همه چیز در مورد زخم دهانه رحم

زنگ خطری برای ابتلا به زخم دهانه رحم

ایجاد هر نوع زخم دهانه رحم در یک خانم می تواند شروعی برای ابتلا به یک بیماری مهم در آنها باشد که نیازمند پیگیری و درمان خواهد بود.

رحم عضوی است در بدن خانم ها که مکانی برای رشد و نمو جنین خواهد بود و بدون این عضو تعادل هورمونی در زنان به هم خورده و علائمی را نشان می دهند. در روند بارداری سالم ماندن این عضو می تواند بسیار کمک کننده باشد. بیماری زخم دهانه رحم عموماَ در دوران بارداری تشدید شده و دردهایی مربوط به آن نیز بیشتر احساس می شود. البته این نکته را فراموش نکنید که بیماری تنها در این دوران دیده نشده و حتی می تواند در زمانی غیر از بارداری هم تشخیص داده شود.

تنها راهی که برای تشخیص دادن باید مورد توجه خود قرار دهیم این مسئله خواهد بود که در فرد این بیماری در طی معاینات تشخیص داده شود. هرچه این زمان تشخیص به تعویق افتد این احتمال وجود دارد که زخم با وسعت بیشتری همراه شده و به رحم آسیب وارد آورد. معاینات دوره ای در زنان از این منظر مهم تلقی می شود. متأسفانه این اهمیت نسبت به گذشته با توجه به مسائل مختلف اجتماعی و اقتصادی روز به روز کمرنگ تر می شود.

آناتومیک دهانه رحم

رحم و واژن از اعضایی هستند که هر خانمی در بدن خود دارد ، فاصله ای که بین این دو عضو قرار دارد و به نوعی منبعی برای رشد باکتری ها و آسیب هایی از این قبیل خواهد بود در اصطلاح پزشکی به دهانه رحم شهرت دارد. این بخش هم دارای بافت های حساسی بوده که در زمان برقراری یک رابطه جنسی می تواند به زخم هایی نیز مبتلا شود. در درصد زیادی از خانم ها چنین زخم هایی ایجاد می شود که اکثراَ قابل درمان هستند اما مواردی هم وجود دارند که با جود گذشت زمان به درمان پاسخی نمی دهند.

عوامل مؤثر در زخم دهانه رحم

از بین عوامل متعددی که برای این زخم ها وجود دارد برخی از آنها بیشتر تأثیر می گذارند که عبارتند از:

سرطان در رحم، بالارفتن سطح هرومون ها، استفاده از تامپون های غیربهداشتی، زایمان های زیاد، عفونت ها در مدت زمان طولانی، استفاده از انواع مواد شوینده شیمیایی، ضربه های شدید به رحم ، استفاده از قرص هایی همانند ال دی یا اچ دی و . . . در زمانی طولانی

 علائم اصلی در زمان ایجاد زخم دهانه رحم

از بین علائمی که تشخیص داده شده اند برخی از آنها معمولا در درصد بالاتری احتمال وقوع دارند که می توان به موارد زیر اشاره داشت:

• افزایش ترشحات از واژن و تغییر در رنگ آن
• لکه بینی در فواصل بین پریودها
• درد بسیار شدید پس از برقراری رابطه جنسی به همراه خونریزی
• خونریزی در ماه های پایانی از بارداری

این علائم ذکر شده در موارد شدید دیده می شود اما علائمی هم وجود دارند که ممکن است تا شما نسبت به آن بی توجه باشید و کمی خفیف تر بروز پیدا می کنند همانند:

عفونت های پی در پی رحم، پولیپ های رحم، مشکل در باردار شدن، ابتلا به انواع سرطان ها ، مشکلات پس از قرار دادن آی یو دی به عنوان وسیله ای جهت جلوگیری از بارداری ، ابتلا به آندومتریوز و . . .

عوارض زخم دهانه رحم چیست؟

خانم‌هایی که باردار هستند، در صورت عفونی شدن زخم، ممکن است زایمان زودرس پیش رو داشته باشند
برخی مواقع این زخم‌ها حالت پیش سرطانی دارند که البته احتمال آن خیلی کم است

  بهترین آزمایشات برای تشخیص دادن زخم دهانه رحم

یکی از بهترین روش های آزمایشی که کم هزینه هم بوده و حتی در مراکز بهداشتی درمانی هم قابل انجام است در رابطه با آزمایش پاپ اسمیر خواهد بود. در ابتدا توسط ماما لگن مورد بررسی قرار می گیرد و از علائم پرس و جو می شود. سپس از دهانه رحم نمونه برداری صورت می گیرد.

در مواقعی که دهانه رحم به شدت زخمی باشد یعنی احتمال خونریزی هم وجود داشته و در چنین شرایطی قرمز خواهد بود. حتی به دلیل پرخون بودن رحم در طول زمانی که آزمایش آن در حال انجام بوده احتمال خونریزی هم وجود خواهد داشت. زیرا هر ضربه به بافت ملتهب یک روش تهاجمی به شمار رفته و زخمی هم می شود. علت اصلی این آزمایش ها تشخیص پیش از دیرشدن درمان خواهد بود. در اکثر موارد این روش می تواند از ابتلا به سرطان دهان رحم جلوگیری کند.

از بررسی های تشخیصی دقیق تر می توان به کولپوسکوپی پرداخت. در این روش باید ابزارهایی برای دیدن دقیق دهانه رحم وجود داشته باشد که در ابتدا نوری به منطقه ورود داده و سپس با دوربین هایی مخصوص این کار دهانه رحم را بررسی می کنند. علاوه بر آن در انتهای این روش تشخیصی نمونه برداری از دهانه رحم صورت می پذیرد.

درمان زخم دهانه رحم چگونه است؟

روش های درمانی بر اساس این که نوع زخم شما از چه نوعی بوده می تواند متفاوت باشد اما عموما روشی مربوط به سرمادرمانی و همچنین لیزردرمانی کاربرد بیشتری دارد. در لیزردرمانی از انرژی نوری لیزر جهت سوزاندن کمک گرفته خواهد شد.

در مواقعی که زخم دهانه رحم در حالت خاموشی قرار داشته و هیچ نوع علائمی همانند عفونت را از خود نشان ندهد توصیه شده که از دستکاری آن خودداری نمایید. زیرا در چنین شرایطی به صورت خود به خودی بدن بافت های آسیب دیده را ترمیم خواهد کرد.

اگر زخم دهانه رحم، باعث افزایش ترشحات واژن شود یا هنگام روابط زناشویی باعث خونریزی شود، باید مورد بررسی بیشتر و «کولپوسکوپی» قرار گیرد.
کولپوسکوپی، معاینه ذره بینی مخاط گردن رحم است و پزشک در آن با میکروسکوپ سه بعدی، مخاط را مشاهده می‌کند و با استفاده از محلول‌های خاصی مثل اسید استیک در محل می‌تواند زخم را از نوع غیرطبیعی تشخیص دهد. استفاده از روش‌های درمانی ذکر شده (سوزاندن و فریز کردن) در بسیاری از موارد، بیمار را در آینده از امکان انجام یک کولپوسکوپی رضایتبخش (که نوعی معاینه داخل رحمی است و به وسیله آن می‌توان ضایعات پیش سرطانی را تشخیص داد) محروم می‌کند.

فریز زخم دهانه رحم

نگرانی اصلی در مورد زخم دهانه رحم این است که می‌تواند باعث سرطان دهانه رحم شود. با این حال پزشکان بر این باوردن که احتمال بروز سرطان دهانه رحم در اثر این عارضه بسیار کم است. در روش فریز کردن، با استفاده از سرما زخم دهانه رحم فریز می‌شود. فریز زخم که در طی دو مرحله و به فاصله پنج دقیقه انجام می‌گیرد، باعث تخریب سلول‌های غیرطبیعی می‌شود. فریز کردن اغلب زمانی انجام می‌شود که تست سرکه یا تست پاپ اسمیر مثبت شده باشد.

پزشکان توصیه می‌کنند که از انجام فریز زخم بپرهیزید، زیرا این عمل خود باعث دقت تست پاپ اسمیر را که نوعی آزمون تشخیص سلول‌های سرطانی است، کم می‌کند و ممکن است جواب مثبت یا منفی کاذب ایجاد کند.

در این موارد فریز زخم دهانه رحم پیشنهاد نمی‌شود:

• در زمان بارداری
• در صورت ابتلا به التهاب اندام‌های لگنی
• در هنگام قاعدگی (اگر خونریزی شدید باشد)

فریز زخم دهانه رحم اغلب موفقیت آمیز است؛ اما اگر بعد از فریز نتیجه دلخواه حاصل نشود، ممکن است پزشک روش دیگری را به بیمار توصیه کند. گاهی نیز لازم است که شخص بعد از سه تا شش ماه دوباره تست پاپ اسمیر انجام دهد.

شخص بعد از فریز می‌تواند فعالیت‌های طبیعی خود را انجام دهد؛ اما از او خواسته می‌شود بین دو تا چهار هفته از مصرف تامپون و برقراری رابطه جنسی خودداری کند تا دهانه رحم بهبودی پیدا کند. در صورت برقراری رابطه جنسی لازم است از کاندوم استفاده شود. از عوارض فریز، ممکن است شخص بعد از فریز زخم دهانه رحم احساس گرفتگی عضلات (مانند قاعدگی) داشته باشد.

بیرون‌زدگی مخاط رحمی

خانم‌هایی که زایمان طبیعی داشته‌اند،‌تا حدی بیرون‌زدگی مخاط رَحِمی در آنها طبیعی است. اما آنها که ترشحات بیش از حد دهانه‌رَحِم دارند نسبت به دیگران بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های مختلف هستند چون محیط رَحِم‌شان برای ایجاد آن مناسب است. بنابر‌این آنها باید فورا به پزشک مراجعه کنند و معاینه شوند. همچنین این خانم‌ها باید هر 6 ماه یک‌بار برای چک‌ آپ به پزشک مراجعه کنند تا مشخص شود که دچار بیماری‌های دهانه‌ی رَحِم و یا سرطان نباشند.