حتما برای شما هم پیش آمده است کلمه « سوداگر » را بشنوید یا مشاهده کرده باشید و از معنی دقیق آن مطلع نباشید، در این مطلب معنی دقیق این کلمه را مرور میکنیم ( سوداگر یعنی چه ?).
معنی سوداگر
مترادف و معادل واژه سوداگر:
- بازرگان
- بایع
- پیشه ور
- تاجر
- کاسب
- معامله گر
| آوا: | /sowdAgar/ |
| نقش: | اسم |
| اشتباه تایپی: | s,nh’v |
| متضاد سوداگر: | صنعتگر |
| سوداگر به عربی: | تاجر مهرب |
| سوداگر به انگلیسی: | businessman dealer merchant trader |
معنی سوداگر در لغتنامه دهخدا
سوداگر [ س َ / سُو گ َ ] ( ص مرکب اِ مرکب ) تاجر ( آنندراج ) آنکه معاوضه کند:
بر دکان بودی نگهبان دکان
نکته گفتی با همه سوداگران (مولوی)
سوداگران هر بلاد و دیار نفایس اقمشه وامتعه جزایر و… ( حبیب السیر ).
– امثال :
سوداگر پنیر در شیشه میخورد
سوداگر دزد مال خود است
( ~ گَ ) (اِ) بازرگان، تاجر.
بازرگان، کاسب.
سودا در لغتنامه دهخدا
سودا [ س َ ] ( ع ص ) سیاه.
– سودا بر سر زدن: مرادف زیر کردن سیاهی ( آنندراج ) :
نیست امروز از جنون این شور و غوغا بر سرم
در حریم غنچه زد چون لاله سودا بر سرم (صائب)
|| ( اِ ) خرید و فروخت، خرید و فروخت که دو کس با هم کنند و این ترکی است. تجارت، بیع و شری، معامله. داد و ستد، تبدیل، تعویض:
تا گرفتاری تو در عقل لجوج
از تو این سودا همه سودا بود (عطار)
گفت صوفی قادر است آن مستعان
که کند سودای ما را بی زیان (مولوی)
روز اول رفت دینم در سر زلفین تو
تا چه خواهد شد در این سودا سرانجامم هنوز (حافظ)
مطالب پیشنهادی
سوداگر یعنی چه ?