بیوگرافی ریچل وایس و همسرش

ریچل وایس، بازیگر بریتانیایی تحسین‌شده، با استعداد و جذابیت منحصربه‌فرد خود، نقش‌های به‌یادماندنی بسیاری را در سینما و تئاتر ایفا کرده است. از درخشش در فیلم‌های بلاک‌باستر گرفته تا ایفای نقش‌های پیچیده در آثار مستقل، او همواره منتقدان و تماشاگران را مجذوب خود ساخته است. در زندگی خصوصی، ریچل وایس با دنیل کریگ، بازیگر مشهور نقش جیمز باند، ازدواج کرده است. این زوج مشهور که زندگی خصوصی خود را نسبتاً دور از هیاهوی رسانه‌ها حفظ کرده‌اند، یکی از پایدارترین و تحسین‌شده‌ترین زوج‌های هالیوود به شمار می‌روند. رابطه آن‌ها که در سال ۲۰۱۱ آغاز شد، با ازدواجی صمیمی به اوج رسید و حاصل آن یک فرزند دختر است. این بیوگرافی به بررسی زندگی حرفه‌ای درخشان ریچل وایس و همچنین رابطه عاشقانه و زندگی مشترک او با دنیل کریگ می‌پردازد.

بیوگرافی ریچل وایس

ریچل وایس: از ریشه‌ها در اروپا تا سال‌های اولیه در انگلستان

ریچل وایس، بازیگر مطرح بریتانیایی، در ۷ مارس ۱۹۷۰ در وست‌مینستر لندن به دنیا آمد و دوران کودکی و نوجوانی خود را در منطقه همپستد گاردن سابرب سپری کرد. خانواده او ریشه‌های اروپایی متنوعی داشتند؛ پدرش، جورج وایس، یک مهندس مکانیک یهودی اهل مجارستان بود، در حالی که مادرش، ادیت روت، که بعدها روان‌درمانگر شد، اصالتاً معلمی اهل وین اتریش بود.

ریشه‌های خانوادگی مادری او ترکیبی از یهودیان اتریشی (پدربزرگ) و کاتولیک‌های ایتالیایی‌تبار (مادربزرگ) بود. والدین وایس در حدود سال ۱۹۳۸، در دوران کودکی خود و پیش از وقوع جنگ جهانی دوم، به منظور فرار از آزار و اذیت نازی‌ها، به انگلستان مهاجرت کردند. خواهر کوچک‌تر ریچل، مینی وایس، نیز به عنوان یک هنرمند تجسمی فعالیت می‌کند.

والدین آن‌ها اهمیت زیادی برای هنر قائل بودند و با تشویق به مشارکت در بحث‌های خانوادگی، فرزندانشان را ترغیب می‌کردند تا دیدگاه‌های مستقل خود را شکل دهند.

ریچل وایس پس از ترک مدرسه کالجی شمال لندن، برای یک سال در مدرسه بِنِندِن تحصیل کرد و سپس در مدرسه دخترانه سنت پاول دیپلم ای-لِوِلز خود را گرفت. او که به دلیل زیبایی و چهره خاصش به “رز انگلیسی” شهرت داشت، در سن ۱۴ سالگی وارد حرفه مدلینگ شد. یکی از اتفاقاتی که در سال ۱۹۸۴ توجه عمومی را به او جلب کرد، رد کردن پیشنهاد بازی در کنار ریچارد گر در فیلم “شاه داوود” بود.

وایس تحصیلات عالی خود را در دانشگاه کمبریج ادامه داد و در سال ۱۹۸۸ در رشته زبان انگلیسی در ترینیتی هال ثبت نام کرد. او با رتبه افتخاری درجه دو عالی از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد.

در دوران دانشجویی، او با چهره‌های شناخته‌شده‌ای مانند ساشا بارون کوهن و بن میلر (که مدتی کوتاه با او رابطه داشت) هم‌دوره بود و در فعالیت‌های نمایشی دانشجویی مشارکت فعالی داشت. او یکی از بنیان‌گذاران گروه نمایشی دانشجویی “کیمبریج تاکینگ تانگِز” بود که در سال ۱۹۹۱ در فستیوال ادینبرو فرینج، جایزه درام دانشجویی گاردین را برای یک اثر بداهه‌نویسی شده به نام “تصرف جزئی” که توسط خود وایس نوشته و توسط دیوید فار کارگردانی شده بود، دریافت کرد. این موفقیت نشان‌دهنده استعدادهای چندوجهی او در نوشتن و بازیگری از همان سال‌های اولیه بود.

ریچل وایس: سال‌های دهه ۱۹۹۰

دهه ۱۹۹۰ میلادی برای ریچل وایس نقطه آغاز و شکوفایی حرفه بازیگری او بود. او در سال ۱۹۹۲ با حضور در فیلم تلویزیونی “وکلا ۲” وارد دنیای بازیگری شد و سپس در همان سال در قسمت‌هایی از سریال محبوب “بازرس مورس” و همچنین درام پرحرارت “قرمز و سیاه” در کنار ایوان مک‌گرگور ایفای نقش کرد. اولین تجربه سینمایی او نیز در همین سال با فیلم تلویزیونی یک ساعته “چیزی کثیف” رقم خورد.

نقطه عطف کارنامه تئاتری وایس، بازی در نقش گیلدا در اجرای مجدد نمایشنامه “طرحی برای زندگی” به کارگردانی شان ماتیاس در سال ۱۹۹۴ بود. بازی در این نمایش در تئاتر گیلگود تحسین منتقدان را برانگیخت و برای او جایزه “امیدبخش‌ترین تازه‌وارد” از سوی حلقه منتقدان لندن را به همراه داشت؛ نقدهای آن زمان بازی او را “شگفت‌انگیز” توصیف کردند.

ورود جدی‌تر وایس به سینما با نقش فرعی در فیلم “ماشین مرگ” در سال ۱۹۹۴ آغاز شد، اما اولین نقش اصلی او در فیلم “واکنش زنجیره‌ای” (۱۹۹۶) بود. این فیلم با وجود دریافت نقدهای عمدتاً منفی و کسب رتبه پایین در راتن تومیتوز، موفقیت مالی جزئی کسب کرد. سپس، وایس در فیلم “زیبایی ربوده شده” (۱۹۹۶) به کارگردانی برناردو برتولوچی، در نقش میراندا فاکس ظاهر شد و در همین فیلم بود که برای اولین بار به او لقب دل‌نشین “رز انگلیسی” داده شد.

در اواخر دهه ۱۹۹۰، وایس در چندین فیلم دیگر نیز حضور یافت، از جمله درام آمریکایی “از دریا رانده شده” (۱۹۹۷)، کمدی-درام تلویزیونی بریتانیایی “تابستان من با دس” (۱۹۹۸)، فیلم جنایی “تو را می‌خواهم” ساخته مایکل وینترباتم، و “دختران سرزمینی” دیوید لیلند که بر اساس کتابی از آنجلا هاث ساخته شده بود.

سال ۱۹۹۹ برای ریچل وایس سال موفقیت بین‌المللی بود. او ابتدا در فیلم تاریخی “آفتاب” نقش گرتا را بازی کرد و سپس با فیلم ماجراجویی “مومیایی” در کنار برندن فریزر به شهرت جهانی دست یافت. وایس در این فیلم نقش اِولین کارناهان، یک مصرشناس انگلیسی را بازی کرد که در سفری اکتشافی به دنبال یک کتاب باستانی است.

با وجود اینکه مجله ورایتی از کارگردانی فیلم و تلاش وایس برای ایجاد جلوه‌های کمدی در نقدی انتقاد کرده بود و آن را “لودگی که حوزه طبیعی وایس نیست” خوانده بود، فیلم با استقبال گسترده‌ای روبرو شد. “مومیایی” در گیشه جهانی ۲۶۰ میلیون دلار فروش داشت و دنباله آن، “بازگشت مومیایی” در سال ۲۰۰۱، فروش خیره‌کننده ۴۳۳ میلیون دلاری در سراسر جهان کسب کرد (معادل ۷۶۹ میلیون دلار در سال ۲۰۲۴)، که به مراتب بیشتر از فیلم اول بود.

علاوه بر فعالیت‌های سینمایی پررنگ در سال ۱۹۹۹، ریچل وایس در تئاتر نیز خوش درخشید. او در نمایش “ناگهان تابستان گذشته” نوشته تنسی ویلیامز در دونمار ورهوس نقش کاترین را بازی کرد و وب‌سایت What’s on Stage بازی او را “جذاب” و دارای “باورپذیری در یک نقش دشوار” توصیف کرد. در همان سال، او در نمایشنامه “شکل چیزها” نوشته نیل لابوت در تئاتر آلمیدا حضور یافت و برای آن جایزه تئاتر ورلد را دریافت کرد.

وب‌سایت CurtainUp او را هنرمندی “پیچیده، مستقل” با “حضور صحنه‌ای عالی” خواند. بدین ترتیب، دهه ۱۹۹۰ با تثبیت جایگاه ریچل وایس هم در سینما و هم در تئاتر به پایان رسید.

ریچل وایس در دهه ۲۰۰۰: اوج‌گیری و تحسین

دهه ۲۰۰۰ میلادی برای ریچل وایس، بازیگر بریتانیایی، دورانی پربار و نقطه عطفی در کارنامه هنری او محسوب می‌شود. او در این دهه توانست با انتخاب نقش‌های متنوع و نمایش قابلیت‌های بازیگری خود، به شهرت و تحسین گسترده‌ای دست یابد.

سال ۲۰۰۰ با بازی در فیلم “موجودات زیبا” برای وایس آغاز شد. او در سال ۲۰۰۱ در فیلم جنگی “دشمن پشت دروازه‌ها” ظاهر شد و در سال ۲۰۰۲ در اقتباسی سینمایی از رمان محبوب نیک هورنبی با عنوان “درباره یک پسر” در کنار هیو گرانت به ایفای نقش پرداخت. سال ۲۰۰۳ نیز برای او با دو پروژه سینمایی همراه بود: نقش‌آفرینی در اقتباس از رمان هیجان‌انگیز حقوقی جان گریشام، “هیئت منصفه فراری”، و حضور در فیلم “شکل چیزها”، که اقتباسی از یک نمایشنامه کمدی-درام رمانتیک بود.

در سال ۲۰۰۴، وایس در فیلم کمدی “حسادت” بازی کرد که متأسفانه در گیشه موفق نبود. نشریه ورایتی با اشاره به این فیلم نوشت که وایس و همبازی‌اش ایمی پولر فرصت کمتری برای درخشش نسبت به توانایی‌هایشان داشتند. با این حال، نقش بعدی او در کنار کیانو ریوز در فیلم اکشن “کنستانتین”، که بر اساس یک کتاب کمیک ساخته شده بود، با بازخوردهای مثبتی روبرو شد و نشریه فیلم ثرت بازی او را در نمایش بدبینی و تبدیل شدن آن به وحشت، مؤثر ارزیابی کرد.

نقطه عطف بزرگ در دهه ۲۰۰۰ برای ریچل وایس، حضور او در فیلم “باغبان وفادار” (۲۰۰۵) به کارگردانی فرناندو میرلس بود. این فیلم که اقتباسی هیجان‌انگیز از رمانی از جان لو کاره بود و در کنیا روایت می‌شد، فرصتی بی‌نظیر برای وایس فراهم آورد. او در این فیلم نقش تسا کوایل، یک فعال حقوقی که با یک دیپلمات بریتانیایی ازدواج کرده، را ایفا کرد.

فیلم “باغبان وفادار” با تحسین گسترده منتقدان روبرو شد و بازی وایس به طور خاص مورد ستایش قرار گرفت. او برای این نقش جوایز معتبری از جمله اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن، گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن، و جایزه انجمن بازیگران سینما را دریافت کرد. روزنامه گاردین عملکرد او را عاملی برای تثبیت جایگاهش در رده اول بازیگران بریتانیایی دانست و بی‌بی‌سی بازی او را “استثنایی” و ترکیبی از جذابیت ستاره سینما و احساس خام توصیف کرد. در ادامه این موفقیت‌ها، در سال ۲۰۰۶، وایس جایزه بفتا بریتانیا برای هنرمند بریتینیایی سال را نیز دریافت نمود.

پس از “باغبان وفادار”، وایس در سال ۲۰۰۶ در فیلم درام رمانتیک “چشمه” به کارگردانی دارن آرونوفسکی بازی کرد. در همان سال، او صداپیشگی اژدهای سفیرای را در فیلم فانتزی “اِرَگان” بر عهده داشت. لازم به ذکر است که وایس پیشنهاد بازی در دنباله فیلم “مومیایی: مقبره امپراتور اژدها” را به دلیل نارضایتی از فیلمنامه رد کرد و این نقش در نهایت به ماریا بلو رسید. از دیگر فیلم‌های او در این دوره می‌توان به درام “شب‌های زغال اخته من” (۲۰۰۷) اثر وونگ کار وای و فیلم سرگرم‌کننده “برادران بلوم” (۲۰۰۸) اثر رایان جانسون اشاره کرد.

پایان بخش دهه ۲۰۰۰ برای وایس با نقش‌آفرینی در فیلم درام تاریخی اسپانیایی “آگورا” (۲۰۰۹) به کارگردانی الخاندرو آمنابار همراه بود. او در این فیلم نقش اصلی هیپاتیای اسکندریه، فیلسوف و ریاضیدان مشهور را بازی کرد.

نیویورک تایمز بازی او را “ماهرانه” دانست و به نمایش حضور دلسوزانه او اشاره کرد. در همان سال، وایس در صحنه تئاتر نیز خوش درخشید و در نمایش احیا شده “اتوبوسی به نام هوس” اثر تنسی ویلیامز، نقش بلانش دوبوا را ایفا کرد. بازی او در این نمایش نیز مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و روزنامه دیلی تلگراف نوشت که او “به طرز باشکوهی به این چالش پاسخ می‌دهد”. به طور کلی، دهه ۲۰۰۰ دورانی بود که ریچل وایس توانایی‌های خود را در ژانرهای مختلف سینما و همچنین تئاتر به اثبات رساند و به یکی از برجسته‌ترین بازیگران نسل خود تبدیل شد.

فعالیت‌ها در دهه ۲۰۱۰

دهه ۲۰۱۰ میلادی دورانی پرکار و موفق برای ریچل وایس، بازیگر برجسته بریتانیایی، در سینما و تئاتر بود. او در این دهه در فیلم‌های متنوعی به ایفای نقش پرداخت و جوایز معتبری را از آن خود کرد.

در سال ۲۰۱۰، وایس در فیلم “افشاگر” بازی کرد که بر اساس داستان واقعی قاچاق انسان توسط کارمندان یک شرکت پیمانکار ساخته شده بود. این فیلم در جشنواره تورنتو به نمایش درآمد و بازی قدرتمند وایس در نقش یک کارمند سازمان ملل که فساد را افشا می‌کند، تحسین منتقدان را برانگیخت. مجله ورایتی از بازی او تمجید کرد و نوشت که “بازی وایس بیننده را در تمام طول مسیر جذب خود نگه می‌دارد.” در همین سال، او تجربه کوتاهی در دنیای انیمیشن داشت و به عنوان صداپیشه مهمان در یکی از قسمت‌های فصل بیست و دوم سریال محبوب “سیمپسون‌ها” حضور یافت.

سال ۲۰۱۱ نیز برای وایس سال پرکاری بود. او در اقتباس سینمایی از نمایشنامه “دریای عمیق آبی”، درام “۳۶۰” ساخته فرناندو میرلس، تریلر جاسوسی “پیج ایت” از بی‌بی‌سی و فیلم هیجان‌انگیز “خانه رؤیایی” نقش‌آفرینی کرد. در سال ۲۰۱۲، او در فیلم اکشن هیجان‌انگیز “میراث بورن” که بخشی از مجموعه فیلم‌های بورن بود، به ایفای نقش پرداخت. وایس همچنین صحنه‌هایی را برای فیلم “به سوی شگفتی” ترنس مالیک فیلمبرداری کرد، هرچند این صحنه‌ها در نسخه نهایی فیلم حذف شدند.

در سال ۲۰۱۳، وایس به صحنه برادوی بازگشت و در کنار همسرش، دنیل کریگ، در احیای نمایشنامه “خیانت” اثر هارولد پینتر بازی کرد. این نمایش که از اکتبر ۲۰۱۳ تا ژانویه ۲۰۱۴ روی صحنه بود، موفقیت بزرگی در گیشه کسب کرد و با فروش ۱۷.۵ میلیون دلار، دومین نمایشنامه پرفروش برادوی در سال ۲۰۱۳ شد. در همان سال، وایس در فیلم فانتزی “اوز بزرگ و قدرتمند” نقش اِوانورا را ایفا کرد.

نیمه دوم دهه ۲۰۱۰ نیز شاهد حضور پررنگ وایس در سینما بود. در سال ۲۰۱۵، او در فیلم درام “جوانی” و فیلم علمی تخیلی “خرچنگ” بازی کرد که فیلم دوم برنده جایزه هیئت داوران جشنواره کن شد. در سال ۲۰۱۶، وایس در فیلم درام “نور بین اقیانوس‌ها” ظاهر شد و سپس نقش مورخ هولوکاست، دبورا لیپستات، را در فیلم “انکار” به تصویر کشید؛ این فیلم بر اساس کتابی از لیپستات ساخته شده بود.

در سال ۲۰۱۷، وایس نقش اصلی را در فیلم “دخترعموی من راشل” ایفا کرد که اقتباسی از رمان معروف دافنه دو موریه بود. در سال ۲۰۱۸ نیز در فیلم زندگینامه‌ای بریتانیایی “مرسی” درباره دریانورد دونالد کروهرست، به کارگردانی جیمز مارش، همبازی شد.

ریچل وایس در این دهه شرکت تولیدی خود را با نام LC6 Productions راه‌اندازی کرد. اولین فیلم بلند این شرکت، “نافرمانی”، در سال ۲۰۱۷ منتشر شد که وایس در کنار ریچل مک‌آدامز در آن بازی کرد. این فیلم که در یک محله یهودی ارتدکس در لندن اتفاق می‌افتد، با پیشینه وایس که در نزدیکی چنین محله‌ای بزرگ شده و در خانواده‌ای یهودی رشد یافته بود، ارتباط مضمونی داشت. وایس درباره ارتباط خود با این دین گفته است که هرگز به طور کامل با آن احساس نزدیکی نکرده و خود را “واقعاً نافرمان” می‌دانسته و هرگز احساس نکرده که به جایی تعلق دارد.

اوج افتخارات وایس در این دهه با بازی در فیلم “سوگلی” در سال ۲۰۱۸ رقم خورد. او برای نقش سارا چرچیل در این فیلم، جایزه بفتا بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت کرد و برای دومین بار نامزد جایزه اسکار در همین رده شد. در اواخر این دهه، وایس به دنیای سینمایی مارول پیوست. در آوریل ۲۰۱۹، مذاکرات او برای حضور در فیلم “بیوه سیاه” آغاز شد و در ژوئیه همان سال، نقش او به عنوان ملینا وستوکوف تأیید شد. این فیلم در نهایت در ژوئیه ۲۰۲۱ منتشر شد.

ریچل وایس در دهه ۲۰۲۰

در دهه ۲۰۲۰، ریچل وایس در پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی جدیدی حضور یافت. از جمله کارهای او در این دوره، بازی در نقش اصلی و همچنین تهیه‌کنندگی اجرایی مینی‌سریال تریلر حلقه مردگان (Dead Ringers) است. این مینی‌سریال که بر اساس فیلمی به همین نام ساخته شده در سال ۱۹۸۸ بازسازی شده است، از طریق سرویس آمازون پرایم ویدئو منتشر شد.

زندگی شخصی ریچل وایس

ریچل وایس، بازیگر سرشناس، زندگی شخصی پرفراز و نشیبی داشته است که همواره مورد توجه رسانه‌ها بوده است. در سال ۲۰۰۱، وایس با دارن آرونوفسکی، فیلمساز و تهیه‌کننده آمریکایی، آشنا شد. این آشنایی در پشت صحنه تئاتر آلمیدا در لندن، جایی که وایس در نمایش “شکل چیزها” بازی می‌کرد، صورت گرفت. رابطه آن‌ها جدی شد و وایس در سال ۲۰۰۲ به نیویورک نقل مکان کرد تا در کنار آرونوفسکی باشد.

این زوج در سال ۲۰۰۵ نامزد کردند و در مه ۲۰۰۶، صاحب پسری به نام مکس شدند که در نیویورک به دنیا آمد. آن‌ها در منطقه ایست ویلیج منهتن ساکن بودند و مراسم ختنه (بریت میلاه) پسرشان توسط موهل فیلیپ شرمن انجام شد. با این حال، در نوامبر ۲۰۱۰، وایس و آرونوفسکی جدایی خود را پس از ماه‌ها دوری اعلام کردند. آن‌ها تأکید کردند که با وجود جدایی، دوستان نزدیکی باقی مانده و متعهد به بزرگ کردن پسرشان با همکاری یکدیگر در نیویورک هستند.

فصل جدیدی در زندگی ریچل وایس در اواخر سال ۲۰۱۰ آغاز شد. او که سال‌ها با دانیل کریگ، بازیگر انگلیسی و ستاره فیلم‌های جیمز باند، دوست بود، در دسامبر ۲۰۱۰ با او وارد رابطه شد. این دو پیش از این در سال ۲۰۱۱ در فیلم “خانه رؤیایی” با هم همبازی شده بودند. رابطه آن‌ها به سرعت پیش رفت و در ۲۲ ژوئن ۲۰۱۱ در یک مراسم کاملاً خصوصی در نیویورک ازدواج کردند. در این مراسم تنها چهار مهمان حضور داشتند که شامل پسر وایس و دختر کریگ از روابط قبلی‌شان بود. در سپتامبر ۲۰۱۸، خبر تولد اولین فرزند مشترک آن‌ها، یک دختر، منتشر شد.

ریچل وایس علاوه بر موفقیت در بازیگری، حضور چشمگیری در دنیای مد و رسانه نیز داشته است. او بارها بر روی جلد مجلات معتبری مانند ووگ ظاهر شده و به عنوان الهام‌بخش نارسیسو رودریگز، طراح مد برجسته، شناخته می‌شود. در سال ۲۰۱۰، او به عنوان سفیر جهانی برند آرایشی و بهداشتی لورآل انتخاب شد. نکته جالب توجه در مورد آمادگی او برای نقش‌هایش، این است که برای بازی در فیلم “برادران بلوم” کاراته یاد گرفت. ریچل وایس که اصالتاً شهروند بریتانیا بود، در سال ۲۰۱۱ تابعیت کشور آمریکا را نیز دریافت کرد.

فیلم های ریچل وایس

سریال های ریچل وایس

نمایش ها

بیوگرافی ریچل وایس و همسرش