بیوگرافی نیکول شرزینگر Nicole Scherzinger

نیکول شرزینگر (Nicole Scherzinger)، نامی مترادف با استعداد، کاریزما و موفقیت‌های چندوجهی در عرصه موسیقی و سرگرمی است. او که فعالیت هنری خود را از صحنه‌های تئاتر موزیکال آغاز کرد، با پیوستن به گروه دخترانه پرآوازه «پوسی‌کت دالز» (The Pussycat Dolls) به شهرت جهانی دست یافت و به عنوان صدای اصلی و چهره محوری این گروه، میلیون‌ها نسخه فروش و جوایز متعددی را در کارنامه خود ثبت کرد.

این نوشتار جامع، به بررسی دقیق زندگی حرفه‌ای و شخصی این هنرمند آمریکایی می‌پردازد؛ از دوران کودکی و نخستین گام‌های او در عرصه هنر، تا اوج درخشش با گروهی که جهان پاپ را تسخیر کرد، و در ادامه، مسیر موفقیت او به عنوان یک هنرمند انفرادی، بازیگر و داور تأثیرگذار در برنامه‌های استعدادیابی بین‌المللی مانند «ایکس فاکتور» (The X Factor) و «خواننده نقابدار» (The Masked Singer). با ما همراه باشید تا پرده از زوایای پنهان زندگی نیکول شرزینگر برداریم و با فراز و نشیب‌های این ستاره پرکار آشنا شویم.

بیوگرافی نیکول شرزینگر

نیکول پراسکویا اِلیکولانی شرزینگر (Nicole Prascovia Elikolani Scherzinger؛ نام اصلی: والیِنته، متولد ۲۹ ژوئن ۱۹۷۸) خواننده، ترانه‌سرا، دنسر، بازیگر و چهره تلویزیونی آمریکایی است که به واسطه استعدادهای متنوع و صدای قدرتمندش شهرت جهانی کسب کرده است.

سال‌های اولیه و ریشه‌های فرهنگی
نیکول در شهر هونولولو، هاوایی متولد شد. او فرزند آلفونسو والیِنته و رزماری است. ریشه‌های خانوادگی او ترکیبی غنی را نشان می‌دهد: پدرش تبار فیلیپینی و مادرش تبار هاوایی بومی و روسی دارد. هنگامی که نیکول تنها دو سال داشت، پدرش خانواده را ترک کرد. مادرش پس از آن با گری شرزینگر، مردی آلمانی-آمریکایی، ازدواج کرد که نیکول را به فرزندی پذیرفت و نام خانوادگی او را برگزید. او یک خواهر کوچک‌تر به نام کِیلا دارد.

در شش سالگی، خانواده به لویی‌ویل، کنتاکی نقل مکان کردند. مادرش در آنجا به عنوان کارمند و ناپدری‌اش به عنوان جوشکار مشغول به کار شدند. شرزینگر دوران رشد خود را دشوار توصیف می‌کند، زیرا «بدون پول زیاد» بزرگ شد و برای حمایت مالی از خانواده، به پیشخدمتی، انجام کارهای محلی مدلینگ و کار در گروه سرگرمی یک پارک تفریحی محلی به نام کنتاکی کینگدم می‌پرداخت.

او که پدربزرگش یک کشیش بود، با آیین کاتولیک رومی پرورش یافت و خود را فردی محافظه‌کار با «اعتقادات مذهبی بسیار قوی» می‌دانست؛ به طوری که دو بار در هفته به کلیسا می‌رفت تا مادرش را سرافراز کند.

ظهور هنری و آموزش آکادمیک

نیکول در سن ۱۴ سالگی به تئاتر بازیگران لویی‌ویل پیوست و در اولین نمایش حرفه‌ای خود به نام لا بِت (La Bête) ایفای نقش کرد. او در سال ۱۹۹۶ از مدرسه هنرهای نمایشی جوانان (YPAS) در دبیرستان دوپونت منوال فارغ‌التحصیل شد؛ جایی که در نمایش‌های متعددی از جمله آلیس در سرزمین عجایب، نقش آلیس را بازی کرد. شرزینگر از کسب این نقش غافلگیر شد، زیرا رقیب او «دختری با چشمان آبی و موهای بلوند» بود. او در سال ۲۰۰۷، به عنوان یکی از جوان‌ترین اعضا، به تالار مشاهیر فارغ‌التحصیلان دبیرستان دوپونت منوال راه یافت و از سال ۲۰۱۳، یک بورسیه ۲۰۰۰ دلاری سالانه با نام خود به YPAS اهدا می‌کند.

پس از دریافت بورسیه تحصیلی، شرزینگر وارد دانشگاه ایالتی رایت شد و در رشته هنرهای تئاتر با گرایش فرعی رقص به تحصیل پرداخت. در این دوران، او نقش‌های اصلی نمایش‌های منطقه‌ای مانند موزیکال‌های شیکاگو، آقاها و عروسک‌ها و قایق نمایش را به دست آورد.

ترک دانشگاه و ورود به دنیای موسیقی

در آخرین سال دانشگاه، تراویس میکس، رهبر گروه دِیز آو دِ نیو (Days of the New)، از شرزینگر دعوت کرد تا برای دومین آلبوم استودیویی گروه، خوانندگی کند. میکس به دنبال صدایی بود که بتواند «بافت‌ها و اصوات جهانی/اپرایی بیشتری ارائه دهد.»

این همکاری منجر به ترک تحصیل نیکول شد تا در تور آلبوم شرکت کند. با این حال، در اواخر تور، میکس اعلام کرد که از نظر خلاقانه از هم جدا شده‌اند، و گرچه نیکول را «یک سرگرم‌کننده شگفت‌انگیز» خواند، اما اظهار داشت که او «به نظر می‌رسید موسیقی را به خوبی درک نمی‌کند». با وجود این شروع پرچالش، نیکول شرزینگر در سال ۲۰۱۸، جایزه فارغ‌التحصیل سال ۲۰۱۷ را از انجمن فارغ‌التحصیلان دانشگاه ایالتی رایت دریافت کرد.

از ستاره‌ی پاپ تا بانوی تئاتر موزیکال

نیکول شرزینگر، هنرمند چندوجهی آمریکایی، کارنامه‌ای پرفراز و نشیب در موسیقی، تلویزیون و تئاتر دارد که از عضویت در یک گروه دخترانه تا فتح صحنه‌های وست اند و برادوی را در بر می‌گیرد.

۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲: از Eden’s Crush تا ورشکستگی
در سال ۲۰۰۱، مادر شرزینگر با دیدن تبلیغات برنامه‌ی واقع‌نمای Popstars USA، که هدفش تشکیل و ضبط اولین آلبوم یک گروه موسیقی بود، او را تشویق به شرکت در آن کرد. نیکول که ابتدا تمایلی نداشت، به امید سفر به لس‌آنجلس نظرش را تغییر داد. او پس از اجرای آهنگ معروف “I Will Always Love You” از ویتنی هیوستون، به همراه چهار هنرمند دیگر، گروه دخترانه‌ی Eden’s Crush را تشکیل دادند.

تک‌آهنگ اول آن‌ها به نام “Get Over Yourself” در مارس ۲۰۰۱ منتشر شد و با رتبه‌ی هشت جدول بیلبورد هات ۱۰۰، به موفقیت رسید. این گروه حتی آلبوم اول خود را با موفقیت در جایگاه ششم بیلبورد ۲۰۰ منتشر کرد و در تورهایی با گروه‌های بزرگی چون اِن‌سینک (NSYNC) و جسیکا سیمپسون به اجرا پرداخت. با این حال، در پایان همان سال، ورشکستگی ناشر موسیقی آن‌ها، باعث فروپاشی گروه شد.

در همین دوران، ویکیلیام (will.i.am)، رهبر گروه بلک آید پیز (The Black Eyed Peas)، از نیکول خواست تا به گروه آن‌ها بپیوندد، اما نامزد وقت او نپذیرفت. پس از انحلال گروه، شرزینگر مدتی به بازیگری روی آورد و در برنامه‌های تلویزیونی از جمله “همسر و فرزندان من” (My Wife and Kids) بازی کرد.

۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹: اوج شهرت با The Pussycat Dolls

در آگوست ۲۰۰۳، نیکول برای دستیابی به قرارداد انفرادی با نام خانوادگی هاوایی‌اش، نیکول کیا (Nicole Kea)، به نیویورک رفت. در همین حین، رابین آنتین، خالق گروه بورلسک Pussycat Dolls، با همکاری Interscope Records، قصد تشکیل یک گروه موسیقی مجزا را داشت. با معرفی نیکول توسط ویکیلیام، او در دسامبر ۲۰۰۳ در تست بازیگری پذیرفته شد و به عنوان خواننده اصلی به گروه Pussycat Dolls پیوست.

شرزینگر در آلبوم اول گروه، PCD (منتشر شده در ۲۰۰۵)، وظیفه خوانندگی بخش عمده‌ای از آهنگ‌ها را بر عهده داشت و تنها عضو گروه بود که در آهنگسازی این آلبوم سهیم بود. تک‌آهنگ پیشگام این آلبوم، “Don’t Cha”، موفقیت بین‌المللی گروه را رقم زد. آلبوم شامل موفقیت‌های دیگری مانند “Stickwitu” (که نامزد جایزه گرمی شد) و “Buttons” نیز بود.

در سال ۲۰۰۷، شرزینگر قصد داشت اولین آلبوم انفرادی خود را با نام “Her Name is Nicole” منتشر کند، اما پس از عدم موفقیت چشمگیر چهار تک‌آهنگ منتشر شده (از جمله “Baby Love”)، او درخواست کرد تا این پروژه لغو شود و تمرکزش را به دومین آلبوم Pussycat Dolls معطوف کرد.

آلبوم دوم و نهایی گروه، Doll Domination، در سال ۲۰۰۸ منتشر شد و شامل تک‌آهنگ‌های موفقی چون “When I Grow Up” و “I Hate This Part” بود. در سال ۲۰۰۹، نیکول آهنگ “Jai Ho” از فیلم میلیونر زاغه‌نشین را بازنویسی کرد که با نام “Jai Ho! (You Are My Destiny)” منتشر شد و به رتبه‌ی اول در ۱۷ کشور رسید، اما اعتبارسنجی انفرادی شرزینگر در این آهنگ، نارضایتی‌هایی را در میان اعضای گروه ایجاد کرد. پس از پایان تور گروه در آگوست ۲۰۰۹، Pussycat Dolls برای دنبال کردن حرفه‌های انفرادی، به فعالیت خود پایان داد.

۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲: The X Factor و آلبوم Killer Love

در سال ۲۰۱۰، شرزینگر فصل دهم برنامه “رقص با ستارگان” (Dancing with the Stars) را برنده شد و سپس به عنوان داور مهمان در “ایکس فاکتور بریتانیا” (The X Factor UK) حضور یافت؛ حضوری که منجر به شکل‌گیری گروه جهانی وان دایرکشن (One Direction) شد. اجرای او در موزیکال راک “Rent” با تحسین منتقدان مواجه شد.

اولین تک‌آهنگ رسمی انفرادی او، “Poison”، در اکتبر ۲۰۱۰ منتشر شد و به رتبه‌ی سوم جدول بریتانیا رسید و او رسماً جدایی‌اش از Pussycat Dolls را اعلام کرد. آلبوم انفرادی او، Killer Love، در مارس ۲۰۱۱ منتشر شد و به رتبه هشتم جدول آلبوم‌های بریتانیا رسید. تک‌آهنگ “Don’t Hold Your Breath” از این آلبوم، اولین آهنگ شماره یک انفرادی نیکول در بریتانیا بود.

در سال ۲۰۱۱، شرزینگر به عنوان داور در اولین فصل “ایکس فاکتور آمریکا” حضور یافت و علی‌رغم جنجال‌های فراوان (به ویژه پس از حذف ریچل کرو)، توانست مربی شرکت‌کننده‌ای باشد که به مقام دوم رسید. با این حال، پس از یک فصل از برنامه جدا شد.

در سال ۲۰۱۲، نیکول به عنوان داور به فصل نهم “ایکس فاکتور بریتانیا” بازگشت و به موفقیت بی‌سابقه‌ای دست یافت؛ او تنها داوری بود که هر سه شرکت‌کننده‌اش به مرحله یک‌چهارم نهایی رسیدند و جیمز آرتور، شرکت‌کننده‌ی او، در نهایت برنده سری شد.

۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸: Big Fat Lie و ورود به تلویزیون و تئاتر

پس از شکست تک‌آهنگ “Boomerang” در سال ۲۰۱۳، آلبوم دوم نیکول لغو شد. او برای فصل دهم ایکس فاکتور بریتانیا دوباره با دستمزدی بیشتر بازگشت.

در سال ۲۰۱۴، او آلبوم دوم خود به نام Big Fat Lie را منتشر کرد که فروش ناامیدکننده‌ای داشت و سال بعد منجر به جدایی او از ناشر موسیقی‌اش شد. با این حال، تک‌آهنگ “Your Love” در بازار بین‌المللی با موفقیت نسبی روبه‌رو شد.

اوج دوران هنری او در این سال‌ها با ورود به دنیای تئاتر موزیکال رقم خورد. او در دسامبر ۲۰۱۴ با بازی در نقش گریزابلّا در احیای موزیکال “گربه‌ها” (Cats) در لندن، با تحسین گسترده منتقدان مواجه شد؛ به ویژه اجرای آهنگ “Memory” او مورد ستایش قرار گرفت و نامزدی جایزه لارنس اولیویه (Olivier Award) برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن در یک موزیکال را برایش به ارمغان آورد.

او بین سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ دوباره برای سیزدهمین و چهاردهمین سری به ایکس فاکتور بریتانیا بازگشت. در این دوره، او صداپیشگی شخصیت سینا را در انیمیشن دیزنی “موآنا” (Moana) بر عهده گرفت.

۲۰۱۹ تاکنون: The Masked Singer، اتحاد دوباره و فتح برادوی
از سال ۲۰۱۹، نیکول شرزینگر به عنوان یکی از داوران پنل در برنامه واقع‌نمای “خواننده نقابدار” (The Masked Singer) آمریکا حضور یافته است. این برنامه به یکی از موفق‌ترین سریال‌های تلویزیونی آمریکا از نظر رتبه‌بندی تبدیل شده است.

در پایان سال ۲۰۱۹، Pussycat Dolls به صورت زنده اجرا کردند و آهنگ جدید “React” را منتشر کردند. با این حال، تور اتحاد مجدد گروه، در پی شکایت رابین آنتین، مؤسس گروه، از شرزینگر، و نیز مشکلات لجستیکی ناشی از همه‌گیری کرونا، در ژانویه ۲۰۲۲ رسماً لغو شد.

در سال ۲۰۲۲، شرزینگر از بازگشت به موسیقی انفرادی با یک آلبوم کوتاه جدید با نام Warrior خبر داد و همکاری جدیدی را با دی‌جی مشهور فرانسوی، دیوید گتا، در تک‌آهنگ “The Drop” منتشر کرد. او همچنین در مراسم تاج‌گذاری پادشاه چارلز سوم در می ۲۰۲۳ به اجرای آهنگ “Reflection” (از انیمیشن مولان) پرداخت.

اوج شهرت شرزینگر در سال ۲۰۲۳ رخ داد؛ جایی که او در نقش نورما دزموند در احیای موزیکال “بلوار سانست” (Sunset Boulevard) در وست اند لندن به ایفای نقش پرداخت. اجرای او مورد تحسین بی‌سابقه منتقدان قرار گرفت؛ نیویورک تایمز نقش‌آفرینی او را “تعیین‌کننده مسیر شغلی” خواند. نیکول برای این نقش، جایزه معتبر لارنس اولیویه ۲۰۲۴ را برای بهترین بازیگر زن در یک موزیکال دریافت کرد و سپس با انتقال این نمایش به برادوی نیویورک، جایزه تونی (Tony Award) بهترین بازیگر زن در یک موزیکال را نیز از آن خود کرد.

شرزینگر در حال حاضر در حال مذاکره برای بازی در اقتباس سینمایی موزیکال بلوار سانست است و پس از حل اختلاف حقوقی با رابین آنتین، اعلام کرد که برای اتحاد دوباره Pussycat Dolls در آینده، آماده است.

هنرنمایی و الهامات نیکول شرزینگر

نیکول شرزینگر، خواننده، بازیگر و چهره مشهور، در طول دوران حرفه‌ای خود، عمیقاً تحت تأثیر مجموعه‌ای متنوع از هنرمندان بوده است؛ از اسطوره‌های موسیقی سول گرفته تا ستارگان پاپ و برادوی.

تأثیرگذاران اصلی
شرزینگر همواره از ویتنی هیوستون به عنوان الگوی مطلق و بزرگترین الهام‌بخش خود نام برده است. او می‌گوید که در دوران کودکی آرزو داشته «ویتنی هیوستون شود» و توانایی‌های صوتی و حضور صحنه‌ای او را ستوده است:

«هیچ‌کس نمی‌تواند [آهنگ‌های او] را مثل خودش بخواند. او چنان انرژی قدرتمندی داشت که وقتی می‌خواند، انگار بال داشت—جهان را با صدای خود پر می‌کرد. موهبت او الهی بود و اتفاقاً در زیباترین بسته قرار داده شده بود.»

او فاش کرده است که آهنگ “The Greatest Love of All” هیوستون، همان قطعه‌ای بود که او را به سمت موسیقی سوق داد. با افزایش سن، او به هنرمندانی چون اِلا فیتزجرالد، بیلی هالیدی، روبرتا فلک، ساده، آلانیس موریست و تینا ترنر نیز گوش می‌داد. علاوه بر این، موسیقی اندرو لوید وِبِر و موزیکال‌هایی چون عیسی مسیح سوپراستار، یوسف و پالتوی شگفت‌انگیز رنگارنگ، و اویتا تأثیر بسزایی بر او گذاشته‌اند.

پس از درگذشت پرینس در سال ۲۰۱۶، شرزینگر در یک ادای احترام طولانی، او را «مرشد» و «الهام‌بخش» مسیر حرفه‌ای خود نامید.

حضور صحنه‌ای و سبک بصری

شرزینگر در اجراهای صحنه‌ای خود از شخصیت‌های تینا ترنر و میک جَگِر الهام می‌گیرد و می‌گوید: «نحوه‌ی جست و خیز و وقاری که جَگِر روی صحنه دارد. اما من عاشق نگرش و جسارت [ترنر] هستم. همیشه از او تقلید می‌کنم، به‌خصوص به عنوان خواننده اصلی پوسی‌کت دالز، برای بی‌باک بودن و داشتن آن نگرش و آن روح در پشت خود.»

او همچنین آلبوم “The Velvet Rope” (۱۹۹۷) از جنت جکسون را الهام‌بخش اصلی دومین آلبوم خود، “Big Fat Lie” (۲۰۱۴) می‌داند و موزیک ویدیوی آهنگ “Your Love” خود را با الهام از کلیپ “Love Will Never Do (Without You)” جکسون ساخت.

شرزینگر میراث هاواییایی خود را نیز در موسیقی‌اش گنجانده است؛ تک‌آهنگ او “Puakenikeni” (۲۰۰۷) به نام گلی که در هاوایی معرفی شد، نامگذاری شده و موزیک ویدیوی “Right There” نیز دارای لباس‌ها و حرکات دنس هاواییایی و تاهیتیایی بود. از نظر سبک پوشش، جنیفر لوپز، سیِنا میلر و گوئن استفانی برای او الهام‌بخش بوده‌اند.

سبک موسیقی و توانایی صوتی

شرزینگر دارای رنج صوتی سوپرانو است. توانایی‌های آوازی او نظرات متفاوتی را برانگیخته است: آدام وایت از دیلی تلگراف او را «یک خواننده باورنکردنی» می‌داند، اما اشاره می‌کند که صدایش متمایز نیست.

منتقدانی چون مایکل کرگ و استیون توماس ارلواین نیز اظهار داشتند که صدای قابل توجه شرزینگر بیشتر به عنوان یک «بوم نقاشی خام» مورد استفاده قرار می‌گیرد که تهیه‌کنندگان ایده‌های هنرمندان دیگر را بر آن منعکس می‌کنند و فاقد شخصیت‌پردازی فردی است. با این حال، کارولین سالیوان از گاردین صدای او را «قدرتمند و واقعی» توصیف کرد، هرچند معتقد بود این قدرت در اجرای زنده بیشتر مشهود است تا ضبط‌های استودیویی. شایان ذکر است که اندرو لوید وِبِر از اجرای شرزینگر در آهنگ “Memory” تمجید کرد و آن را «بهترین ضبط از موسیقی‌های خود» نامید.

شرزینگر خود را در زمینه انتشار موسیقی کمال‌گرا می‌داند و ادعا کرده که تصمیم گرفته پنج آلبوم خود را، که برجسته‌ترین آن‌ها “Her Name Is Nicole” بود، منتشر نکند. آلبوم اول او، “Killer Love”، با گرایش به سبک یوروپاپ، ژانرهای دنس و الکترونیک را نیز کاوش کرد. آلبوم دوم او، “Big Fat Lie”، با بازگشت به تم‌های پاپ و دنس آمریکایی، حول محور موضوعاتی چون شهرت، عشق، مسائل رابطه‌ای و مبارزه شخصی او با اختلال پرخوری عصبی (بولیما) می‌چرخد.

اجرای صحنه‌ای شرزینگر همیشه مورد ستایش قرار گرفته است. منتقدان او را «رقاصی فراتر از چهار رقصنده همراهش» توصیف کرده‌اند و خوانندگان رولینگ استون او را به عنوان نهمین موسیقی‌دان رقصنده محبوب خود انتخاب کردند. شرزینگر، که اجراهایش اغلب «تحریک‌آمیز» توصیف می‌شود، تأکید می‌کند که شخصیت صحنه‌ای او «از یک جایگاه قدرتمند نشئت می‌گیرد، نه یک جایگاه ضعیف، و این تفاوت بزرگی است؛ زمانی که کسی را می‌بینید که هنوز هم متانت و قدرت‌بخشی دارد.»

از رهبری گروه پرفروش تا سلبریتی تمام‌عیار مدرن

نیکول شرزینگر (Nicole Scherzinger) را بیش از هر چیز به عنوان خواننده اصلی گروه «عروسک‌های گربه‌ای» (The Pussycat Dolls) می‌شناسند. او نقش محوری در تبدیل این گروه به یکی از پرفروش‌ترین گروه‌های دخترانه تمام ادوار ایفا کرد و آلبوم‌های این گروه بیش از ۵۵ میلیون نسخه در سراسر جهان فروختند. با این حال، نقش رهبری او با انتقاداتی از سوی منتقدان و حتی سایر اعضای گروه مواجه بود.

کارنامه هنری: نبرد با شهرت سولو
علیرغم شهرت جهانی با گروه و شناخته شدن به عنوان تنها عضو اصلی که به رسمیت عامه رسید، شرزینگر برای توسعه یک حرفه سولوی موفق، به ویژه در کشور خود (ایالات متحده)، دچار مشکل شد. به گفته بیلبورد، لغو آلبوم انفرادی او با عنوان نام او نیکول است (Her Name Is Nicole) در سال ۲۰۰۷، به حرفه انفرادی او لطمه زد. هر دو آلبوم استودیویی بعدی او، عشق کشنده (Killer Love) در سال ۲۰۱۱ و دروغ بزرگ چاق (Big Fat Lie) در سال ۲۰۱۴، در مناطقی به جز آمریکا منتشر شدند.

استفن توماس اِرلواین، منتقد موسیقی، شرزینگر را به عنوان «کم‌تمایزترین دیوای هزاره جدید» توصیف کرد. آدام وایت از نشریه تلگراف، کارنامه شرزینگر را «نمونه‌ای کامل از اینکه داشتن تمام اجزای لازم، لزوماً به نتیجه‌ای عالی منجر نمی‌شود» توصیف کرد. او افزود:

«[شرزینگر] هرگز به عنوان یک ستاره پاپ مستقل اوج نگرفت، بلکه موفقیت و دیده شدن بیشتر را به عنوان داور برنامه‌های تلویزیون واقع‌نما و سخنگوی تبلیغاتی محصولات به دست آورد.»

در مقابل، نیک دوئردن از نشریه ایندیپندنت، شرزینگر را به دلیل فعالیت‌هایش با «عروسک‌های گربه‌ای»، سرمایه‌گذاری‌های تلویزیونی و زندگی شخصی پرحاشیه‌اش، «سلبریتی مدرن نهایی» نامید. وی معتقد است با وجود استعداد ذاتی، شرزینگر «تیزی لیدی گاگا، جسارت کیتی پری، و ظرافت ریحانا» را ندارد، اما «پشتکار، اشتیاق و تعهد بی‌وقفه‌اش به موفقیت» او را از سایر خوانندگان متمایز می‌کند.

نماد جذابیت و زندگی شخصی

شرزینگر تصویری از یک نماد جذابیت و «یکی از جذاب‌ترین زنان روی کره زمین» را برای خود ایجاد کرده است. او از سال ۲۰۰۶ به طور مداوم در لیست «۱۰۰ زن جذاب سال» مجله FHM حضور داشته و در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ به رتبه نهم رسید. همچنین در سال ۲۰۱۲، VH1 او را در جایگاه هشتم لیست «۱۰۰ هنرمند جذاب» قرار داد.

در اواخر سال ۲۰۱۲، شرزینگر از تجربه خود با بیماری بولیمیا (پرخوری عصبی) در اوج شهرت «عروسک‌های گربه‌ای» صحبت کرد. او تقریباً یک دهه با این اختلال دست و پنجه نرم کرد، اما نهایتاً به کمک درمانگران و مربیان زندگی، بر آن غلبه کرد.

شرزینگر خود را فردی خجالتی می‌داند و زندگی شخصی‌اش را خصوصی نگه می‌دارد و در پاسخ به سؤالات مربوط به روابطش می‌گوید: «تنها جایی که در مورد آن صریح هستم، موسیقی من است.» پس از یک دوره نامزدی با نیک هکسوم (خواننده اصلی گروه 311) از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴، او وارد یک رابطه هفت ساله پرحاشیه با قهرمان فرمول یک، لوئیس همیلتون، شد که در سال ۲۰۱۵ برای همیشه به پایان رسید. پس از آن، او با تنیسور بلغاری، گریگور دیمیتروف، قرار گذاشت که در اوایل سال ۲۰۱۹ به اتمام رسید. در ژانویه ۲۰۲۰، شرزینگر رابطه خود را با بازیکن سابق راگبی اسکاتلند، تام ایوانز، تأیید کرد و در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۳، نامزدی آن‌ها رسماً اعلام شد.

دیدگاه‌ها و فعالیت‌های بشردوستانه

شرزینگر در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۰۸ از باراک اوباما حمایت کرد و در موزیک ویدیوی آهنگ “Yes We Can” اثر will.i.am حضور یافت. او موضع عمومی خود را علیه سقط جنین اعلام کرده است، اما از هویت فمینیستی دوری می‌کند و می‌گوید: «من فقط طرفدار زنان هستم. همچنین، به طور کلی، طرفدار نژاد بشر هستم.» او حامی حقوق جامعه ال‌جی‌بی‌تی‌کیو است و در سال ۲۰۱۷ نامه‌ای عاشقانه به این جامعه منتشر کرد و آن‌ها را به دلیل «ایستادگی در برابر ناملایمات و اتحاد برای تغییر» ستود.

در روز انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴، راسل برند، کمدین حامی ترامپ، عکسی از خود با کلاه قرمزی شبیه کلاه‌های ترامپ و شعار «بار دیگر حضرت عیسی را اولویت قرار دهیم» (Make Jesus First Again) در اینستاگرام منتشر کرد. شرزینگر با کامنت «این کلاه رو از کجا می‌تونم پیدا کنم؟!» به همراه ایموجی دعاکردن و قلب قرمز، جنجال به پا کرد. پس از واکنش شدید در شبکه‌های اجتماعی، شرزینگر کامنت خود را حذف و عذرخواهی کرد و توضیح داد که قصد او بازتاب دیدگاه‌های سیاسی‌اش نبوده، بلکه صرفاً بازتاب تعهد او به ایمان مذهبی‌اش، مطابق با شعار کلاه، بوده است.

در زمینه امور خیریه، شرزینگر پس از زلزله ۲۰۱۰ هائیتی، در تک‌آهنگ خیریه “We Are the World 25 for Haiti” و تله‌تون «امید برای هائیتی حالا» شرکت کرد. او سفیر جهانی المپیک ویژه است و برای جمع‌آوری کمک مالی برای کودکان با شرایط پزشکی خاص و همچنین به نفع یونیسف بریتانیا فعالیت داشته است و به کشورهایی چون گویان، مانیل، و کنیا سفر کرده است.

سایر فعالیت‌ها: مُد و تبلیغات

شرزینگر در زمینه‌های تجاری نیز فعال بوده است. او در آوریل ۲۰۱۰ مجموعه‌ی شخصی خود شامل لباس زیر، کفش و کیف را در همکاری با فروشگاه C&A در برزیل عرضه کرد. همچنین، همکاری او با خرده‌فروشی آنلاین مُد Missguided در سال ۲۰۱۴، به افزایش ۷۰ درصدی سود آن شرکت کمک کرد.

او به عنوان سفیر تبلیغاتی برای برندهایی چون Herbal Essences، محصولات مراقبت از پوست Proactiv+، ویتامین‌های Perfectil و ماست‌های لوکس Müller Corner فعالیت کرده است. در مارس ۲۰۲۳ نیز، شرزینگر به عنوان اولین مادرخوانده غیربریتانیایی کشتی کروز آرویا متعلق به شرکت P&O Cruises معرفی شد.

اینستاگرام نیکول شرزینگر

برای مشاهده صفحه اینستاگرام نیکول شرزینگر بر روی لینک زیر کلیک کنید:

https://www.instagram.com/nicolescherzinger

نیکول شرزینگر: کارنامه هنری در موسیقی و اجرا

نیکول شرزینگر (Nicole Scherzinger)، خواننده، بازیگر و چهره مشهور آمریکایی، فعالیت هنری متنوعی در عرصه موسیقی، سینما و تئاتر داشته است. او که بیشتر به عنوان خواننده اصلی گروه پوسی‌کت دالز (The Pussycat Dolls) شناخته می‌شود، کارنامه انفرادی چشمگیری نیز دارد.

شرزینگر در دوران فعالیت انفرادی خود، دو آلبوم استودیویی منتشر کرده است:

• عشق کشنده (Killer Love): آلبوم منتشر شده در سال ۲۰۱۱.
• دروغ چاق بزرگ (Big Fat Lie): آلبوم منتشر شده در سال ۲۰۱۴.

حضور در سینما و تئاتر 🎬

نیکول شرزینگر علاوه بر صحنه‌ی موسیقی پاپ، در پرده‌ی سینما و صحنه‌ی تئاتر نیز خوش درخشیده است:

فیلم‌ ها

تئاتر

شرزینگر استعداد خود را در تئاتر موزیکال نیز ثابت کرده و برای نمایش‌های مهمی به روی صحنه رفته است:

• اجاره (Rent): اجرای صحنه‌ای در سال ۲۰۱۰.
• گربه‌ها (Cats): اجرای درخشان در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۵.
• بلوار سانست (Sunset Boulevard): بازی در این موزیکال مشهور در سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵.

برنامه‌های تور و اجراها 🎤

شبی با نیکول شرزینگر (An Evening with Nicole Scherzinger): تور اجرای انفرادی برنامه‌ریزی شده برای سال ۲۰۲۵.