طوق، زردینه
گیاهی یک ساله و علفی به ارتفاع ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی متر، پوشیده از کرک های کوتاه و فشرده، ساقه ها ایستاده و منشعب، برگ ها با دمبرگ های بلند و بدون خار، تخم مرغی یا گوه ای، دارای ۳ تا ۵ لب نامنظم و دندانه دار، دمبرگ ها اصولا هم اندازه پهنک برگ ها، گل ها محوری و انتهایی و در گل آذین خوشه، میوه دارای گریبان، تخم مرغی یا مستطیلی، سراسر میوه دارای خارهای راست و یک اندازه و در انتها قلاب مانند، خارهای نوک میوه راست و تقریبا هم اندازه با خارهای روی میوه.
پراکندگی جهانی :
غرب آسیا و اروپا.
پراکندگی در ایران :
به صورت علف هرز در مناطق بکر و حاشیه جاده ها رویش دارد.
گرگان، آذربایجان، فارس، همدان، اصفهان، یزد، خوزستان، خراسان، تهران و سمنان.
اندام مورد استفاده :
کلیه قسمت های گیاه
خواص درمانی :
کلیه قسمت های این گیاه طعمی تلخ و اثری ضد کرم، ملین، مقوی و اشتها آور دارد.
از جوشانده ای که از گیاه کامل حاصل می شود، برای درمان تب خال، مالاریا و عفونت های دستگاه ادراری می توان استفاده نمود.
برگ های آن را له می کنند تا خمیری حاصل شود و برای درمان تاول ها و زخم ها از آن به صورت ضماد استفاده می کنند.
گیاه طوق دارای خاصیت افزایش دهنده ترشح بزاق، مسکن و معرق است.
ریشه این گیاه طعمی تلخ دارد و برای درمان سرطان مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین دارای خاصیت مقوی نیز می باشد.
میوه های گیاه نیز آرامش بخش و خنک کننده است و به صورت مرهم برای درمان چشم و همچنین مداوای آبله مورد استفاده قرار می گیرد.
میوه این گیاه دارای خاصیت ضد دیابت و همچنین ادرار آور و معرق است.
گیاه به صورت کامل دارای خاصیت قابض و نرم کننده است.
از ریشه این گیاه عصاره ای بع دست می آید که برای درمان تاول، زخم و آبسه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این گیاه دارای خاصیت جلوگیری از هاری نیز می باشد.
کاربرد دارویی گیاه در منطقه:
این گیاه کاربرد دارویی در منطقه ندارد.
برای درمان یبوست عالیه