مناعت طبع ، از عبارت پرکاربرد می‌باشد که شاید بسیاری از افراد از معنای دقیق آن را مطلع نباشند . در این مطلب به بررسی معنی و علت به وجود آمدن این عبارت می‌پردازیم . ( مناعت طبع یعنی چه ? )
مناعت طبع به معنی : بزرگواری ، ارجمندی ، والا نگری ، عزت نفس ، احترام بخود ، شرافت نفس ، مناعت طبع ، زرین بودن ، استواربودن ، بلند نگر بودن ، برین منشی
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:
«فَبِما رَحْمَهٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ… [آل عمران/۱۵۹]
« به برکت رحمت الهى، در برابر آنان [مردم] نرم و مهربان شدى ! و اگر خشن و سنگدل بودى، از اطراف تو، پراکنده مىشدند.»
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در اهمیت تواضع می‌فرماید:
«خداى متعال به من وحى فرمود که متواضع باشید، تا هیچ کس بر دیگرى فخر نفروشد و احدى به دیگرى زورگویى و تجاوز نکند.» [1]
| عبارت : | مناعت طبع |
| اشتباه تایپی : | lkhuj xfu |
| تلفظ مناعت طبع : | manA’at T’abe |
| مناعت طبع به انگلیسی : | self respect |
مناعت
معنی کلمه مناعت:
- بزرگ منشی
- بلندنظری
- استوار شدن محکم بودن
- بزرگواری
- بزرگ منشی
- بلندهمتی
- عزت نفس
- والاهمتی
- بلندنظر بودن
- طبع عالی داشتن
| کلمه | مناعت |
| تلفظ مناعت | /manA’at/ |
| اشتباه تایپی | lkhuj |
| نقش | اسم |
معنی مناعت در لغتنامه دهخدا
مناعت. [ م َ ع َ ] (ع اِمص ) عزت و عزت نفس و متانت. (ناظم الاطباء). عزت نفس داشتن. علو طبع. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مناعة. رجوع به مناعة شود. || بزرگ منشی. (ناظم الاطباء) :
چونکه به من بنگری ز کبر و مناعت
من چه کنم گر ترا ضیاع و عقار استناصرخسرو
|| استوار شدن جای. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). استحکام. استواری : به وثوق حصانت قلاع و مناعت بقاع خویش جواب ابوعلی بازدادند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 338).
به وثوق مناعت قلعه و حصانت حصن… عزم مصمم کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ایضاً ص 417). با حصانت معاقل و مناعت منازل آن از کنار آب بصره تا سواحل هند… منتظم شد. (المعجم چ دانشگاه ص 18).
مناعة. [ م َ ع َ ] (ع مص ) عزیز گشتن. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
|| استوار شدن جای. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). استوار و نیرومند شدن. (از اقرب الموارد). رجوع به مناعت شود.
معنی مناعت در فرهنگ معین
مناعت(مَ عَ) [ ع .مناعة ] (مص ل .) بزرگ منشی ، عالی طبعی .
معنی مناعت در فرهنگ عمید
مناعت
۱. بلندنظر و عالی طبع بودن.
۲. [قدیمی] محکم و استوار بودن، پایداری و استقامت داشتن.
مناعت در جدول کلمات
با مناعت = دارای شرف و آبرو آبرومند
پانویس : [1]. «إنّ اللَّه أوحى إلیّ أن تواضعوا حتّى لا یفخر أحد على أحد و لا یبغی أحد على أحد.» پاینده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه، چاپ چهارم، انتشارات دنیای دانش، تهران، ۱۳۸۲ش، ص ۲۹۰.