کلی کلارکسون (Kelly Clarkson) یکی از برجسته‌ترین و موفق‌ترین چهره‌های صنعت موسیقی آمریکا است که مسیر شهرت خود را از یک برنامه استعدادیابی آغاز کرد و به یکی از پرفروش‌ترین خوانندگان جهان تبدیل شد. این نوشتار به بررسی زندگی و کارنامه هنری کلی کلارکسون، از روزهای اولیه حضورش در «امریکن آیدل» تا تبدیل شدن به یک خواننده برنده جایزه گرمی، ترانه‌سرا، مجری تلویزیونی و نویسنده می‌پردازد. با نگاهی به بیوگرافی او، نه تنها با آثار ماندگارش آشنا می‌شویم، بلکه مسیر پرفرازونشیب و موفقیت‌آمیز او را نیز دنبال خواهیم کرد.
جدول محتوا
- بیوگرافی کلی کلارکسون
- مسیر شغلی و چالش‌ها
- از «آمریکان آیدل» تا اوج شهرت
- کلی کلارکسون: از آیدل تا شهرت جهانی
- اولین تجربه سینمایی و تلویزیونی
- کلی کلارکسون: دوران گذار و موفقیت با آلبوم «بریک‌اوی» (۲۰۰۴-۲۰۰۶)
- تک‌آهنگ‌های موفق و جوایز متعدد
- ۲۰۰۷–۲۰۰۹: آلبوم‌های My December و All I Ever Wanted
- ۲۰۱۰–۲۰۱۲: آلبوم‌های Stronger، Duets و Greatest Hits – Chapter One
- ۲۰۱۳–۲۰۱۵: آلبوم‌های Wrapped in Red و Piece by Piece
- ۲۰۱۶–۲۰۱۸: کتاب‌های کودکان، Meaning of Life و The Voice
- ۲۰۱۹–۲۰۲۲: The Kelly Clarkson Show و When Christmas Comes Around…
- ۲۰۲۳–۲۰۲۴: آلبوم Chemistry
- فعالیت‌های اجتماعی
- تأثیرپذیری
- زندگی خانوادگی
- فعالیت‌های بشردوستانه
| نام نام خانوادگی: | کلی برین کلارکسون Kelly Brianne Clarkson |
| نام هنری: | لی کلارکسون Kelly Clarkson |
| تاریخ تولد: | ۲۴ آوریل ۱۹۸۲ 4/اردیبهشت/1361 |
| سن: | 43 سال و 4 ماه |
| محل تولد: | تگزاس آمریکا |
| قد: | 157 سانتیمتر |
| وزن: | 92 کیلوگرم |
| صفحه imdb: | imdb |
بیوگرافی کلی کلارکسون
کلی برین کلارکسون (متولد ۲۴ آوریل ۱۹۸۲)، که بیشتر با نام حرفه‌ای کلی کلارکسون شناخته می‌شود، خواننده، ترانه‌سرا و مجری تلویزیونی آمریکایی است.
دوران کودکی و سال‌های اولیه
کلی کلارکسون در فورت ورث، تگزاس به دنیا آمد. پدرش، استیون مایکل کلارکسون (مهندس سابق) و مادرش، جین آن رز (معلم زبان انگلیسی) بودند. او یک برادر بزرگتر به نام جیسون و یک خواهر بزرگتر به نام آلیسا دارد. همچنین، دو برادر ناتنی کوچکتر از ازدواج دوم پدرش دارد. والدین کلی در شش سالگی او از هم جدا شدند و این موضوع باعث شد که هر کدام از فرزندان با یکی از اعضای خانواده زندگی کنند. کلی با مادرش ماند، برادرش به نزد پدر رفت و خواهرش نزد عمه‌اش زندگی کرد.
مادرش بعدها با جیمی تیلور ازدواج کرد. کلی کلارکسون اصالتاً انگلیسی، ولزی، ایرلندی و یونانی دارد. او در خانواده‌ای محافظه‌کار و مذهبی (تعمیدی جنوبی) بزرگ شد و همیشه در فعالیت‌های کلیسا و گروه جوانان آن شرکت داشت.
کلارکسون در برلسون، تگزاس بزرگ شد و تحصیلات خود را در مدرسه راهنمایی پاولین هیوز آغاز کرد. در کلاس هفتم، معلم آواز مدرسه‌اش، سینتیا گلن، صدای او را در راهرو شنید و از او خواست تا برای گروه کُر مدرسه تست بدهد. کلی به او گفت که هرگز آموزش حرفه‌ای در زمینه آواز ندیده است. او در سال ۲۰۰۰ از دبیرستان برلسون فارغ‌التحصیل شد و در چندین تئاتر موزیکال از جمله Annie Get Your Gun و Seven Brides for Seven Brothers به ایفای نقش پرداخت. او پس از آن آموزش آواز را به امید دریافت بورسیه تحصیلی موسیقی در دانشگاه آغاز کرد.
مسیر شغلی و چالش‌ها
پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، کلارکسون بورسیه‌های کامل از دانشگاه‌های تگزاس در آستین، دانشگاه نورث تگزاس و کالج موسیقی برکلی را رد کرد. او معتقد بود که آمادگی لازم برای شروع مستقل در دنیای موسیقی را دارد و در آینده برای تحصیل به دانشگاه خواهد رفت.
او با انجام کارهای مختلف، هزینه‌های ساخت یک دمو را تأمین کرد و سعی کرد آن را به شرکت‌های ضبط موسیقی ارائه دهد، اما پاسخ چندانی دریافت نکرد. کلی دو قرارداد ضبط را از شرکت‌های “جایو رکوردز” و “اینترسکوپ رکوردز” رد کرد؛ زیرا می‌ترسید که آن‌ها او را در قالب یک خواننده “پاپ معمولی” محدود کنند. او با اطمینان از اینکه فرصت بهتری برایش فراهم خواهد شد، در سال ۲۰۰۱ به لس آنجلس رفت تا رؤیای خود را در موسیقی دنبال کند. در آنجا، به عنوان سیاهی‌لشکر در چند سریال تلویزیونی مانند Sabrina, the Teenage Witch و Dharma & Greg حضور یافت و برای مدتی با موسیقی‌دان، “گری گافین” همکاری کرد تا پنج قطعه دمو ضبط کرده و یک قرارداد ضبط به دست آورد.
با این حال، تلاش‌های اولیه او به دلیل اینکه شرکت‌های ضبط معتقد بودند صدایش “بیش از حد شبیه به سیاه‌پوستان” است، با شکست مواجه شد. در نهایت، به دلیل کمبود فرصت‌های شغلی و آتش‌سوزی در آپارتمانش، کلارکسون مجبور شد به برلسون بازگردد و در آنجا به کارهای مختلفی مشغول شود.
از «آمریکان آیدل» تا اوج شهرت
کلی کلارکسون، خواننده، ترانه‌سرا و مجری تلویزیون آمریکایی، با پیروزی در اولین فصل مسابقه استعدادیابی «آمریکان آیدل»، مسیر موفقیت خود را آغاز کرد. او با صدایی قدرتمند و شخصیتی صمیمی، به سرعت به یکی از محبوب‌ترین چهره‌های صنعت موسیقی تبدیل شد.
دوران «آمریکان آیدل» و آغاز حرفه موسیقی (۲۰۰۲-۲۰۰۳)
پس از بازگشت به زادگاهش، برلسون، کلی کلارکسون با تشویق دوستانش در تست‌های فصل اول مسابقه «آمریکان آیدل: جستجو برای یک سوپراستار» در می ۲۰۰۲ شرکت کرد. او در این مسابقه پیشرفت کرد و با دریافت «بلیط طلایی» به مرحله هالیوود راه یافت.
کلی در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۲، فصل اول مسابقه را «گتو» (به معنی بی‌نظم و بی‌کیفیت) توصیف کرد و توضیح داد: «در فصل ما، همه مثل بچه‌هایی در یک اردوگاه بودیم. هیچ‌کس نمی‌دانست چه کاری باید انجام دهد. هر روز برنامه در حال تغییر بود. آن‌ها یک فصل از “پاپ آیدل” در بریتانیا ساخته بودند، اما بازار آمریکا بسیار متفاوت است. ما را در یک مرکز خرید رها کردند و گفتند ‘برای تلویزیون ملی لباس پیدا کنید.’ من شاید نزدیک‌ترین فرد به آدم‌های بی‌خانمان بودم. چه می‌خریدم؟ حدس می‌زنم شلوار سفید؟ قطعاً شبیه یک پیشخدمت کافه به نظر می‌رسیدم.»
در نهایت، در تاریخ ۴ سپتامبر ۲۰۰۲، کلی کلارکسون با کسب ۵۸ درصد آرا در برابر نفر دوم، جاستین گوارینی، در تئاتر کداک (امروزه با نام دالبی) برنده مسابقه شد.
بلافاصله پس از این پیروزی، سایمون فولر (خالق «آمریکان آیدل») و کلایو دیویس (تهیه‌کننده اجرایی آلبوم اول او) قراردادی با او برای شرکت‌های RCA Records، ۱۹ Recordings و S Records امضا کردند. در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۲، اولین تک‌آهنگ او با نام‌های «Before Your Love» و «A Moment Like This» منتشر شد. هر دو آهنگ را کلی در فینال مسابقه اجرا کرده بود. این تک‌آهنگ پس از ورود به رتبه ۶۰ جدول بیلبورد هات ۱۰۰، هفته بعد به رتبه ۵۲ و سپس به رتبه اول صعود کرد. این آهنگ با بزرگترین جهش به رتبه اول، رکورد ۳۸ ساله گروه افسانه‌ای بیتلز را شکست و در نهایت به پرفروش‌ترین تک‌آهنگ سال ۲۰۰۲ در ایالات متحده تبدیل شد.
کلی کلارکسون: از آیدل تا شهرت جهانی
کلی کلارکسون، خواننده و ترانه‌سرای آمریکایی، پس از پیروزی در فصل اول مسابقه “امریکن آیدل” (American Idol)، به سرعت مسیر موفقیت را طی کرد و به یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی پاپ تبدیل شد. اولین آلبوم او، “ممنون” (Thankful)، آغازگر یک دوران حرفه‌ای پرفراز و نشیب بود که شامل موفقیت‌های تجاری و انتقادی، و همچنین تجربه‌هایی نه چندان موفق در سینما می‌شد.
آلبوم “ممنون” و آغاز موفقیت
اولین آلبوم کلی کلارکسون، با نام “ممنون” (Thankful)، در تاریخ ۱۵ آوریل ۲۰۰۳ منتشر شد. این آلبوم که ترکیبی از سبک‌های پاپ، آر‌اندبی معاصر و گاسپل بود، با همکاری هنرمندان برجسته‌ای مانند رت لارنس، دایان وارن و بیبی‌فیس تولید شد. در دورانی که سبک آر‌اندبی شهری (Urban R&B) بر صنعت موسیقی تسلط داشت، این آلبوم مورد استقبال منتقدان قرار گرفت.
استقبال منتقدان: استفن توماس ارلوین از وبسایت AllMusic، صدای کلارکسون را تحسین کرد و نوشت که او “در طول این آلبوم، کاری می‌کند که همه چیز بی‌زحمت و جذاب به نظر برسد. او می‌تواند زمزمه کند، می‌تواند با تمام قدرت بخواند، و در عین حال که جذاب و باهوش است، به همان اندازه معصوم و مانند دختر همسایه است.” هنری گلدبلت از نشریه Entertainment Weekly نیز اشاره کرد که “کلارکسون با کنترل استادانه، از نت‌های مختلف عبور می‌کند، گویی که ده‌ها سال است این کار را انجام می‌دهد.”
موفقیت تجاری: آلبوم “ممنون” در جدول بیلبورد ۲۰۰ در رتبه اول قرار گرفت و بیش از ۴.۵ میلیون نسخه در سراسر جهان فروخت. این آلبوم در آمریکا گواهینامه پلاتین دوگانه، در کانادا پلاتین و در ژاپن و استرالیا گواهینامه طلا دریافت کرد. مجله بیلبورد نیز کلارکسون را در فهرست “۱۰ هنرمند برتر پاپ زن” سال ۲۰۰۳ در رتبه دهم قرار داد.
“خانم مستقل” و نامزدی جایزه گرمی
اولین تک‌آهنگ آلبوم، “خانم مستقل” (Miss Independent)، به اولین موفقیت بین‌المللی کلارکسون تبدیل شد و به جمع ۱۰ آهنگ برتر در پنج کشور، از جمله آمریکا، راه یافت. این تک‌آهنگ گواهینامه طلا دریافت کرد و اولین نامزدی جایزه گرمی را در بخش “بهترین اجرای آواز پاپ زن” در چهل و ششمین دوره جوایز گرمی برای کلارکسون به ارمغان آورد. پس از آن، دو تک‌آهنگ دیگر به نام‌های “پایین” (Low) و “مشکل با عشق این است” (The Trouble with Love Is) نیز منتشر شدند که دومی در موسیقی متن فیلم رمانتیک بریتانیایی “در واقع عشق” (Love Actually) استفاده شد.
اولین تجربه سینمایی و تلویزیونی
فیلم: “از جاستین تا کلی”: کلارکسون در ژوئن ۲۰۰۳، اولین تجربه بازیگری خود را در فیلم کمدی-موزیکال “از جاستین تا کلی” (From Justin to Kelly)، در کنار جاستین گوارینی، دیگر فینالیست امریکن آیدل، تجربه کرد. این فیلم با انتقادهای منفی منتقدان روبرو شد و در گیشه نیز شکست خورد. خود کلارکسون بعدها توضیح داد که “بر اساس قرارداد مجبور به بازی در این فیلم بوده و از آن خوشش نیامده است.”
حضورهای تلویزیونی: در سال ۲۰۰۲، کلارکسون به همراه داوران امریکن آیدل، یعنی پائولا عبدل و رندی جکسون و مجریان برایان دانکلمن و رایان سیکرست، در قسمت اول فصل هشتم سریال کمدی MADtv حضور پیدا کرد. او همچنین در دو قسمت از سریال درام “رویاهای آمریکایی” (American Dreams) در نقش برندا لی ایفای نقش کرد.
مسابقه “آیدل جهانی”: در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۳، کلارکسون در مسابقه تلویزیونی “آیدل جهانی” (World Idol) در لندن شرکت کرد که در آن، برندگان اصلی مسابقات آیدل از سراسر جهان به رقابت پرداختند. او که بر اساس قرارداد ملزم به شرکت بود، آهنگ “احساس یک زن طبیعی را به من می‌دهی” ((You Make Me Feel Like) A Natural Woman) از آرتا فرانکلین را اجرا کرد و با کسب ۹۷ امتیاز، پس از کرت نیلسن از نروژ، دوم شد.
کلی کلارکسون: دوران گذار و موفقیت با آلبوم «بریک‌اوی» (۲۰۰۴-۲۰۰۶)
کلی کلارکسون در تلاشی آگاهانه برای فاصله گرفتن از تصویر خواننده‌ای که از برنامه “امریکن آیدل” به شهرت رسیده بود، دست به تغییرات بزرگی زد. او مدیریت خود را تغییر داد و برای ساخت دومین آلبوم استودیویی‌اش، «بریک‌اوی» (Breakaway)، رویکرد جدیدی را در پیش گرفت و به سمت موسیقی راک گرایش پیدا کرد.
آلبوم «بریک‌اوی»: تولد یک ستاره پاپ-راک
کلارکسون با همکاری تهیه‌کننده اجرایی، کلایو دیویس، و ترانه‌سرایان برجسته موسیقی پاپ و راک مانند بن مودی (عضو سابق گروه اونسنس)، دیوید هاجز، و مکس مارتین، شش قطعه از آلبوم را نوشت. آلبوم «بریک‌اوی» که در تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۰۴ منتشر شد، با تحسین منتقدان روبه‌رو شد و از نظر تجاری، موفق‌ترین آلبوم کلارکسون لقب گرفت.
این آلبوم که در رتبه سوم جدول بیلبورد ۲۰۰ کار خود را آغاز کرده بود، به سومین آلبوم پرفروش سال ۲۰۰۵ در ایالات متحده تبدیل شد و گواهینامه شش‌بار پلاتینیوم را از انجمن صنعت ضبط آمریکا (RIAA) دریافت کرد. موفقیت این آلبوم تنها به آمریکا محدود نشد و در سراسر جهان، از جمله هلند و ایرلند، به صدر جدول‌ها رسید. «بریک‌اوی» به هفتمین آلبوم پرفروش سال ۲۰۰۵ در جهان تبدیل شد و بیش از دوازده میلیون نسخه در سراسر دنیا فروش داشت. در نتیجه این موفقیت، مجله بیلبورد، کلارکسون را به عنوان «برترین خواننده زن سال» معرفی کرد.
تک‌آهنگ‌های موفق و جوایز متعدد
پنج تک‌آهنگ از آلبوم «بریک‌اوی» منتشر شد که هر کدام به موفقیت‌های چشمگیری دست یافتند:
«بریک‌اوی» (Breakaway): این آهنگ که ابتدا در سال ۲۰۰۴ برای فیلم دیزنی «خاطرات پرنسس ۲» منتشر شده بود، به عنوان پنجمین تک‌آهنگ آلبوم دوباره منتشر شد و به رتبه ششم جدول بیلبورد هات ۱۰۰ رسید. این آهنگ ۲۱ هفته در صدر جدول «ادالت کانتامپورری» و ۲۸ هفته در صدر جدول «ادالت کانتامپورری آودینس» ماند.
«از وقتی رفته‌ای» (Since U Been Gone): این آهنگ که به عنوان اولین تک‌آهنگ آلبوم منتشر شد، به بزرگترین موفقیت کلارکسون در جدول هات ۱۰۰ تبدیل شد و با وجود قرار گرفتن در رتبه دوم، بیش از هر آهنگ دیگری از او در این جدول موفق بود.
«پشت این چشمان فندقی» (Behind These Hazel Eyes) و «به خاطر تو» (Because of You): این دو آهنگ نیز به ترتیب در رتبه‌های ششم و هفتم جدول هات ۱۰۰ قرار گرفتند. آهنگ «به خاطر تو» به بزرگترین موفقیت جهانی کلارکسون تبدیل شد و در جدول‌های اروپایی و کشورهایی مانند برزیل، هلند، دانمارک و سوئیس به رتبه اول رسید.
«دور شو» (Walk Away): این آهنگ در نهایت به رتبه دوازدهم جدول هات ۱۰۰ رسید.
«بریک‌اوی» جوایز متعددی را برای کلارکسون به ارمغان آورد، از جمله دو جایزه در چهل و هشتمین دوره جوایز گرمی: «بهترین اجرای صوتی پاپ زن» برای آهنگ «از وقتی رفته‌ای» و «بهترین آلبوم آواز پاپ» برای خود آلبوم. او همچنین دو سال متوالی، برای موزیک ویدیوهای «از وقتی رفته‌ای» و «به خاطر تو»، برنده جایزه «بهترین ویدیوی زن» در جوایز ویدیو موزیک ام‌تی‌وی شد.
در این دوره، کلارکسون تورهای متعددی از جمله تور جهانی بریک‌اوی را برگزار کرد و در برنامه‌های تلویزیونی و رویدادهای مهمی مانند بازی‌های فینال ان‌بی‌ای، المپیک زمستانی ۲۰۰۶ تورین و تبلیغات شرکت فورد به اجرای برنامه پرداخت.
۲۰۰۷–۲۰۰۹: آلبوم‌های My December و All I Ever Wanted
My December:
سومین آلبوم استودیویی کلارکسون با عنوان “My December” در ۲۲ ژوئن ۲۰۰۷ منتشر شد. این آلبوم با مضامین تیره‌تر و موسیقی راک سنگین‌تر از آثار قبلی او متمایز بود. در این پروژه، کلارکسون به عنوان تهیه‌کننده اجرایی فعالیت کرد و در نوشتن تمام ترانه‌ها مشارکت داشت. او به جای تهیه‌کنندگان قبلی، با اعضای گروه خود همکاری کرد، که این تصمیم منجر به اختلافاتی با شرکت آرسی‌ای (RCA) و رئیس آن، کلایو دیویس، شد. دیویس معتقد بود که آلبوم از جذابیت تجاری کافی برخوردار نیست و از کلارکسون خواست تا آهنگ‌ها را دوباره ضبط کند، اما او نپذیرفت. کلارکسون در دفاع از خود گفت: “بیش از ۱۵ میلیون آلبوم در سراسر جهان فروخته‌ام، اما هنوز کسی به حرف من گوش نمی‌دهد. به ستاره بودن اهمیتی نمی‌دهم. من همیشه فقط می‌خواستم آواز بخوانم و بنویسم.”
با وجود نقدهای مثبت، به دلیل کمبود تبلیغات از سوی آرسی‌ای، تور برنامه‌ریزی‌شده “My December Tour” لغو شد و به یک تور کوچکتر تبدیل شد. کلارکسون بعداً با نارول بلک‌استاک، مدیر برنامه‌های هنری و همسر ریبا مک‌اینتایر، دوست صمیمی‌اش، قرارداد بست. او بعدها از دیویس عذرخواهی کرد و او را “مشاور اصلی” موفقیت خود نامید.
“My December” در جایگاه دوم جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت و در سراسر جهان بیش از ۲.۵ میلیون نسخه فروخت. تنها تک‌آهنگ موفق آن، “Never Again”، به رتبه هشتم جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد رسید که بالاترین رتبه آغازین او در این جدول بود.
All I Ever Wanted:
چهارمین آلبوم کلارکسون با عنوان “All I Ever Wanted” در ۶ مارس ۲۰۰۹ منتشر شد. در این آلبوم، او به همکاری با تهیه‌کنندگان قبلی خود بازگشت و به سبک پاپ نزدیک‌تر شد. آلبوم با استقبال مثبت منتقدان روبه‌رو شد و در جایگاه اول جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت و برای دو هفته در این رتبه باقی ماند. این آلبوم بیش از یک میلیون نسخه در آمریکا فروخت و نامزد جایزه گرمی بهترین آلبوم آواز پاپ شد.
تک‌آهنگ اصلی آلبوم، “My Life Would Suck Without You”، به موفقیت بزرگی دست یافت و با جهشی بزرگ از رتبه ۹۷ به رتبه اول جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد رسید و رکورد جهش بزرگ به صدر جدول را شکست. این آلبوم همچنین دو تک‌آهنگ موفق دیگر، “I Do Not Hook Up” و “Already Gone” را به همراه داشت.
۲۰۱۰–۲۰۱۲: آلبوم‌های Stronger، Duets و Greatest Hits – Chapter One
Stronger:
در سال ۲۰۱۰، کلارکسون با جیسون آلدین در تک‌آهنگ کانتری “Don’t You Wanna Stay” همکاری کرد. این آهنگ به اولین ترانه شماره یک او در جدول آهنگهای داغ کانتری بیلبورد تبدیل شد و با فروش ۲.۷ میلیون نسخه، پرفروش‌ترین همکاری کانتری در تاریخ لقب گرفت.
پنجمین آلبوم استودیویی کلارکسون، “Stronger”، در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۱ منتشر شد. این آلبوم ترکیبی از پاپ، راک و کانتری بود و در جایگاه دوم جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت. “Stronger” مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و جایزه گرمی بهترین آلبوم آواز پاپ را از آن خود کرد و کلارکسون را به اولین هنرمندی تبدیل کرد که دو بار این جایزه را می‌برد.
تک‌آهنگ اصلی آلبوم، “Mr. Know It All”، به موفقیت بین‌المللی دست یافت. تک‌آهنگ دوم، “Stronger (What Doesn’t Kill You)”، به سومین ترانه شماره یک او در جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد تبدیل شد و پرفروش‌ترین تک‌آهنگ کلارکسون باقی ماند.
Duets و Greatest Hits – Chapter One:
در سال ۲۰۱۲، کلارکسون به عنوان داور و مربی در برنامه تلویزیونی “Duets” شرکت کرد. در همین سال، او برای جشن دهمین سالگرد فعالیت حرفه‌ای خود، اولین آلبوم برگزیده آهنگ‌هایش را با عنوان “Greatest Hits – Chapter One” منتشر کرد. این آلبوم شامل سه آهنگ جدید بود که تک‌آهنگ “Catch My Breath” از میان آن‌ها به موفقیت رسید و چهاردهمین ترانه او بود که وارد ۲۰ آهنگ برتر جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد شد.
۲۰۱۳–۲۰۱۵: آلبوم‌های Wrapped in Red و Piece by Piece
Wrapped in Red:
در ژانویه ۲۰۱۳، کلارکسون در مراسم تحلیف دوم ریاست‌جمهوری باراک اوباما، سرود ملی آمریکا را اجرا کرد. در اکتبر ۲۰۱۳، او ششمین آلبوم استودیویی و اولین آلبوم کریسمس خود، “Wrapped in Red” را منتشر کرد که با استقبال خوبی مواجه شد. این آلبوم در جایگاه اول جدول آلبوم‌های تعطیلات بیلبورد قرار گرفت و به پرفروش‌ترین آلبوم تعطیلات سال تبدیل شد.
Piece by Piece:
در فوریه ۲۰۱۵، کلارکسون آلبوم هفتم و آخرین آلبوم خود با شرکت آرسی‌ای، “Piece by Piece” را منتشر کرد. این آلبوم که سبک الکتروپاپ و دنس داشت، سومین آلبوم او بود که در صدر جدول بیلبورد ۲۰۰ قرار گرفت. تک‌آهنگ اصلی آن، “Heartbeat Song”، به موفقیت چشمگیری دست یافت. تک‌آهنگ نهایی آلبوم با عنوان “Piece by Piece” پس از اجرای احساسی کلارکسون در برنامه “امریکن آیدل” (American Idol)، به رتبه هشتم جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد رسید.
۲۰۱۶–۲۰۱۸: کتاب‌های کودکان، Meaning of Life و The Voice
کتاب‌های کودکان و همکاری‌ها:
در سال ۲۰۱۶، کلارکسون اولین کتاب کودکان خود با عنوان “River Rose and the Magical Lullaby” را منتشر کرد. او در این دوره، با هنرمندان مختلفی مانند میشل اوباما، جنل مونی و مسی الیوت در تک‌آهنگ “This Is for My Girls” همکاری کرد.
Meaning of Life و The Voice:
در سال ۲۰۱۷، کلارکسون با شرکت آتلانتیک رکوردز قرارداد بست و هشتمین آلبوم خود با عنوان “Meaning of Life” را منتشر کرد. این آلبوم با الهام از سبک سول ساخته شد و به رتبه دوم جدول بیلبورد ۲۰۰ رسید. در همین سال، او به عنوان مربی در برنامه تلویزیونی “The Voice” به تیم داوری پیوست و با پیروزی دو شرکت‌کننده از تیمش، موفقیت‌های بزرگی به دست آورد.
۲۰۱۹–۲۰۲۲: The Kelly Clarkson Show و When Christmas Comes Around…
The Kelly Clarkson Show:
در سپتامبر ۲۰۱۹، کلارکسون اجرای برنامه گفت‌وگوی تلویزیونی روزانه خود، “The Kelly Clarkson Show” را آغاز کرد که با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد و جوایز متعددی از جمله چند جایزه امی را برای او به ارمغان آورد. در می ۲۰۲۱، ان‌بی‌سی اعلام کرد که برنامه کلارکسون جایگزین برنامه الن دی‌جنرس خواهد شد.
When Christmas Comes Around…:
در سال ۲۰۲۱، کلارکسون نهمین آلبوم استودیویی و دومین آلبوم کریسمس خود با عنوان “When Christmas Comes Around…” را منتشر کرد که نقدهای مثبتی دریافت کرد و نامزد جایزه گرمی شد. در همان سال، او برای سومین بار در برنامه “The Voice” به پیروزی رسید.
۲۰۲۳–۲۰۲۴: آلبوم Chemistry
Chemistry و پروژه‌های جدید:
در مارس ۲۰۲۳، کلارکسون دهمین آلبوم استودیویی خود، “Chemistry” را معرفی کرد که در ژوئن ۲۰۲۳ منتشر شد. تک‌آهنگ‌های اصلی آلبوم، “Mine” و “Me” بودند. در سال ۲۰۲۳، کلارکسون محل تولید برنامه خود را از لس‌آنجلس به نیویورک منتقل کرد. آلبوم “Chemistry” ششمین نامزدی گرمی بهترین آلبوم آواز پاپ را برای کلارکسون به ارمغان آورد و او را به پرافتخارترین هنرمند در این زمینه تبدیل کرد.
۲۰۲۵: لیبل مستقل و موسیقی جدید
در ژانویه ۲۰۲۵، کلارکسون اعلام کرد که لیبل موسیقی مستقل خود را راه‌اندازی کرده و برای اولین بار در حرفه‌اش، موسیقی خود را به صورت مستقل منتشر خواهد کرد. اولین تک‌آهنگ او با این لیبل، “Where Have You Been”، در مه ۲۰۲۵ منتشر شد. در همین سال، او همچنین یک برنامه جدید با عنوان “Songs & Stories with Kelly Clarkson” را آغاز کرد. در جولای ۲۰۲۵ نیز اعلام شد که کلارکسون برای فصل بیست و نهم “The Voice” باز خواهد گشت.
فعالیت‌های اجتماعی
کلی کلارکسون، خواننده، ترانه‌سرا و مجری تلویزیونی آمریکایی، با پیروزی در فصل اول برنامه “آمریکن آیدل” (American Idol) به شهرت رسید و از آن زمان به یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های صنعت موسیقی تبدیل شد. او علاوه بر صدای قدرتمند و انعطاف‌پذیرش، به دلیل فعالیت‌های بشردوستانه و رویکرد صریح خود در زندگی شخصی و هنری، مورد احترام مخاطبان و منتقدان قرار دارد.
هنر و سبک
صدا
منتقدان صدای کلارکسون را در رده “سوپرانو” دسته‌بندی کرده‌اند. مجله رولینگ استون صدای او را دارای “نت‌های زیر دلنشین و نرم، غرش‌های جذاب و میان‌رده‌ای فوق‌العاده مطمئن” توصیف کرده است. جودی روزن نیز از همین مجله، صدای او را “یکی از برجسته‌ترین صداها در دنیای موسیقی” می‌داند. دکتر لوک، تهیه‌کننده برخی از آثار او، کلارکسون را “لنس آرمسترانگ تارهای صوتی” نامیده است. سایمون کاول، خالق “آمریکن آیدل”، بارها صدای او را بهترین در میان برندگان این برنامه دانسته و آن را با صدای خوانندگانی چون سلین دیون مقایسه کرده است. مجله اسکوایر نیز صدای او را “بهترین صدای تاریخ موسیقی پاپ” لقب داده است. کلارکسون به دلیل اجرای زنده بی‌نقص و بدون لب‌خوانی، شهرت دارد. او همچنین به دلیل توانایی‌اش در بازخوانی (کاور) آهنگهای هنرمندان مختلف با سبک‌های گوناگون، عنوان “ملکه کاورها” را به دست آورده است.
ترانه‌سرایی
کلارکسون خود را یک “ترانه‌سرای احساساتی” توصیف می‌کند و معتقد است برای نوشتن باید ارتباط عاطفی شخصی با موضوع داشته باشد. او آهنگ‌سازی را دریچه‌ای برای بیان احساساتش می‌داند و ترانه “Miss Independent” را اولین آهنگی می‌داند که او را به عنوان یک ترانه‌سرا تثبیت کرد. کلارکسون در سال ۲۰۱۳ با انتشار یک نامه سرگشاده، به ادعاهای کلایو دیویس در کتاب خاطراتش اعتراض کرد. دیویس نوشته بود که کلارکسون به دلیل فشار برای ضبط آهنگ “Since U Been Gone” در دفتر او گریه کرده است، اما کلارکسون توضیح داد که ناراحتی او به دلیل انتقادهای دیویس از ترانه‌سرایی او در آهنگ “Because of You” بوده است، جایی که دیویس به او گفته بود “باید دهانش را ببندد و فقط بخواند”. او همچنین از اینکه مجبور به همکاری با دکتر لوک، تهیه‌کننده، شده بود، ابراز نارضایتی کرد و گفت به همین دلیل از گرفتن حق ترانه‌سرایی برای آهنگ پرفروش “My Life Would Suck Without You” خودداری کرده است.
تأثیرپذیری
کلارکسون در هشت سالگی با بازدید از یک کلیسای آفریقایی-آمریکایی در فورت ورث، تگزاس، به موسیقی علاقه‌مند شد. او می‌گوید: “با خودم گفتم، ‘وای، هر حسی که این‌ها دارند، من هم می‌خواهم داشته باشم.'” او از طیف وسیعی از هنرمندان تأثیر گرفته است. آریتا فرانکلین بزرگترین الهام‌بخش او بوده و بسیاری از آهنگ‌هایی که او در “آمریکن آیدل” اجرا کرد، کاورهای فرانکلین بودند. از دیگر خوانندگان تأثیرگذار بر او می‌توان به ویتنی هیوستون، ماریا کری، اتا جیمز، استیوی واندر، کریستینا آگیلرا، ریبا مک‌اینتایر، بت میدلر و رزماری کلونی اشاره کرد. او همچنین تحت تأثیر گروه‌های راک مانند ریدیوهد، گرباج، اراسمیت و جیمی هندریکس قرار داشته است.
تأثیر و میراث
کلارکسون بیش از ۱۰۰ بار در صدر چارت‌های بیلبورد قرار گرفته و ستاره‌ای در پیاده‌روی مشاهیر هالیوود دارد. او بیش از ۲۵ میلیون آلبوم و ۴۵ میلیون تک‌آهنگ در سراسر جهان به فروش رسانده است. او اولین هنرمندی بود که توانست در صدر چارت‌های پاپ، بزرگسالان معاصر، کانتری و دنس بیلبورد قرار بگیرد. مجله تایم معتقد است که “تأثیر ماندگار کلارکسون بر چشم‌انداز موسیقی پاپ از آنچه شنوندگان معمولی تصور می‌کنند، فراتر است.” سایمون کاول می‌گوید: “آنچه او در انگلستان، اروپا و آسیا فروخت، هیچ ربطی به آمریکن آیدل نداشت. همه چیز به این خاطر بود که او یک آلبوم عالی ساخت و صدایی فوق‌العاده دارد. ما خوش‌شانس بودیم که او را پیدا کردیم.” واشنگتن پست می‌نویسد که “صدای قدرتمند و حضور پرانرژی کلارکسون نشان داد که صنعت موسیقی باید شرکت‌کنندگان برنامه‌های استعدادیابی را جدی بگیرد.”
زندگی خانوادگی
در سال ۲۰۱۲، کلارکسون با براندون بلک‌استاک، مدیر برنامه‌های هنری و پسر مدیر سابق خود، نارول بلک‌استاک، وارد رابطه شد. آن‌ها در سال ۲۰۱۳ ازدواج کردند و صاحب یک دختر و یک پسر شدند. در سال ۲۰۲۰، کلارکسون درخواست طلاق داد و این جدایی در مارس ۲۰۲۲ نهایی شد. در نوامبر ۲۰۲۳، دادگاه او را محق دریافت بیش از ۲.۶ میلیون دلار از براندون بابت کمیسیون‌هایی دانست که او به طور غیرقانونی به عنوان مدیر از او دریافت کرده بود. براندون بلک‌استاک در اوت ۲۰۲۵ در سن ۴۸ سالگی درگذشت.
سلامت: او از سال ۲۰۰۶ با یک بیماری خودایمنی و یک بیماری تیروئید دست و پنجه نرم می‌کند.
تغییر نام: در فوریه ۲۰۲۲، کلارکسون نام قانونی خود را به کلی بریان تغییر داد، اما اعلام کرد که نام عمومی او همچنان همان کلی کلارکسون خواهد بود. او دلیل این تغییر را رابطه پرتنش خود با پدر مرحومش عنوان کرد.
دیدگاه‌های سیاسی: کلارکسون در گذشته خود را جمهوری‌خواه می‌دانست، اما از سال ۲۰۱۲ به حزب دموکرات متمایل شد. در انتخابات ۲۰۱۶، او از هیلاری کلینتون حمایت کرد و از اینکه دونالد ترامپ “واقعاً او را برای کشورمان ترسانده است” صحبت کرد. در سال ۲۰۱۷، او تأیید کرد که اکنون یک دموکرات است.
فعالیت‌های بشردوستانه
کلارکسون از حامیان فعال بسیاری از خیریه‌ها است.
آمریکن آیدل گیو بک: در سال ۲۰۰۷، او در برنامه خیریه “آیدل گیو بک” برای کمک به افراد فقیر در آفریقا و آمریکا شرکت کرد.
لایو ارث: او در کنسرت‌های “لایو ارث” برای افزایش آگاهی در مورد تغییرات آب و هوا اجرا داشت.
مارچ آف دایمز: از زمان “آمریکن آیدل”، او سفیر “مارچ آف دایمز” بوده و به بهبود سلامت مادران و نوزادان کمک مالی می‌کند.
خانه‌های امید: او در سازمان “خانه‌های امید” برای کمک به کودکان یتیم در آفریقای جنوبی که تحت تأثیر اچ‌آی‌وی/ایدز، سوءاستفاده و فقر قرار گرفته‌اند، فعالیت می‌کند.
حمایت از حیوانات: او در مزرعه‌ای در تگزاس از حیوانات ناخواسته مانند بزهای قطع عضو، سگ‌های نابینا و اسب‌هایی که از بیماری نجات یافته‌اند، مراقبت می‌کند.
آموزش و مبارزه با گرسنگی: او همچنین از بنیادهای آموزشی مانند “بنیاد آموزشی فرصت” و سازمان‌هایی مانند “فیدینگ آمریکا” که برای تأمین غذای کودکان فعالیت می‌کنند، حمایت کرده است.
تجارت منصفانه: در سال ۲۰۱۳، کلارکسون به پرو سفر کرد تا از کشاورزان قهوه دیدن کند و بر اهمیت تجارت منصفانه (Fair Trade) تأکید کند.
اینستاگرام کلی کلارکسون
جهت مشاهده پیج کلی کلارکسون بر روی لینک زیر کلیک کنید: