معیت بالطبعو دیگری معیت بالعلیة، معیت بالطبع عبارت از دو امری است که میان آن دو نیاز و احتیاجی نباشد، و رجوع به معیت ذاتیه شود.
– معیت بالعلیة: عبارت است از دو علت مستقل برای معلول واحد بالنوع یا دو معلول برای علت واحد مستقل.
– معیت ذاتیه: عبارت از دو امری است که هیچ یک علت مستقل برای دیگری نباشد اعم از آنکه میان آنها احتیاجی باشد یا نه. میرسید شریف گوید: معیت ذاتیه عبارت از دو علت ناقصه برای معلول واحد یا دو معلول برای علت ناقصه واحدند.
– معیت زمانی: عبارت از بودن دو شی است موجود در زمان بدون وجود علاقه علیت میان آن دو یا بطور مطلق، یعنی وجود دو امر است در یک زمان بطور مطلق.
|| اتحاد و پیوستگی و رفاقت و مشارکت || مهربانی و شفقت و محبت || طرفداری و جانبداری.
معیة [ م ُ ع َی ْ ی َ ] ( ع اِ مصغر ) تصغیر ابومعاویة یعنی یوز.
معیت [ م َ عی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) همراهی || گاهی از این لفظ اشاره باشد به این آیت: ان اﷲ مع الصابرین.
موارد پیشنهادی
معیت یعنی چه ?
معیت: همبودی در زمان یا منطق
معیت به معنای همبودی دو چیز است، چه در زمان و چه از لحاظ منطقی. به عبارت ساده‌تر، وقتی دو چیز همزمان رخ می‌دهند یا به نحوی با هم مرتبط و وابسته هستند، در حالت معیت قرار دارند.
معیت در زمان
همزمانی: دو رویداد در یک لحظه مشخص رخ می‌دهند.
همراهی: دو چیز در یک بازه زمانی مشخص همواره با هم هستند.
معیت در منطق
رابطه علت و معلولی: یک رویداد باعث رخ دادن رویداد دیگر می‌شود.
وابستگی منطقی: دو گزاره به گونه‌ای به هم مرتبط هستند که صحت یکی، صحت دیگری را تضمین می‌کند.
معیت الهی
در مباحث دینی، به ویژه در اسلام، معیت الهی به معنای همراهی همیشگی خداوند با بندگانش است. این مفهوم نشان می‌دهد که خداوند از همه چیز آگاه است و همیشه در کنار بندگانش حضور دارد.
معیت در زبان فارسی
در زبان فارسی، معیت به معنای همراهی و مشارکت نیز به کار می‌رود.
مثال‌ها:
معیت زمانی: ساعت 5 بعدازظهر، همزمان باران شروع شد و برق قطع شد.
معیت منطقی: اگر باران ببارد، زمین خیس می‌شود.
معیت الهی: خداوند همواره همراه و یاور مؤمنان است.
آیا می‌خواهید در مورد یکی از این موارد بیشتر بدانید؟
توجه: در برخی موارد، معیت با واژه‌هایی مانند همزمانی، همراهی و وابستگی جایگزین می‌شود.