حتما برای شما هم پیش آمده است کلمه « فریفته » را بشنوید یا مشاهده کرده باشید و از معنی دقیق آن مطلع نباشید، در این مطلب معنی دقیق این کلمه را مرور میکنیم ( فریفته یعنی چه ?).

جدول محتوا
معنی فریفته
مترادف و معادل واژه فریفته:
- دلباخته
- شوریده
- شیدا
- شیفته
- غاوی
- مجذوب
- مفتون
- وامق
- فریب خورده
- گول خورده
- مغبون
- زیان دیده
آوا: | /farifte/ |
فریفته به انگلیسی: | deceived seduced enamoured |
فریفته به عربی: | سغبه |
(فِ یا فَ تِ ) (ص مف ) =
۱ – فریب خورده، گول خورده
۲ – شیفته
۱- فریب خورده، گول خورده.
۲- [مجاز] شیفته.
معنی فریفته در لغتنامه دهخدا
فریفته [ ف ِ / ف َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) فریب خورده، گول خورده ( فرهنگ فارسی معین ) :
شما فریفتگان پیش او همی گفتید
ناصرخسرو
هزار سال فزون باد عمر سلطان را
|| مغبون. زیان دیده || شیفته، شوریده، عاشق شیدا ( فرهنگ فارسی معین ).
ترکیب ها:
– فریفته شدن، فریفته شده. فریفته گردیدن، رجوع به همین مدخل ها در ردیف خود شود.
معنی فریفتن
مترادف و معادل واژه فریفتن:
- فریب دادن
- گول زدن
- مخاتلت
معنای فریفتن در لغتنامه دهخدا
فریفتن [ ف ِ / ف َ ت َ ] ( مص ) پهلوی فرفتن، فریبیدن، فرهیفتن، فریب دادن، گول زدن، گمراه کردن، بازی دادن، این کلمه مصدر ماضی است و مضارع و امر آن از فریبیدن اشتقاق می یابد:
همانا دلش دیو بفریفته ست
که بر بستن من چنین شیفته ست فردوسی
تو با تاج و با تخت نشکیفتی
خرد را بدینگونه بفریفتی فردوسی
امیر مسعود عبدوس را فراکرد تا که کدخدایان ایشان را بفریفت، و در نهان حاجبش را طغرل که وی را عزیزتر از فرزندان داشتی بفریفتند، بجای آوردند که ایشان را فریفته اند.
ترا به مهره و حقه فریفتند ایراک
چو حقه بی دل و مغزی، چو مهره بی سر و پا خاقانی
|| فریب خوردن، گول خوردن ( فرهنگ فارسی معین ):
خرد را کنی بر دل آموزگار
بکوشی که نفریبی از روزگار فردوسی
پیری عالم نگر و تنگیش
تا نفریبی به جوان رنگیش نظامی
مرا آن به که از شیرین شکیبم
نه طفلم تا به شیرینی فریبم نظامی
نفریبی به آشنایی کس
کس خود تیغ خودشناسی بس نظامی
معنای فریفتن در لغتنامه معین
(فِ یا فَ تَ )=
۱ – (مص م) فریب دادن، گول زدن
۲ – (مص ل) فریب خوردن، گول خوردن
فرهنگ عمید:
۱- فریب دادن، گول زدن
۲- (مصدر لازم ) [قدیمی] فریب خوردن، گول خوردن: به مدارای هیچ کس مفریب / از مراعات هرکسی بشکیب (نظامی۴: ۶۸۰ ).
فریفتگی در لغتنامه دهخدا
فریفتگی [ ف ِ / ف َ ت َ / ت ِ ] ( حامص ) شغف، اغترار ( یادداشت بخط مؤلف ) گول خوردگی، فریب خوردن.
فریفتگی در فرهنگ عمید:
۱- فریب خوردگی
۲- شیفتگی
فریفتاری در لغتنامه دهخدا
فریفتاری [ ف ِ / ف َ ] ( حامص مرکب ) فریبندگی ( فرهنگ فارسی معین ).
لغتنامه معین:
( ~ ) (حامص فریبندگی
فرهنگ عمید:
= فریفتکاری
فریفتگار در لغتنامه دهخدا
فریفتگار [ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریبنده، مکار، حیله گر: احمق کسی باشد که دل در این گیتی غدار فریفتگار بندد ( تاریخ بیهقی ).
فریبنده، مکار، حیله گر
( صفت ) فریبنده مکار حیله گر : و احمق کسی است که دل درین گیتی غدار فریفتگار بندند .
لغتنامه معین:
(فِ یا فَ ) (ص فا) فریبنده، حیله گر.
مطالب پیشنهادی
فریفته یعنی چه ?